گۈزەل ھايات 8-بۆلۈم 86-قىسىم _ھادىسىگە ئۇچراپتۇ

86 -قىسىم

ھادىسىگە ئۇچراپتۇ

ئۇلار  مەركىزى شەھەرگە قايتىپ كېلىپ   ياتاق بىناسىدا بىر كېچە ئارام ئالدى ، ئىككىنچى كۈنى يەنە كېرەم بىلەن مېھراينىڭ ئىشى سەۋەبلىك بوۋاينىڭ ئۆيىگە چاقىرىلدى، ئۇنىڭدىن كېيىن گۈلباھارنىڭ تېلېفون قىلىپ سۈيلىشى بىلەن يەنە  شەھەر سىرتىدىكى داچىغا قايتىپ كەلدى.

داچىغا كېلىپلا،   گۈلباھار   يەنە بىر قېتىم دىلارەنىڭ قولىدىن تۇتۇپ تەپسىلىي تەكشۈرۈپ چىقتى ،  ھېچ ئىش بولمىغانلىقىنى كۆرۈپ، ئاندىن يەنە قاپىقىنى تۈرۈپ،  قاتتىق تەنبىھ بەردى.

دىلارە ئەينى چاغدا ئۆز بېشىمچىلىق قىلىپ چىقىپ كەتكەندە ھەر قانداق ئالدىنى توسۇپ قالالمىدى ، گۈلباھار  بار تۇرسىمۇ گەپ قىلىپمۇ قويماي، خوشلاشمايلا كېتىپ قالدى ، ئۆزىنىڭ يولسىزلىقىنى بىلىپ ،جىمجىت ئولتۇرۇپ ، ئۈن-تىنسىز گۈلباھارنىڭ ئەيىبلىشىنى ئاڭلاپ ، بەزىدە بېشىنى لىڭشىتىپ خاتالىقىنى تونۇدى.

دىلنارمۇ يېنىدا بار ئىدى ، قاچانلاردا بۇ داچىغا ئېلىپ كېلىنگەنلىكىنى بىلمىدى،  بۇ ئىش ئۆزى بىلەن مۇناسىۋەتلىك بولسىمۇ ، گۈلباھارنىڭ قىزىنى ئەيىبلىگەنلىكىنى ئېغىر ئالماي،  كارى بولمىدى.

گۈلباھار دىلارەنىڭ خاتالىقىنى ئېتىراپ قىلىش پوزىتسىيەسىنىڭ ياخشى بولغانلىقىنى كۆرۈپ، تەنبىھ بېرىشكە تېگىشلىكنىمۇ بېرىپ بولدى ، بىر ھازا ئويلانغاندىن كېيىن ، يېڭى گەپلەرنى ئويلاپ تاپالماي، قىلىدىغان گېپى قالمىغانلىقىنى ھېس قىلىپ،  ئەڭ ئاخىرىدا كۆزىنى بىر ئايلاندۇرۇپ،  يېنىدا باشتىن - ئاخىر بىر ئېغىزمۇ گەپ قىلمىغان ئىليارغا تىكىلىپ:

- سەنچۇ ، كۈندە خەقنىڭكىنى يەپ ، خەقنىڭكىنى ئىچىپ  ئاقپىشماقلىقىڭنى قىلماي، ھالقىلىق پەيتتە سايەڭنىمۇ تاپقىلى بولمىدى! شۇنچە چوڭ ئىش چىقسا، سېنىڭ...سېنىڭ ئازراقمۇ كەسپىي ئەخلاقىڭ يوقمۇ ؟ - دېدى.

 دىلارە ئۆزىنى تۇتۇۋالالماي كۈلۈپ تاشلىغىلى تاس قالدى.

