تالاغا تويغان ئەر 123-قىسىم

123.قىسىم

كېچە مەنزىرىسى جىمجىت.

ئىككىنچى كۈنى سەھەردە،ئەنزەر كۆزىنى ئېچىپ،گۈزەلنۇرنىڭ جىمجىت ئۇخلاۋاتقان چىرايىنى كۆردى.ئۇنىڭ بەدىنىدە، مەيدىسى ۋە بىلىكىدە يەنە قىپقىزىل سۆيگەننىڭ ئىزلىرى قىپ قالغانىدى،ئەنزەرنىڭ كۆز قارىچۇقى قېنىقلىشىپ كەتتى.

تۈنۈگۈن كەچ...

-ئەنزەر، ئويغاندىڭىزمۇ؟

گۈزەلنۇر ئۇنىڭ كۆزلىرىنى ھېس قىلغاندەك كۆزىنى ئاچتى، ئاندىن قىزارغان ھالدا قولىنى سوزۇپ ئۆزىنى توسۇۋالدى.

-شۇنچە چىرايلىقمىكەن؟

ئۇنىڭ خىجىل بولغان ھالىتى ئەنزەرنىڭ قەلبىدە بىر خىل مۇرەككەپ تۇيغۇ پەيدا قىلدى.

ئۇ چىرايىنى پۈرۈشتۈرۈپ ئۇنىڭغا قارىمايلا ئېغىز ئاچتى.

- بىردەم ئۇخلىۋالمامسىز؟

گەرچە تۈنۈگۈن كەچ ئۇ مەست بولۇپ ئەقلىنى يوقاتقان بولسىمۇ، لېكىن ئۇنىڭ ئېسىدە، ئۇ ئۇنىڭ بىلەن بىللە سەھەر سائەت ئۈچ-تۆتلەرگىچە قىينالدى،ئەقىدەنىڭ بەدەن قۇۋۋىتى ئۆزى بىلەن ئوخشىمايدۇ.تويدىن كىيىن،ئۇ ئەقىدەنىڭ بەدەن قۇۋۋىتىنىڭ ئانچە ياخشى ئەمەسلىكىنى ھىس قىلغان،ئوخشاش ھەرىكەت مىقدارىدا، ئۇ ئىككىنچى كۈنىلا جۇشقۇن تۇرۇپ كىتەلەيتتى،لېكىن ئەقىدە بولسا دائىم چۈشتىن كېيىنگىچە ئۇخلىسا، ئاندىن ئەسلىگە كېلەلەيتتى....

تۈنۈگۈن كەچ ئۇيەنە ئۇنى تاڭ ئاتقىچە قىينىغان تۇرسا،ھازىرقى ۋاقىت ئۇنىڭ ياخشى ئۇخلاپ،بەدەن قۇۋۋىتىنى ئەسلىگە كەلتۈرىدىغان ۋاقتى.

بىراق گۈزەلنۇر يېنىك كۈلۈپ،جاۋاپ بەردى.

-ھاجىتى يوق،مەن ئۇخلاپ بولدۇم.

ئەنزەر ناھايتى ھەيران قالغان ھالدا سورىدى.

-راستىنلا داۋاملىق ئارام ئېلۋالمىسىڭىزمۇ بولامدۇ؟

-ھىم.

گۈزەلنۇر ئەنزەرنىڭ كۆزىدىكى چۈشەنمەسلىكنى كۆرۈپ قالغان بولسا كېرەك، مۇلايىملىق بىلەن بېشىنى تۆۋەن سالغىنىچە،ئەركىلەپ گېپىنى ئوڭشىۋالدى.

- گەرچە تۈنۈگۈن كەچتە ئازراق ئاغرىتىۋەتكەن بولسىڭىزمۇ،بىراق مەن ئۇنچە ئۇزۇن ئارام ئالمىساممۇ بولىدۇ.

ئۇ گېپىنى تۈگىتىپ ئورنىدىن تۇرۇپ، مۇلايىملىق بىلەن ئۇخلاش كىيىمىنى كىيگەچ سورىدى.

-مەن پەسكە چۈشۈپ كۆپچىلىككە ناشتىلىق تەييارلاپ بېرەيمۇ؟

-قاچاندىن باشلاپ بۇنداق پەزىلەتلىك بولۇپ كەتتىڭىز؟

ئەنزەر لېۋىنى ئىلمەك قىلىپ كۈلۈپ سورىدى،گۈزەلنۇرمۇ كۈلۈمسىرىگىنىچە جاۋاپ بەردى.

