گۈزەل ھايات 9-بۆلۈم 78-قىسىم _ بالام ئۈچۈن

78-قىسىم

بالام ئۈچۈن

زۈبەيدە بىردەم ئويلىنىۋالغاندىن كېيىن بېشىنى كۆتۈرۈپ:

-  سىز نېمىشقا تېخىچە بۇ يەردە تۇرىسىز؟ - دەپ سورىدى.

مەۋلان   قۇرۇقدىلىپ قالغان كۆزلىرىنى  ئۈن-تىنسىز قايتۇرۇپ كەلدى، بۇ گەپنى ئاڭلاپ، كۆزلىرى قاراڭغۇلىشىپ:

- مەن بۇ يەردە تۇرسام بولمامدىكەن؟ - دېدى.

زۇبەيدە ئالدىغا چۈشۈپ قالغان چاچلىرىنى قۇلىقىنىڭ كەينىگە ئۆتكۈزۈپ، بېشىنى سەل قىيسايتىپ:

-  تۈنۈگۈن ئاخشام كەتتىڭىزغۇ؟  - دېدى.

 ـ ھى،  ـ دېدى مەۋلان سوغۇق كۈلۈپ قويۇپ، ـ مېنىڭ بۇ ئائىلىدىكى ئورنۇم ئىتنىڭكىگىمۇ يەتمەيدىغان تۇرسا، قانداقمۇ مۇشۇنداقلا كېتىشكە رازى بولىمەن؟ - دېدى. 

ھاۋ... ھاۋ...

مەۋلاننىڭ گېپىدىن ئۇنىڭ دۈشمەنلىك قىلغانلىقىنى ھېس قىلغان بولسا كېرەك، كۈچۈك يەنە مەۋلانغا قاراپ يۇقىرى ئاۋازدا قاۋىدى.

 مەۋلاننىڭ چىرايى بىرئاز ئۆڭۈپ، كۆزلىرىنى چەكچەيتىپ قاراپ قويدى، كۈچۈك   زۇبەيدەنىڭ كەينىگە مۆكۈۋالدى.

بىر قاراش بىلەنلا قورقۇپ قۇيرۇقىنى خادا قىلدى.

 لېكىن، زۇبەيدەنىڭ نەزىرىدە، ناھايىتى كۈلكىلىك، ئوماق كۆرۈنۈپ كەتتى.

ئۇ ئۆزىنى تۇتۇۋالالماي كۈلۈپ كېتىپ، پۇتىنى سوزۇپ ئۇنىڭ ئېڭىكىگە سۈركەپ:

- كىچىك قۇرقۇنچاق، - دېدى.

- ھاۋ ... ھاۋ... - بۇ ئاۋاز ئاڭلىماققا قارشىلىق كۆرسەتكەندەك قىلاتتى، كېيىن يەنە راھەتلەنگەندەكمۇ قىلاتتى.

مەۋلاننىڭ بايىقى گېپىگە كەلسەك، زادى مۇشۇ ئىش ئۈچۈنمۇ ئەمەسمۇ، زۇبەيدە  ئويلاشقىمۇ ئېرىنىپ قالدى.

ئۇنداق بولمىغان تەقدىردىمۇ، ئۇمۇ مەۋلاننىڭ ھەقىقىي سەۋەبىنىڭ نېمە ئىكەنلىكىنى پەرەز قىلالمايدۇ.

ئەمما مەۋلان شۇ تاپتا ئۇنىڭ چىرايىدىكى تەبەسسۇمغا قاراپ، ئادەتتىن تاشقىرى ھەيران قالدى.

ئۇ يەنە بىر قېتىم كۈچۈككە قارىدى، كۆزلىرى سوغۇق ئىدى.

- ناشتىدا نېمە يەيسىز؟ مەن بېرىپ تەييارلىق قىلاي.  - زۇبەيدە تۇيۇقسىز سورىدى، كۈچۈك مەۋجۇت بولۇپ تۇرسا، ئىككى ئادەم ئوتتۇرىسىدىكى مۈشكۈلاتنى ئاسانلا ھەل قىلغىلى بولىدىكەن.