 قانداق كەسپىي ئەخلاقكەن ؟

ئاقپىشماقلىقنىڭ يەنە كەسپىي ئەخلاقى بارمۇ ؟

ئۇنىڭ ئۈستىگە ، ئىليار ئۇنىڭكىنى يەپ ئىچىپ يۈرمىدى ، يەنە بۇ قېتىم  ئاپىسىنىڭ تۇتۇلۇپ كېتىلگەن ئىشىدا ئىلىيارنىڭ شۇ جايدىكى تەسىرى بولمىغان بولسا ئەكبەرمۇ ئاپىسى بار جايغا ئۇنچە ئوڭۇشلۇق بارالمىغان، تاپالمىغان ۋە ئىككى تەرەپ بىرلىشىپ ئاپىسىنى   قۇتقۇزۇپ چىقالمىغان بولاتتى

گۈلباھارمۇ ئىلىيار ئۆزىنىڭ بالىسى بولغاندىكىن ئىلىيارنى ئۆزىنى قويۋىتىپ تىللىدى.  گۈلباھارنىڭ تەنقىدى ئالدىدا ، ئىليار سۈكۈتتە تۇرۇشنى تاللىدى.بىر دەم ئاڭلىۋەتكەنىن كىيىن ئۇدۇل ئىلىيارمۇ كۇتۇپخانىسىغا قاچتى.

گۈلباھار ئاچچىقلاپ ھېرىپ قېلىپ ھۇجرىسىغا كىرىپ كەتتى.

ئۇلار كىرىپ كەتكەندىن كىيىن بىر قانچەيلەننىڭ  كۆڭلى ئەمدى ئارامىغا چۈشتى.

دىلنارنىڭ چىرايى دەسلەپكى چاغدىكىدىن خېلىلا ياخشى بولۇپ قالدى   .

دىلارە ئالدىغا بېرىپ ، دىلنارنىڭ چاقلىق ئورۇندۇقىنى ئىتتىرىپ، ئاستا - ئاستا سىرتقا قاراپ ماڭدى.

سىرتتا قۇياش نۇرى چۈشۈپ تۇرغان ، شامالمۇ يوق ، تېمپېراتۇرا ناھايىتى مۇۋاپىق ئىدى.

 دىلارە ئۇنى نىشانسىز ھالدا ئىتتىرىپ ماڭغاچ:

- ئاپا... - دەپ ئاستا ئېغىز ئاچتى. تېخى ھېچنېمە دېمەي تۇرۇپلا دىلنارنىڭ سوغۇق ئاۋازى ئالدى بىلەن  ئاڭلاندى.

- مەمەت  تاغىڭىز ھازىر دوختۇرخانىدا. - دېدى.

 دىلارە قەدىمىنى توختاتتى ، ئىككىيلەن كۈنگەي شىپاڭدا توختىدى.

 ئۇ دىلنارنىڭ تىزىغا قويۇلغان ئىككى مۇشتۇمىنىڭ چىڭ تۈگۈلگەنلىكىنى  ۋە سەل - پەل تىترەۋاتقانلىقىنى كۆردى.

دىلارەنىڭ يۈرىكى قارتلا قىلىپ قالدى.

بۇ دىلارە ئالدىنقى قېتىم تاسادىپىي دوختۇرخانىغا كىرىپ قالغاندىن كېيىن ، يەنە بىر قېتىم ئاپىسىنىڭ بۇنداق ئالاقزەدە بولۇپ كەتكەنلىكىنى كۆرۈشى ئىدى.

-  پۇتى ئېغىر يارىلاندى ، ئۆزىمۇ ياشىنىپ قالغان ، بۇ ئۆمرىدە يەنە ئورنىدىن تۇرغۇدەك پۇرسەت بارمۇ - يوق بىلمىدىم، - دېدى دىلنار سۆزىنى داۋاملاشتۇرۇپ.  تەلەپپۇزى ئاڭلىماققا ئادەتتىكىدەك بولسىمۇ ،   ئاۋازىنى بېسىپ نورمال چىقىرىشقا تىرىشۋاتقان بولسىمۇ، تىترەپ كېتىۋاتقانلىقىنى بىلىنىپ قېلىۋاتقانلىقىنى  ھېس قىلغان دىلارە قانداقمۇ دىققەت قىلماي تۇرالىسۇن.