-ئەزەلدىن مۇشۇنداق پەزىلەتلىك ئىدىمغۇ؟

ئەمەلىيەتتە ئۇ بۇ ۋاقىتتا كۆپچىلىككە ناشتىلىق تەييارلىغىلى بېرىشنى ئېيتىشىنى قەستەن دىگەنىدى،چۈنكى ئۇ ھازىرقى ئەلفىرەنىڭ ناشتىلىق تەييارلاشقا ماغدۇرى يوقلۇقىنى ھەم كەيپىياتىنىڭ يوقلۇقىنى بىلىدۇ.شۇڭا ئۇ بۇ ۋاقىتتا ئەنزەر ئائىلىسىدىكىلەرنىڭ ئالدىدا تېخىمۇ سەمىمىي بولۇشى،ئەنزەر بىلەن تېخىمۇ ئىناق بولۇشى كېرەك.شۇلارنى ئويلاپ گۈزەلنۇر يېنىك كۈلۈپ قويۇپ، بۇرۇلۇپلا ئىشىكتىن چىققىلى ماڭدى.

ئەنزەر كارىۋات بېشىغا يېرىم يۆلىنىپ، ئۇنىڭ كېتىۋاتقان قارىسىغا قاراپ، قېشىنى سەل تۈردى،ئەجىبا ئۇنىڭ مىجەزى ئۆزگىرىپلا قالماي ،يەنە بەدەن ساپاسىمۇ ئۆزگەردىمۇ؟

ئەلفىرە ئۇخلاپ سەككىز بولغاندا، بالىلار ئۆيىنىڭ ئىشىكى باشقىلار تەرىپىدىن چېكىلدى.تېخىچە ئۇخلاۋاتقان ئەلفىرەگە قاراپ قويۇپ، شاھزاد سۇسلا قوشۇمىسىنى تۈرگىنىچە، كارىۋاتتىن سەكرەپ چۈشۈپ،يۈگۈرۈپ ئىشىك ئالدىغا بېرىپ ئىشىكنى ئاچتى.

ئىشىكنى چەككىنى باشقا ئادەم ئەمەس، دەل پەرتۇق تارتىۋالغان، پەزىلەتلىك، مۇلايىم ئايال قىياپەتكە كىرۋالغان گۈزەلنۇرئىدى.

ئىشىكنى ئاچقان ئادەمنىڭ شاھزاد ئىكەنلىكىنى كۆرۈپ،گۈزەلنۇر يېنىك كۈلۈپ قويۇپ،ئاۋازىنى يىقىملىق چىقىرىپ سورىدى.

-شاھزاد، سىڭلىڭىز، يەنە ئەلفىرە ھەدىڭىزچۇ؟ئاپىڭىز ناھايتى يىيىشلىك ناشتىلىق قىلدى،تېخى ئىسسىق، تېتىپ باقامسىز؟

شاھزاد خاپا بولغان ھالدا قېشىنى تۈرۈپ ئۇنىڭغا قاراپ سورىدى.

-سىز يەنە ناشتىلىق تەييارلىيالامسىز؟

گۈزەلنۇر يىنىك كۈلۈپ كەتتى.

-ئەلۋەتتە.تېتىپ باقامسىز؟

شاھزاد بېشىنى بۇراپ كارىۋات بېشىغا يۆلىنىپ لايىھە رەسىمى سىزىۋاتقان شاھنازغا قاراپ قويۇپ ئىنكاس قايتۇردى.

-پەسكە چۈشەيلى!

ئۇ گېپىنى تۈگىتىپلا ئىشىكنى ياپماقچى بولغىنىدا،كۆزى ئۆتكۈر گۈزەلنۇر قولىنى چاققان قىلىپ ئىشىكنى توسۇۋالدى.

ئۇ ئۆيدىكى ئەلفىرەنىڭ ئۇخلاۋاتقان ئورنىغا قاراپ قويۇپ، يالغان كۈلكە بىلەن ئېغىز ئاچتى.

-نېمىشقا ئەلفىرە ھەدىڭىزنىمۇ بىللە يىيىشكە چاقىرمايسىز؟سائەت سەككىز بولدى، ئورنىدىن تۇرۇپ ناشتا قىلىدىغان ۋاقىت بولدى.

شاھزاد قوشۇمىسىنى تۈرۈپ، ئىككى بىلىكىنى سوزۇپ گۈزەلنۇرنىڭ ئالدىنى توستى.

-ئاپام تېخى ئويغانمىدى، ھەم ئۇنى ئويغىتىۋىتىشكىمۇ بولمايدۇ.

گۈزەلنۇر قانداقمۇ ئۇنىڭ دىگىنىدەك قىلسۇن؟ئۇ ئىشىك ئالدىدا تۇرۇپ، ئاۋازىنى يۇقىرى كۆتۈرۈپ توۋلاشقا باشلىدى.