مەۋلان ئۇنىڭغا بىر ھازا قاراپ قويۇپ:

- ئىختىيارىڭىز ، - دەپ قويۇپ ئۈستى قەۋەتكە چىقتى.

يەنە شۇ سوغۇق قىياپىتىنى ساقلاپ قالدى.

 ھاۋ... ھاۋ... 

كۈچۈك مەۋلاننىڭ كېتىپ قالغانلىقىنى كۆرۈپ، يەنە ئېتىلىپ كېلىپ، مەۋلاننىڭ كەينىدىن ئىككى قېتىم قاۋىدى.

مەۋلان قەدىمىنى ئاستا توختىتىپ، بېشىنى بۇراپ قوشۇمىسىنى تۈرۈپ ئۇنىڭغا سوغۇق قارىدى.

زۇبەيدە خېلى بۇرۇنلا ئۇنىڭ سوغۇق گەپلىرىگە كۆنۈپ قالغان بولۇپ، بۇرۇلۇپلا ئاشخانىغا قاراپ ماڭدى.

كۈچۈكنىڭ ھاۋشىغان ئاۋازىنى ئاڭلاپ ئۇنى چاقىرىدى.

كۈچۈكمۇ دەرھال كەينىگە بۇرۇلۇپ، زۇبەيدەنىڭ ئالدىغا يۈگۈرۈپ بېرىپ، بىر تەرەپتىن ئۇنىڭ كەينىدىن ئەگىشىپ، بىر تەرەپتىن ئايلىنىپ چىقتى.

- ئەتىگەندە نېمە يېگۈڭ بار؟ ساڭا قىيزا بېرەي بولامدۇ؟  - دېدى زۇبەيدە.

 ھاۋ... ھاۋ...

- خۇشاللىق بىلەن شۇنداق قارار قىلدۇق ھە، - دېدى زۇبەيدە.

زۇبەيدەنىڭ يەڭگىل، يېقىملىق ئاۋازى ئاخىرى ئاشخانىدىن ئاڭلىنىپ تۇراتتى .

مەۋلان ئورنىدا بىردەم تۇرغاندىن كېيىن،  پۇتىنى كۆتۈرۈپ ئالدىغا قاراپ ماڭدى.

تۈنۈگۈن ياردەمچىسى ئۇنىڭغا ئالماشتۇرىدىغان كىيىم-كېچەك تەييارلاپ، يۇيۇنۇش بۇيۇملىرىنى تەييارلىماپتۇ.

ئۇنىڭ تۈنۈگۈن كەچتە تەييارلىق قىلىشقا ھەقىقەتەن يېتەرلىك ۋاقتى بار ئىدى، لېكىن قەلبىدىكى ئاچچىقنى ھەر قانچە قىلىپمۇ يۇتۇۋېتەلمىدى.

ئۇنىڭ بىر ھايۋانچىلىكمۇ يۈزى يوقمۇ؟

بۇ  ئۇنىڭ بۇ ئۆمرىدە باشقىلار تەرىپىدىن ئېغىر ھاقارەتلەنگەن بىر قېتىملىقى بولدى.

تۈنۈگۈن كەچ مېھمانلار ياتىدىغان ياتاق ئۆيدە بىر كېچە ئۇخلىدى، تازىلىق بۇيۇملىرى يەنىلا يوق.

بىر كېچە چىشنى چوتكىلىماسلىق ئۇنىڭ ئەڭ تۆۋەن چېكىگە يەتتى، ئۈستىگە چىققاندىن كېيىن، ئۇ ئۇدۇل ياتاق ئۆيگە كىردى.

بۇ ئۆي ئۇنىڭ بىلەن زۇبەيدەنىڭ ياتاق ئۆيى بولۇشى كېرەك ئىدى.