 ئۇ ھەتتا ئاپىسىنىڭ مەمەت تاغىسىغا بولغان ئىچ ئاغرىتىش، ئۆكۈنۈش، كۆيۈنۈش مۇھەببىتىنى ئېنىق ھېس قىلدى.

 ئېغى ئۇچۇق ئىشتان كىيىدىغان ۋاقتىدىن باشلاپ بىر-بىرىگە يار-يۆلەك بولۇشۇپ كەلگەن ھەمراھى ئۆزى ئۈچۈن يارىلانسا، ئەلۋەتتە كۆڭلى يېرىم بولىدۇ، ئەگەر مەمەت تاغا بولمىغان بولسا ، بۈگۈنكى دىلنارمۇ بولمىغان بولاتتى، شۇنداقلا دىلارەنىڭ مەۋجۇت بولۇپ تۇرۇشى تېخىمۇ مۇمكىن ئەمەس ئىدى.

دىلارە ئۈچۈن ئېيتقاندا مەمەت تاغا ئاپىسى ، دادىسىنىڭ ئورنىدىكى مۇھىم ئادەم، ئۇنىڭ مەۋجۇتلۇقى ئاتا - ئانىسىدىن  قېلىشمايدۇ.

ئۇنىڭ ھازىرقى كەيپىياتى ، ئەينى ۋاقىتتا ئاپىسىنىڭ مەخبۇبە تەرىپىدىن ئېلىپ كېتىلگەنلىكىنى بىلگەن ۋاقتىدىكى بىلەن پەرقلەنمەيتتى.

 مەمەت تاغا بىلەن ئاپىسى ئارىسىدا قىرىق نەچچە يىللىق قېرىنداشلىق مېھرى بار،  ئۇنىڭ ئاپىسى بىلەن بولغان مۇناسىۋىتىگىمۇ تېخى 30 يىل بولمىدى، ئاپىسىنىڭ  شۇ تاپتىكى كەيپىياتىنى... بەلكىم ئۇ ، ئۆزىنى ئاپىسىنىڭ ئورنىغا قويۇپ ئويلىسىمۇ ھېس قىلالماسلىقى مۇمكىن.

دىلنارنىڭ ئاۋازى بارغانسېرى تىترەپ :

- ئىلگىرى ئۇ... ئىزچىل ماڭا ھەمراھ بولۇپ كەلدى. دىلارە، مېنىڭ  شۇنچە ئۇزۇن  ھاياتىمدا ، ئاشۇ جاپالىق، ئازابلىق كۈنلەردە ، مەمەت تاغا يېنىمدىن بىر قەدەممۇ ئايرىلمىدى... مانا ئەمدى ئۇنىڭ پۇتى ئېغىر يارىلاندى ، يەنە كېلىپ، مېنىڭ پۇتۇمنى ئەسلىگە كەلتۈرۈش مەشىقىگە ھەمراھ بولۇپ ئۆيگە قايتىۋاتقاندا يارىلاندى...  - دېدى.

دىلارە قولىنى ئاپىسىنىڭ مۈرىسىگە قويدى ، كۆز چانىقى سەل - پەل قىزىرىپ نەمدەلدى.

 ئەمما  نېمە دېيىشنى بىلەلمىدى، ئاپىسىنى كۆڭلىڭىزنى يېرىم قىلماڭ، ئازابلانماڭ دېيىشكە، ئۇنىڭ تېخى سالاھىيىتى يوق.

ئەمەلىيەت شۇنداق ، ھەرقانداق ئىشنى ئەسلىگە قايتۇرۇپ كېلىشكە ئامالسىز.

ئەمدىلىكتە ئاپىسىغىمۇ، ئۆزىگىمۇ ئايان ، مەمەت تاغىنىڭ ياخشى بولۇپ كېتىشى بەك تەس.