- ئەلفىرە! ئەلفىرە!سائەت سەككىز بولدى، ئورنىڭىزدىن تۇرۇپ تاماق يەڭ !سائەت توققۇزدا سىز ئەنزەر بىلەن بىللە شىركەتكە ئەتىگەنلىك يىغىنغا بارىسىز ! ئەلفىرە!

ئۇنىڭ ئاۋازى بەك يۇقىرى بولغاچ،بېشى گاراڭ ئەلفىرە ئاخىرى ئۇيقۇدىن چۆچۈپ ئويغاندى.ئويغانغاندىن كېيىن ئۇ ۋاقىتقا قاراپ قويدى، ئاران ئەتىگەن سائەت سەككىز بولغانىدى.ۋاقىت ھىساپلىغاندا ئۇ ئۇخلىغىلى ئاران ئۈچ سائەت بولغانىدى.ئۇ كارۋاتتىن ئۆمىلەپ تۇرغىنىچە،ئېغىز ئاچتى.

-رەھمەت، مەن چۈشۈپ يەيمەن.

ئۇ تېخى ئۇنتۇپ قالمىدى، ئۇ بۈگۈن ئىشقا بارىدۇ.ئۇنىڭ ھارغىن چىراي بىلەن ئورنىدىن تۇرغانلىقىنى كۆرۈپ،گۈزەلنۇرنىڭ كۆزلىرىدىن مەمنۇنلۇق نۇرلىرى جىلىۋىلەندى.بىردەمدىن كېيىن، ئۇ يېنىك كۈلۈپ قويۇپ، ئەلفىرەنىڭ چىرايىغا مۇلايىملىق بىلەن قارىغىنىچە سورىدى.

-مەن ناشتىلىق قىلدىم، تېخى ئىسسىق، پەسكە چۈشۈپ يەمسىز؟

ئەلفىرە بىردەم تۇرۇۋالغاندىن كېيىن، بېشىنى لىڭشىتتى.

-رەھمەت!

ئۇ گېپىنى تۈگىتىپ ئەسنەپ، تازىلىق ئۆيىگە كىرىپ كەتتى.

-بىز سىز بىلەن بىللە تاماق يېيىشنى ساقلايمىز، كۆپچىلىكنىڭ ھەممىسى بار !

گۈزەلنۇر بۇ گەپنى تاشلاپ قويۇپ،كۆرەڭلىگەن ھالدا بىنادىن چۈشۈپ كېتىپ قالدى.

تازىلىق ئۆيىنىڭ ئىشىكى ئالدىدا شاھزاد ئىككى قولىنى قولاشتۇرغىنىچە ئاپىسىغا قاراپ سورىدى.

-ئاخشام بىز بىلەن بىللە ئۇخلىغانتىڭىزغۇ؟ نېمىشقا ياخشى ئۇخلىيالمىدىڭىز؟

بىر چەتتە تۇرغان شاھنازمۇ كۆڭۈل بۆلگەن ھالدا ئەلفىرەنىڭ قارىداپ كەتكەن كۆزىگە قارىغىنىچە چۈچۈك ئاۋازى بىلەن ئېغىز ئاچتى.

-ئاپا، بولمىسا سىز داۋاملىق ئۇخلاڭ،ئاكام ئىككىمىزلا پەسكە چۈشۈپ ناشتىلىق يىسەكلا بولىدۇ.

ئەلفىرە ئىشىك ئالدىدىكى ئىككى كىچىك قوزىسىغا مۇلايىملىق بىلەن قاراپ كۈلۈمسىرگىنىچە ئىنكاس قايتۇردى.

-ھاجىتى يوق،مېنىڭمۇ ئويغىنىدىغان ۋاقتىم بولغان،بۈگۈن يەنە قىلىدىغان نۇرغۇن خىزمەتلىرىم بار.

ئۇ گېپىنى تۈگىتىپ يەنە ئەسنىگىنىچە،چىشىنى چوتكىلاپ يۈزىنى يۇيۇشقا باشلىدى.ئانا-بالا ئۈچەيلەن بىنادىن چۈشكەندە، ئاشخانىدا كۆپچىلىك ئولتۇرۇپ بولغان ئىدى.تاماق ئۈستىلدە ئەنزەر بىلەن گۈزەلنۇرلا ئەمەس،تاھىر ئەپەندى بىلەن سائادەت خانىممۇ بار ئىدى.سائادەت موماي بۇلۇڭدا ئولتۇرۇپ ئۇيقۇلۇق كۆزلىرى ئېچىلمىغان ئەلفىرەگە قاراپ قويۇپ، سوغۇقلا بۇرنىنى قاقتى.