تارتمىنى بىر ھازا ئاختۇرغاندىن كېيىن، ئەڭ ئاخىرىدا يەنىلا زۇبەيدەنىڭ زاپاس چىش چوتكىسىنى تاپتى.

يۇيۇنۇپ بولۇپ، كىيىمىنى كىيىپ پەسكە چۈشكەندە، قويۇق خۇش پۇراق دىمىقىغا ئۇرۇلدى.

كۈچۈك خۇش پۇراقتىن   توختىماي قاۋاپ كەتتى.

- بولدى، بولدى، ھازىرلا  بېرىمەن، - دېدى زۇبەيدە.  كۈلكە ئاۋازى كۆتۈرۈلدى،  ئۆزىنىڭ كۈچىكىنى تولىمۇ ئەركە ئۆگىتىپ قويغانلىقىدىن ئازراق ئەپسۇسلاندى.

ئۇ سىرتقا چىققاندا، مەۋلاننىڭ پەسكە چۈشۈپ بالكونغا قاراپ ماڭغانلىقىنى كۆرۈپ:

- ناشتىلىق تەييار بولدى، سىز ئاۋۋال يەپ تۇرۇڭ، -  دېدى. 

مەۋلان  نەزىرىنى ئۇنىڭ قولىدىكى تەخسىگە تىكىپ، قوشۇمىسىنى تۈردى، ئاندىن راستتىنلا ئاشخانىغا  قاراپ ماڭدى.

زۇبەيدە بىر نەچچە پارچە قىيزا قويۇلغان تەخسىنى بالكونغا قويدى، كۈچۈك دەرھال ئېڭىشىپ يېدى.

تاماقخانىغا كىرگەندە، مەۋلاننىڭ تېخىچە ئۆرە تۇرغانلىقىنى كۆردى.

زۇبەيدە بىر چەتكە ئۆتۈپ ئولتۇردى ۋە ئۇنىڭدىن گۇمانلىنىپ:

-  يېمەمسىز؟  - دەپ سورىدى.

-زۇبەيدە،-دېدى مەۋلاننىڭ كۆزلىرى ئۇنىڭ ئولتۇرۇشىغا ئەگىشىپ قىسىلدى. 

زۇبەيدە ۋىلكىنى ئېلىپ، ئالدىدىكى ساندىۋىچنى يېيىشكە باشلاپ:

- نېمە بولدى؟  - دەپ سورىدى.

- بايىقى قولىڭىزدىكى تەخسە مېنىڭمۇ؟  - دەپ سورىدى مەۋلان.

بۇ گەپنى ئاڭلاپ زۇبەيدە ھاڭۋېقىپ قالدى، ئۇ قارشى تەرەپتىكى ساپ ئاق رەڭلىك تەخسىگە قاراپ، لېۋىنى چىڭ يۇمدى.

ئۇنىڭ بۇ ھالىتى مەۋلاننىڭ پەرىزىنى تېخىمۇ ئىسپاتلىدى.

نېمىشقا بۇنداق دەيدۇ؟

چۈنكى مەۋلان بۇ يەرگە قايتىپ كەلگەندىن تارتىپ ھازىرغىچە بولغان قىسقىغىنە ئون نەچچە سائەتتە، ھەر جەھەتتىن ئۆزىنى بۇ يەردىن پۈتۈنلەي چىقىرىۋېتىلىدىغاندەك ھېس قىلدى، يەنە كېلىپ بۇ خىل تۇيغۇ بارغانسېرى كۈچەيدى.

پۈتۈن ئۆيگە قارايدىغان بولسا، ھەممە يەردىن زۇبەيدەنىڭ ئۆز تۇرمۇشىنىڭ ھىدى كېلىدۇ، ئەگەر  ئىت بولمىغان بولسا، مەۋلانغا تەۋە بەزى ئىزلارنى كۆرگىلى بولاتتى، پۈتۈن داچا، كېيىن راستىنلا زۇبەيدەنىڭ دۇنياسى بولۇپ قالامدۇ.