ھەتتا ئەسلا مۇمكىن ئەمەس دېيىشكە بولىدۇ.

يېشىنىڭ چوڭىيىپ قالغانلىقى ئېنىق ،  پۈتۈنلەي ساقىيىپ كېتىشىگە ھېچقانداق ئىمكانىيەت يوق.

 دىلارە دىلنارنىڭ مۈرىسىگە يېنىك ئۇرۇپ قويۇپ ، ئۇزاق دىلغۇل بولۇپ، ئاخىرىدا  پەقەت بىر ئېغىزلا گەپلا قىلالىدى:

-  بىز مەمەت تاغامغا يۈز كېلەلمەيمىز. - دېدى.

 دىلنار ئىچىدىن ئۆكسۈپ يىغلاپ :

 ـــ شۇنداق ، مەن ئۇنىڭغا يۈز كېلەلمەيمەن ، بۇ نەچچە ئون يىلدىن بۇيان ، ئىزچىل مەن ئۇنى چارچىتىپ، يۆلىنىپ كەلدىم. - دېدى.

دىلارەنىڭ چىراي ئىپادىسى ، ئاستا-ئاستا سوۋۇپ كەتتى.

چارچىتىپ، يۆلىنىپ كەلدىم؟؟؟

 ئۇ تۇيۇقسىز مەخبۇبە  يىقىلغان ئەڭ ئاخىرقى  ئاشۇ دەقىقىنى ئېسىگە ئالدى.

شۇ پەيتتە چۆچۈش، قورقۇشنىڭ نېمىلىكىنى بىلمەي، كېيىن قانداق بولىدىغانلىقىنى ئويلاپمۇ باقماپتۇ.

 ئەگەر راستتىنلا ئويلىدى دېيىلسە ، ئەينى چاغدا ئۇنىڭ كاللىسىدا پەقەت بىرلا خىيالى بار ئىدى ، ئۇ بولسىمۇ قۇتۇلۇش.

شۇنداق. مەخبۇبە يوق بولدى، ئۇنىڭ ئېرىشكىنى قۇتۇلۇش بولدى.

 چۈنكى بۇنىڭدىن كېيىن ئۇنىڭ يېنىدا  قەرەللىك تەھدىت بولمايدۇ ، ھەر ۋاقىت ئۇنىڭغا تەھدىت سېلىپ ، ئۇنىڭ ھاياتىغا تەسىر يەتكۈزەلمەيدۇ.

 بىراق قەرەللىك تەھدىتنىڭ پەقەت مەخبۇبەلا ئەمەسلىكىنى كىم بىلمەيدۇ.

ئاپىسى ئەينى يىلى دېڭىزغا سەكرەشكە مەجبۇر بولغان ، بۈگۈنكى كۈندە مەمەت تاغىنىڭ پۇتى كاردىن چىقتى.

كونا ھېساب - كىتابنى ھېسابلاشمىسا بولمايدۇ.

 ئايرۇس!

 دىلنار قاتتىق قايغۇرۇپ، روھىي ھالىتى ئەسلىدىنلا چۈشكۈن بولغاچقا، ئىككىيلەن ئۇزۇن پاراڭلاشمايلا ، دىلارە ئۇنى ئېلىپ ياتاق ئۆيگە قايتىپ ئارام ئالغۇزدى.

ئۆزى ئىليارنىڭ ھەمراھلىقىدا دوختۇرخانىغا باردى.

 زەپەر دوختۇرخانىدا دادىسىغا ھەمراھ بولۇۋاتقان بولۇپ ، ئىككىيلەننىڭ كەلگەنلىكىنى كۆرۈپ ، بېشىنى لىڭشىتتى.

دىلارە كېسەل كارىۋىتىغا يېقىنلاشتى ، ياشىنىپ قالغان مەمەت تاغا شۇ تاپتا كارىۋاتتا يېتىپ ئۇخلاپ قالغانىدى.