-بۇ يەردە بىر كىچە تۇرۇپ قالغان يات ئادەمنىڭ تېخى ئازراقمۇ مىھمان بولغاندەك ھالىتىمۇ يوق بولغاننى ئاز دەپ،تېخى ھەممەيلەننى ساقلاتقىنىنى!بىلىدىغانلارغۇ سىزنى ئەنزەرنىڭ شىركىتىنىڭ بىر خىزمەتچىسى دەپ بىلەر،بىلمەيدىغانلار سىزنى بۇ ئۆينىڭ ئايال خوجايىنىمىكىن دەپ قالغۇدەك!

ئەلفىرەنىڭ قوشۇمىلىرى تۈرۈلدى،بېشى گاراڭ بولۇپ قالغانىدى،شۇڭا سائادەت موماي بىلەن تالاش-تارتىش قىلىشقا ئېرىنىپ، ئۇدۇللا بىر چەتتىكى ئورۇندۇقتا ئولتۇردى.ئەتىگەنلىك تاماق بەك مول بولۇپ،ھەممىسى ئەنزەرنىڭ ياخشى كۆرىدىغانلىرى ئىدى.

-گۈزەلنۇرنىڭ ئاشپەزلىك ھۈنىرى ھەقىقەتەن يامان ئەمەس ئىكەن.

تاھىر بىر تەرەپتىن تاماق يېگەچ، يەنە بىر تەرەپتىن گۈزەلنۇرغا قاراپ قويدى، كۆزلىرىدىن خۇشاللىق چىقىپ تۇراتتى.

-ئەتىگەندە ئورنىدىن تۇرۇپ بىر ئائىلە كىشىلىرىگە ناشتىلىق تەييارلاپ بېرەلىگەندىكىن،گۈزەلنۇر ھەقىقەتەن پەزىلەتلىك ئايال بولۇشقا لايىقكەنسىز.

گۈزەلنۇرمۇ مۇلايىملىق بىلەن كۈلۈپ ئۆزرە ئېيتتى.

-بۇ مەن ئەنزەرنىڭ خانىمى بولۇش سۈپىتىم بىلەن قىلىشقا تېگىشلىك ئىشىم.

ئۇ گېپىنى تۈگىتىپلا ئەنزەرگە ئالايىتەن قاراپ سورىدى.

-ئەنزەر، سىزنىڭچە شۇنداقمۇ؟

ئەنزەرمۇ كۈلۈمسىرەپ تۇرۇپ ئۇنىڭغا قاراپ جاۋاپ قىلدى.

-سىزمۇ تەكەللۇپ قىلمىسىڭىزمۇ بولىدۇ، دادام سىزنى ماختىغانىكەن،قوبۇل قىلسىڭىزلا بولدى.

ئۇ تۈنۈگۈن كەچتە راستىنلا بەك چارچىغان تۇرۇغلۇق، ئەتىگەندە ئورنىدىن تۇرۇپ بۇنداق چوڭ ئۈستەلدە تاماق تەييارلىشى ،ئەنزەرنى ھەقىقەتەن تەسىرلەندۈرگەنىدى،قانداقلا بولمىسۇن،بۇ تۇنجى قېتىملىق ئىش.

-ئەنزەر ئەپەندى.

بۇ ئىككىيلەننىڭ كۆز ئالدىدا مېھرىبانلىق كۆرسىتىشىگە زادىلا چىداپ تۇرالمىغان شاھزاد ئۈن-تىنسىز كالپۇكىنى پۈرۈشتۈرگىنىچە، سۇس ئېغىز ئاچتى.

- مەن ئەلفىرە خانقىز ئۈچۈن بىر كۈنلۈك روخسەت سورىماقچى،ئۇ تۈنۈگۈن ياخشى ئارام ئالالمىدى.

ئەنزەر قوشۇمىسىنى تۈرگىنىچە بېشىنى بۇراپ ئەلفىرەگە قارىدى. ئۇنىڭ چىرايى ياداڭغۇ، كۆزلىرى قارىداپ كەتكەن بولۇپ، ھەقىقەتەن ياخشى ئارام ئالالمىغانلىقى مانا مەن دەپ چىقىپ تۇراتتى،ھەم ئۇنىڭ چىرايىدىن ئازراق خاپىلىقمۇ بىلىنىپ تۇراتتى.

- ئەلفىرە ، سىزنىڭ بۇ تۇنجى خىزمەت قىلغان كۈنىڭىز ئەمەس، سىز شۇنى بىلىشىڭىز كېرەككى، بۈگۈن كاماندىروپكىغا چىققاندىن كېيىنكى تۇنجى خىزمەت كۈنى، سىزنىڭ قىلىدىغان خىزمىتىڭىز ناھايىتى كۆپ.

ئۇ سوغۇق كۆزلىرى بىلەن ئۇنىڭ ياداڭغۇ چىرايىغا قاراپ سورىدى.

- ياخشى ئارام ئالالمىدىڭىزمۇ؟ئاخشام نېمە ئىش قىلدىڭىز؟

تۈنۈگۈن كەچتە نېمە ئىش قىلغىلى باردىڭىز؟ئەلفىرە لېۋىنى چىشلىگىنىچە خاپىلىق ئىچىدە ئەنزەرگە قاراپ سورىدى.

-ئەنزەر ئەپەندى سىزنىڭچە مەن تۈنۈگۈن يەنە نىمە ئىش قىلالايمەن؟

ھاراق ئىچكەن تەقدىردىمۇ، كېيىن ئەقلى قالمىغان بولسىمۇ، لېكىن ئۇ ئۆزى يان تېلېفونىدا ئۇنىڭغا ئەۋەتكەن ئۇچۇرنى ئۇنتۇپ قالدىمۇ؟

ئەنزەر ئۇنىڭغا سۇسلا قاراپ قويۇپ،ئۇنىڭ نىمە دەۋاتقانلىقىنى چۈشەنمىگەندەك سورىدى.

-مەن سىزنىڭ تۈنۈگۈن كەچتە نېمە ئىش قىلغانلىقىڭىزنى قانداق بىلىمەن؟

تۈنۈگۈن كەچتە مېھمانخانىدا تاماق يەپ بولغاندا، ئۇ ئالاھىدە ئۇنىڭغا بالدۇرراق ئارام ئېلىشنى، بۈگۈن شىركەتكە بېرىپ كاماندىروپكىدىن كېيىنكى خۇلاسە يىغىنى ئاچىدىغانلىقىنى تاپىلىغان،ئەمدى بولغاندا بۇ ئايال ئۇنىڭ گېپىنى بۇ قۇلاقتىن كىرگۈزۈپ ئۇ قۇلاقتىن چىقىرۋەتتىمۇ ؟ئۇنىڭ ئۈستىگە، تۈنۈگۈن كەچ ئۇ بۇ يەردە بالىلار بىلەن بىللە بالىلار ئۆيىدە تۇردى.بالىلار چوقۇم بالدۇرلا ئۇخلاپ قالدى، بالىلار ئۆيىدىمۇ ئۇ قىلىدىغان باشقا ئىشلارمۇ يوق.شۇڭا ئەنزەرمۇ ئۇنىڭ نىمىشقا ياخشى ئارام ئالالمىغىنىغا ھەيران بولىۋاتاتتى.

ئەجىبا كىچچەكىرپىك قاقماي غازى بىلەن پاراڭلاشتىمۇ؟ شۇنداق پەرەز قىلىپ،ئەنزەرنىڭ كۆز قارىچۇقى سەل-پەل چوڭقۇرلىشىپ كەتتى.

تۈنۈگۈن كەچتە تاماق يەپ بولغاندا، ئۇ ھەقىقەتەن شاھزاد بىلەن ئەلفىرەنىڭ غازىغا مۇناسىۋەتلىك ئىشلارنى دىيىشۋاتقانلىقىنى ئاڭلىغان.شۇ چاغدا ئەلفىرە كۈلۈپ تۇرۇپ شاھزادنىڭ بېشىنى ئۇۋىلىغنىچە مۇنداق دىگەن.

-سەل تۇرۇپ ئۆيگە قايتقاندىن كېيىن ئۇنىڭ بىلەن ئالاقىلىشايلى بولامدۇ؟

ئەجەبا راستىنلا يادىكار بىلەن پاراڭلىشىپ مۇشۇنداق بولۇپ قالدىمۇ؟

ئەنزەر شۇلارنى ئويلاپ، ئەلفىرەگە قاتتىق تىگىشكە باشلىدى.

-مەن ئەلفىرە خانقىزنى كەسىپنى قەدىرلەيدىغان ئادەم دەپ قارايتتىم.لېكىن سىز كاماندىروپكىدىن قايتىپ كەلگەن كۈننىڭ ئەتىسى شىركەتكە بېرىپ جەملەش دوكلاتى بېرىدىغانلىقىڭىزنى ئېنىق بىلىپ تۇرۇپ، ئالدىنقى كۈنى كېچىچە ئۇخلىماي ئۆزىڭىزنى مۇشۇنداق قىلىۋەتىپسىزغۇ...

ئۇنىڭ تېگى كۆرۈنمەيدىغان كۆزلىرىدىن چىقىۋاتقان سوغۇق نۇرلار ئەلفىرەنىڭ چىرايىنى تىشۋىتەيلا دەپ قالغانىدى.

- قارىغاندا مەن سىزنى خاتا ئويلاپ قاپتىمەن.