 ھەممەيلەن ئادەم ياشىنىپ قالغاندا، بىر قېتىملىق زۇكاممۇ يېرىم جان قىلىپ قويىدۇ دېيىشىدىكەن.

ئۇنىڭ ئۈستىگە مەمەت تاغىنىڭ يوتىسىدىكى چوڭقۇر يارا بىۋاسىتە سۆڭەكتىن ئۆتۈپ كەتكەنلىكىدىن تېخىمۇ ئېغىر كەلگەندەك قىلاتتى.

 بىر نەچچە كۈن كۆرۈشمىگەنگە مەمەت تاغىنىڭ بۇ ھالىتى ، شۇ تاپتا قارىماققا خۇددى ساقايماس كېسەلگە گىرىپتار بولغان ئادەمگە ئوخشاپ قالغانىدى.

 ئەسلىدە يەنە ئازراق قارا چاچلىرى بار ئادەمنىڭ چاچلىرى پۈتۈنلەي ئاقىرىپ كەتكەن بولۇپ ، تاتىرىپ كەتكەن چىرايى تېخىمۇ سولغۇن كۆرۈنۈپ كەتتى.

 بىر مەيدان ھايات - ماماتلىق ئېلىشىش، ئۇنىڭ ئېشىپ قالغان زېھنىي كۈچىنى  قويمىغاندەك قىلاتتى.

مەمەت تاغىنىڭ بۇ ھالىتىگە قاراپ ھەتتا دىلارەمۇ چىداپ تۇرالماي يۈرىكى تىترەپ كەتتى.

 ئۇنىڭ ئۈستىگە ، ئۇنى ئاپىسىنىڭ دادىسى ئورنىدا كۆرىدىغان تۇرسا قانداقمۇ چىداپ تۇرالىسۇن.

 مەمەت تاغا دىلنارنىڭ يېنىدا قانچە يىل ھەمراھ بولغان بولسا، شۇنچە يىل  ھوشيارلىقىنى ئاشۇرۇپ، بىر مىنۇتمۇ بوشىشىپ قالمىدى.

 گەرچە قاتتىق ئۇخلاۋاتقان بولسىمۇ ، لېكىن كېسەلخانىنىڭ ئىشىكى ئېچىلغاندا ، ئۇنىڭدا يەنىلا ئاڭ پەيدا بولدى.

 پەقەت كەلگەن ئادەم ئۇنىڭ كۆزىنى ئېچىپ تاقابىل تۇرۇشىغا ئەرزىمدۇ - يوق شۇنىڭغا قاراپ ئىش تۇتماقچى بولدى،  ئۇنىڭ ھازىر ، ئۆزى بىلەن مۇناسىۋەتسىز كىشىلەرگە سەرپ قىلغۇدەك ئارتۇق زېھنى يوق.

 ئىشىك تۈۋىدىن كەلگەن ئادەم ھېچنېمە دېمىدى ، ھازىر ئۇنىڭ كارىۋىتىنىڭ يېنىدا ئۇزاققىچە تۇردى، بۇ ھەرىكىتىدىن قارىغاندا باشقا ئادەم ئەمەس.

مەمەت تاغا ئاستا كۆزىنى ئېچىپ ، دەرۋەقە دىلارەنى كۆردى.

- دىلارە  خانقىز... - دېدى .

 بىرىنچى بولۇپ كارىۋاتتىن تۇرۇپ ئولتۇرماقچى بولدى ، يەنىلا دىلارە ئۇنىڭدىن بۇرۇن قولىنى سوزۇپ  مۈرىسىدىن بوشقىنە بېسىپ توختىتىپ قويدى.

 ئارقىدىنلا ئۇنىڭغا قاراپ بېشىنى چايقىدى.

مەمەت تاغا ئەمدى چىڭ تۇرمىدى.

چۈنكى پۇتىدىن كەلگەن تۇيۇقسىز ئاغرىق ئۇنى  سوغۇق نەپەس ئېلىشقا مەجبۇر قىلدى.