ئەلفىرە ئۇنىڭ گەپلىرىنى ئاڭلاپ ئاغرىۋاتقان قوشۇمىسىنى ئۇۋىلاپ قويدى.بېشى بەك ئاغرىپ پۈتۈن بەدىنىم بىئارام بولىۋاتاتتى،ھەتتا ئۈستەلدىكى بۇ تاماقلارغا قارىسىمۇ ھۆ قىلغۇسى كىلۋاتاتتى.ئۇ چوڭقۇر بىر نەپەس ئېلىپ، چوكىنى قويۇپ،سۇسلا ئېغىز ئاچتى.

-بۈگۈنكى خىزمەتكە مەن چوقۇم قاتىنىشمەن،مەن خىزمىتىمنىڭ نېمە ئىكەنلىكىنى بىلىمەن، تۈنۈگۈن كەچ مەنمۇ قەستەن ياخشى ئارام ئالمىدىم ئەمەس.

ئۇ شۇنداق دىگىنىچە ئەنزەرگەسوغۇققىنە قاراپ قويۇپ گېپىنى داۋام قىلدى.

-لېكىن مەن يەنىلا دېيىشىم كېرەك،ئەنزەر، مېنى ياخشى ئارام ئالمىدى دەپ ئەيىبلەشكە سالاھىيىتىڭىز توشمايدۇ.

ئەلفىرە شۇنداق دىگىنىچە ئورنىدىن تۇرۇپ،گۈزەلنۇرغا سۇسلا قاراپ ئېغىز ئاچتى.

-گۈزەلنۇرخانىمنىڭ بۇنداق مول ناشتىلىق تەييارلىغىنىغا رەھمەت، لېكىن مېنىڭ ئىشتىھايىم يوق،ئېغىز تىگەلمەيدىغان بولدۇم.مەن ئىشقا ماڭدىم.

ئەلفىرە گېپىنى تۈگىتىپ ئۇدۇللا ئۈستۈنكى قەۋەتكە چىقىپ يەنە بىر شەھەردە يىغقان ھۆججەتلەرنى كۆتۈرۈپ پەسكە چۈشۈپ ئىشىكتىن چىقىپ كەتتى.كۆك ئاسمان داچىسىدىن ئايرىلغان شۇ دەقىقىدە، ئۇ يەنە تاماق ئۈستىلىدىكى ئەنزەرنىڭ گۈزەلنۇرغا قورۇما قىستۇرۇپ بېرىۋاتقانلىقىنى كۆرۈپلا يۈرىكى خۇددى بىر نەرسە قاتتىق مۇجىغاندەك بىئارام بولۇپ كەتتى.

- ئەلفىرە ، سىز راستىنلا بىر نەرسە يېمەمسىز؟

ئەركىن ئۇنىڭ بىئارام بولىۋاتقان تۇرقىغا قاراپ،ئۇنىڭغا ياخشى كۆڭلى بىلەن شوپۇر بولغاچ سورىدى.

-قارىسام چىرايىڭىز ئانچە ياخشى ئەمەس،راستىنلا ئۇدۇل شىركەتكە بارامسىز؟

ئەلفىرە ماشىنىنىڭ ئارقا ئورۇندۇقىغا يۆلىنىپ، كۆزىنى ئېغىر يۇمغاچ جاۋاپ بەردى.

-ھەئە

بۇ چاغدا، تېلېفون تىرىڭلىدى،شاھزاد ئەۋەتكەن ئۇچۇر ئىدى.

شاكىچىك ئاۋۋال ئەنزەرنى قاتتىق تىللاپ،ئاندىن ئەلفىرەگە شىركەتكە بېرىپ ئازراق بىر نەرسە يەپ، ياخشى ئارام ئېلىشنى، ئۆزىنىڭ سالامەتلىكى بىلەن قېرىشماسلىقنى تاپىلىدى.

ئەلفىرە يان تېلېفونىدىكى ئوغلىنىڭ ئەۋەتكەن ئۇچۇرنى كۆرۈپ، يۈرىكى سەل-پەل تىترەپ كەتتى.بۇ دۇنيادا، ئۇنىڭغا ئەڭ كۆڭۈل بۆلىدىغان ئادەم، پەقەت ئۇنىڭ ئۈچ جان جىگىرى،ئەنزەرگە نىسبەتەن...

ئۇ پەقەت ئامالىسز ئۆزىنى قايىل قىلىشقا مەجبۇر،تۈنۈگۈن كەچتىكى بارلىق ئىشلار ،پەقەت ئۇنىڭ ئەلزادنى داۋالىتىش ئۈچۈن بەرداشلىق بەرگەن ئازاپلىرى.ناھايىتى تېزلا، ماشىنا ئەنزەر گۇرۇھى بىناسىنىڭ ئاستىغا كەلدى.