 ـــ مەمەت تاغا ،  يارىڭىزنى ئوبدان داۋالىتىڭ ، ئاپام بۇ ئىشتىن ئۆزىنى بەك ئەيىبلەۋاتىدۇ. كەچۈرۈڭ ، بىز سىزنى بۇ ئىشقا چېتىۋالدۇق...  - دېدى دىلارە.

مەمەت تاغا بېشىنى چايقاپ:

- مەن چوڭ خانقىزنى ياخشى قوغدىيالمىدىم...  ھەقىقەتەن يارىماس ئىكەنمەن، ئالدىڭىزدا خىجىلمەن! - دېدى.

-  مەمەت تاغا ، ئاپام بۇرۇنلا سىزنى  يېقىن تۇغقىنىدەك كۆرەتتى ، سىزنىڭ  ئۆزىڭىزنى ئەيىپلىشىڭىزنىڭ ھاجىتى يوق. بۇ ئىشنىڭ سەۋەبكارى بىز ، بىز سىزنى ئاۋارىچىلىككە قويدۇق ، بۇ نۇقتىدىن گۇمانلىنىش ھاجەتسىز.   ناھايىتى خىجىلمەن... كەچۈرۈم سوراشتىن باشقا ، مەن سىزگە ھېچنېمىنى تولۇقلاپ بېرەلمەيمەن... - دېدى دىلارە.

- دىلارە  خانقىز ، مەن ئەزەلدىن ئاغرىنىشنى ئويلاپ باقمىغان ، چوڭ خانقىزنى قوغدىيالماسلىقمۇ مېنىڭ باشتىن-ئاخىر خاتىرجەم بولالمايدىغان ئىشىم ئىدى. ئىش بۇ يەرگە كەلگەندە، چوڭ چاتاق چىقىرىپ قويدۇم ، بىر ئۆمۈر تىرىشىپ كەپتىمەن، توختاپ قېلىشقا كۆڭلۈم ئۇنمىدى، مانا بۈگۈن... ئىش  ئۇرنۇمدىن قالمىسام بولمايدىغانلىقىنى ھېس قىلدىم، سىز ۋە چوڭ خانقىزنى قوغدىيالمايدىغان بولۇپ قالغانلىقىمدىن كۆپ ئەپسۇسلىنىمەن، - دېدى مەمەت تاغا.

دىلارەنىڭ چىرايىدا  ئانچە ئىپادىلىنىپ كەتمەيدىغان سېغىنىش كۈلكىسى پەيدا بولۇپ:

- بۇنىڭدىن كېيىن ھېچ ئىش بولمايدۇ ، خاتىرجەم ئارام ئالسىڭىز بولىدۇ... ــ دېدى.

 مەمەت تاغىنىڭ چىرايى ئاستا ـ ئاستا جىددىي تۈسكە كىرىپ:

- دىلارە خانقىز ، ئىشنىڭ تۈپ يىلتىزى ، زادىلا ھەل بولمىدى ، خاتىرجەم بولۇش، ھەقىقەتەن تەس... - دېدى.

- ئەندىشىڭىزنى چۈشىنىمەن. ــ دېدى دىلارە پەس ئاۋازدا.

 مەمەت تاغا ئۇنىڭغا ھاڭۋىقىپ قاراپ ، كۆزلىرىدە ئازراق ئىزدىنىش، گۇمان پەيدا بولدى.

 دىلارە يەنە بىر قېتىم كۈلۈمسىرەپ تۇرۇپ:

ـــ بۇ ئىشنى مەن ھەل قىلىمەن. بىزنىڭ كېيىنكى تۇرمۇشىمىز خاتىرجەم  ئۆتىدۇ. - دېدى.

 بۇ گەپ ئاڭلىماققا مەنىلىكتەك ئاڭلانسىمۇ ، لېكىن مەنىسى بۇنىڭدىن ئېنىق بولماس.

 كېسەلخانىدىكى ھەرقانداق ئادەمنىڭ كۆڭلىگە ئايان.