ئەلفىرە چوڭقۇر ئۇھ تارتقاندىن دېگەندىن كېيىن ماشىنىنىڭ ئىشىكىنى ئېچىپ، قۇچىقىدىكى ھۆججەتنى قۇچاقلاپ ئۇدۇل بىناغا چىقتى.

-ئەپەندىم.

ئەلفىرەنىڭ ئورۇق قارىسىغا قاراپ،ئەركىن ئۆزىنى تۇتۇۋالالماي يان تېلېفونىنى چىقىرىپ ئەنزەرگە تېلېفون قىلدى.

- ئەلفىرە راستىنلا بىئارام بولىۋاتقاندەك قىلىدۇ، سىز...

-مەن بىلدىم.

ئەنزەر شۇنداق سۇسلا جاۋاپ بىرىپ،سوغۇقلا تېلېفوننى قويۇۋەتتى.

ئەركىنمۇ ئامالسىز ئۇلۇغ كىچىك تىنىپ قويدى.

چۈشتىن بۇرۇن سائەت توققۇزدا، ئەلفىرە ئىشخانىدا يەنە بىر شەھەردىن ئېلىپ كەلگەن ماتېرىياللارنى بىر قېتىم رەتلەپ چىقتى.

-گۈلناز ، خەۋەر قىلىڭ، بۆلۈم بويىچە يىغىن ئاچىمىز، كۆپچىلىك بىلەن بۇ مەزگىلدە يەنە بىر شەھەردە ئېرىشكەن نەتىجىلىرىمىزنى ئورتاقلىشىمىز.

گۈلناز بېشىنى لىڭشىتىپ، ھۆججەتنى قۇچاقلاپ ماڭماقچى بولغاندا، ئىختىيارسىز ئەلفىرەنىڭ ھالسىز تۇرقىغا قاراپ،ئەھۋال سورىدى.

- ئەلفىرە باش نازارەتچى، سىز راستىنلا ياخشى ئارام ئالمىسىڭىزمۇ بولامدۇ؟

ھەرقانداق ئادەم ئۇنىڭ بىئارام بولۇۋاتقانلىقىنى قاراپلا بىلەلەيتتى.ئۇنىڭ بۇ چىرايى تامنىڭ رەڭگىدىنمۇ ئۆتە تاتىرىپ كەتكەنىدى.

ئەلفىرە مېيىقىدا كۈلگىنىچە،سۇسلا ئېغىز ئاچتى.

-خىزمەت بىر قەدەر مۇھىم.

گۈلناز قوشۇمىسىنى تۈرۈپ، غەلىتە مەخلۇققا قارىغاندەك كۆزلىرى بىلەن ئەلفىرەگە قاراپ قويدى.ئۇ خىزمەتتە تىرىشقانلارنى كۆرگەن، بۇنداق جېنىدىن تويغانلارنى كۆرۈپ باقمىغانىدى.ئىشخانىدىن چىققاندىن كېيىن،گۈلناز يەنىلا مۇنداقلا كەتسە مۇۋاپىق ئەمەسلىكىنى ھېس قىلىپ، يەنە بىر قېتىم ئىشىكنى ئېچىپ سورىدى.

- ئەلفىرە باش نازارەتچى، سىزگە قەھۋە قۇيۇپ بېرەيمۇ؟

ئەلفىرە بېشىنى چايقىدى.

-ھاجىتى يوق،رەھمەت!

ئۇ ياخشى ئارام ئالالمىغاندا، قەھۋەنىڭ پۇرىقىنى پۇرىسا، ئەكسىچە قۇسقۇسى كېلىدۇ.گۈلنازمۇ ئىلاجسىزلىقتىن ئۇلۇغ كىچىك تىنىپ قويۇپ، ئاندىن ئىشخانىنىڭ ئىشىكىنى تاقاپ چىقىپ كەتتى.لېكىن ئىشىك يېپىلىپ ئۇزۇن ئۆتمەي، يەنە بىر قېتىم ئېچىلدى.ئەلفىرە بۇ قېتىم بېشىنى كۆتۈرمەي، ئۇدۇللا ئېغىز ئاچتى.

-گۈلناز، ۋاقتىڭىز بولسا ماڭا كۆڭۈل بۆلمەي، خىزمەتكە كۆپرەك كۆڭۈل بۆلۈڭ! مەن سىزگە بۇيرۇغان ئۇقتۇرۇشنىڭ ھەممىسىنى قىلىپ بولدىڭىزمۇ؟

ئىشىك ئالدىدىكى ئادەم جاۋاب بەرمىدى.