 مەمەت تاغا ھەيران بولغان ھالدا دىلارەغا بىردەم قاراپ قويۇپ ، ئاندىن ئېغىر ئۇھسىنىپ:

 ـــ چوقۇم ئېھتىيات قىلىڭ ، شۇنچە يىل بولدى ، ئۇ  ئاساسىنى تىكلەپ، چوڭقۇر يىلتىز تارتىپ بولدى،  ئۇنىڭ ئۈستىگە ، رەنا خانىم ئادەمگەرچىلىككە ئەھمىيەت بېرىدىغان ئادەم ، ئۇ قانداقلا بولمىسۇن رەنا خانىمنىڭ يېنىدا شۇنچە يىل تۇردى... - دېدى.

- ياق، مومام يۇقىرى مەرتىۋىلىك ئورۇندا ئۇزاق ئولتۇرۇپ ، ھەممە ئادەمدىن ئۈستۈن تۇرۇپ كەلدى، ھەق - ناھەق ، توغرا - خاتالىقنى ئايرىشتا ھېسسىياتقا بېرىلىپ ئىش قىلىشتىن خالىي بولالمايدۇ. ئۇنىڭ ئۈستىگە... ئەگەر راستتىنلا ھېسسىيات توغرىسىدا گەپ بولسا ، ئۇ ئاپامغا يەتمەيدۇ ، ھەتتا ماڭىمۇ يەتمەيدۇ. - دېدى دىلارە.

 كېتىدىغان چاغدا ، دىلارە ئىليارنىڭ چىرايىنىڭ نورمال ئەمەسلىكىنى ھېس قىلدى.

ئۇ تەشەببۇسكارلىق بىلەن ئىليارنىڭ بىلىكىنى قولتۇقلىۋېلىپ ، بېشىنى كۆتۈرۈپ:

 ـــ ماڭا ياردەم قىلىڭ. - دېدى.

 ئىليار ئۇنىڭغا قاراپ :

- ھىم، - دېدى.

دىلنار يەنىلا سالامەتلىكنى ئەسلىگە كەلتۈرۈشنى داۋاملاشتۇرۇشنى قارار قىلدى.

 دىلارە ئاپىسىغا بىھۆرمەتلىك قىلىشقا پېتىنالمىدى.

ئۇنىڭغا ئۆزى ئىككى كۈن ھەمراھ  دوختۇرخانىغا بېرىشنى ئويلىدى.

 ئەتىسى ئەتىگەندە ئۇخلاپ قوپۇپ ناشتا قىلماقچى بولۇپ بىنادىن چۈشۈپ ، مېھمانخانا ئىچىدىكى كەيپىياتنىڭ توغرا ئەمەسلىكىنى ھېس قىلدى.

گۈلباھارنىڭ قاپىقى تۈرۈلگەن بولۇپ ، چىرايىدىن ئېچىنىش ھەم مۇرەككەپ كەيپىيات چىقىپ تۇراتتى.

 خىزمەتكارلارمۇ بىر يەرگە توپلىشىۋېلىشقان بولۇپ ، ئوخشاشلا چىرايى باشقىچە تۇراتتى.

 دىلارە قاپىقىنى تۈرۈپ:

 ـــ نېمە بولدى ؟  - دەپ سورىدى.

دىلنار  ياندا تۇرۇپ گېزىت كۆرۈۋاتاتتى.

گۈلباھار بېشىنى كۆتۈرۈپ ئۇنىڭغا قاراپ ئېغىر ئۇھسىنىپ:

ـــ كېرەم  بىلەن مېھراي كۆز يۇمۇپتۇ. - دېدى.

 بۇ گەپنى ئاڭلاپ ، دىلارە بىردىنلا داڭ قېتىپ تۇرۇپ قالدى. 

- مەخبۇبەنى ئالغىنى بېرىش يولىدا   ھادىسىگە ئۇچراپتۇ. ــ دەپ تولۇقلاپ قويدى گۈلباھار.