ئەلفىرە تەئەججۈپلەنگەن ھالدا قوشۇمىسىنى تۈرۈپ، ئىختىيارسىز بېشىنى كۆتۈردى.ئىشخانىنىڭ ئىشىكى ئالدىدا تۇرغىنى قامەتلىك،كىلىشكەن ئەنزەر ئىدى.شۇ تاپتا، ئۇ بىر قولىنى يانچۇقىغا سالغىنىچە ، يەنە بىر قولىدا ناشتىلىق كۆتۈرۈۋالغانىدى.

ئۇنىڭ كۆزلىرىنى كۆتۈرۈپ ئۆزىگە قارىغىنىنى كۆرگەن ئەر پەرۋاسىزلىق بىلەن سورىدى.

-نېمە، مەن سىزگە ئۇقتۇرۇش قىلىپ بىرەيمۇ؟

ئەلفىرە قېشىنى تولغاپ، بېشىنى تۆۋەن سېلىپ داۋاملىق خىزمىتىنى داۋاملاشتۇرغاچ سورىدى.

-ئەنزەر ئەپەندى مېنىڭ خىزمىتىمنى كۆزدىن كەچۈرۈپ، ھۇرۇنلۇق قىلغان-قىلمىغانلىقىمنى كۆرۈپ باققىلى كەلدىڭىزمۇ ؟خاتىرجەم بولۇڭ، شىركەتكە كەلگەندىن تارتىپ ھازىرغىچە، مەن بىر مىنۇتمۇ ھۇرۇنلۇق قىلمىدىم، مائاشىڭىزنى بىكارغا ئالمايمەن.

ئۇنىڭ ياداڭغۇ بەدىنى ۋە سۇلغۇن چىرايىغا قاراپ،ئەنزەرنىڭ قوشۇمىلىرى يىنىكلا تۈرۈلدى.

ئۇ ئۇزۇن پۇتىنى كېرىپ بېرىپ، ناشتىلىقنى ئۇنىڭ ئۈستىلىگە قويۇپ قويغاچ ئېغىز ئاچتى.

-مەن ئەتىگەندە ھەقىقەتەن ھەددىدىن ئاشۇرۋەتكەنلىكىمنى ئېتىراپ قىلىمەن.لېكىن ئەلفىرە ، مېنىڭ بىلمەكچى بولغىنىم، زادى نىمە ئىش سىزنى ئىككىنجى كۈنى قىلىدىغان خىزمەتكىمۇ پەرۋا قىلغۇزماي،كىچچە ئۇخلىماسلىققا مەجبۇر قىلغاندۇ؟

ئەلفىرەنىڭ سىياھ قەلەم تۇتقان قوللىرى تۇرۇپلا قالدى،بۇ مەسىلىنى ئەنزەر سورىسا،راستىنلا....

ئۇ تۈنۈگۈن ئاخشام ئۆزىنى قىيناپ شۇنداق قىلىۋەتتى، ئەتىگەندە تېخى بوينىغا ئالمايلا قالماستىن، يەنە ئۇنى كېچىچە ئۇخلىماي ياخشى ئارام ئالمىدىڭىزمۇ دەپ ئەيىبلىدى،ئەمدى بولغاندا زادى نىمە ئىش سىزنى خىزمەتكە پەرۋا قىلماي كىچىچە ئۇخلىغىلى قويمىدى دەۋاتىدۇغۇ،ئەجىبا ئۆزىنىڭ ئاغزىدىن ئۆزىنى كىچچە ئۇخلاتىمغان ئادەمنىڭ ئۇنىڭ ئىكەنلىكىنى ئاڭلىغۇسى بارمىكىنە.

ئەلفىرە كۆزىنى يۇمۇپ،چوڭقۇر بىرنى تىنىۋىتىپ،بارلىق كەيپىياتلىرىنى يىغىشتۇرۇپ،قولىدىكى ھۆججەتكە تىكىلىپ قارىغىنىچە جاۋاپ بەردى.

-ھەرقانداق ئادەمنىڭ بۇ سۇئالنى سوراش سالاھىيتى بار،بىراق سىز...سىزنىڭ يوق.

ئۇ شۇنداق دەپ،ھۆججەتلەرنى قۇچاقلىغىنىچە،چوڭ قەدەملەر بىلەن ئىشىكتىن چىقىپ كەتتى،ئۇنىڭ ياداڭغۇ بەدىنىگە كەينىدىن قارىغىنىچە،ئەنزەرنىڭ كۆزلىرى قىسلىپ تۇرۇپلا قالدى.

aziza

ئەڭ يېڭى ئاۋازلىق رومان، پوۋېست ھىكايىلەر يوللىنىدۇ قوشىۋېلىڭ