ساپما كەش، تازىلىق بۇيۇملىرى، قاچا-قۇچىلارغىچە ...

مەۋلاننىڭ نېمىشقا تاماق يەيدىغان تەخسىنىمۇ شۇنچە ئېنىق ئېسىدە ساقلىيالىغانلىقىغا كەلسەك... بۇنىڭدىنمۇ ئېنىق بولماس.

ئەينى چاغدا بۇ ئۆيدىكى ھەممە نەرسىنى زۇبەيدە تەييارلىغان، ھەممە نەرسە جۈپ-جۈپ ئىدى.

پاسون، ماركا، نەقىش ئوخشاش، رەڭ ياكى بەزى ئىنچىكە ھالقىلاردىكى پەرقنى ھېسابقا ئالمىغاندا ئۇنىڭ ياكى مەۋلاننىڭ ئىكەنلىكىنى پەرق ئەتكىلى بولىدۇ.

ئۇنىڭ ئۈستىگە  زۇبەيدە بايا كۆتۈرۈۋالغان تەخسىنىڭ گۈل سىزىقلىرى ئۆزى ھازىر ئىشلەتكىنى بىلەن ئوخشاشكەن، مەۋلاننىڭ كۆك رەڭلىك، ئۇنىڭ ھال رەڭلىك.

بۇ نەرسىلەرنى مەۋلان دەسلەپتە كۆرگەن، ھەتتا دىمىغىدا كۈلۈپ قويغان، لېكىن كۆرۈش سەزگۈسىدە قالدۇرغان تەسىرى ناھايىتى چوڭقۇر بولۇپ، ئۆز ۋاقتىدىكى جۈپ-جۈپ تۇرغان نەرسىلەر مانا ئەمدى  تۇيۇقسىز  يەك - پاي بولۇپ قاپتۇ.

زۇبەيدە ئۇنچە كۆپ ئويلاپ كەتمىدى، دەسلەپتە ئاچچىقى كەلگەندە ھەممىنى تاشلىۋەتكەنىدى.

مەۋلاننىڭ تۇيۇقسىز  كېلىدىغانلىقىنى كىم بىلسۇن، مۇشۇ بىر قېتىم كېلىپ كېتىدىغۇ.

زۇبەيدە بىر چىشلەم ساندۋىچ يەپ، مەۋلاننىڭ تەخسىسىگە تىكىلىپ قاراپ، بىر نەچچە سېكۇنت توختىغاندىن كېيىن، ئاندىن ئاستا  ئېغىز ئېچىپ:

-  قاچا-قۇچىلىرىڭىز...  ئىلگىرى ئېھتىياتسىزلىقتىن پۇچۇلىنىپ قالغان... - دېدى.

- ھەقىقەتەن ياخشى باھانە بولدى. - دېدى مەۋلان ئۇنىڭغا سوغۇققىنە قاراپ قويۇپ، زۇبەيدەنىڭ گېپىنى  تەنە بىلەن بۆلۈۋەتتى.

زۇبەيدە توختاپ قالدى، چىرايى بىر ئاز تۇتۇلدى.

- قارىغاندا ئۆزىڭىز يالغۇز ناھايىتى كۆڭۈللۈك ئۆتۈۋاتقاندەك قىلىسىز، بىراق مەن ھۆرمەتلەشنى بىلمەي ئاۋارە قىپتىمەن.  - دېدى مەۋلان.

 زۇبەيدە ۋىلكىسىنى قويۇپ، سوغۇققانلىق بىلەن ئۈستەلنىڭ گىرۋىكىگە يۆلىنىپ ئورنىدىن تۇردى، تاماق ئۈستىلىنىڭ قارشى تەرىپىدە تۇرۇپ ئۇنىڭغا سالماقلىق بىلەن قاراپ:

- نەرسىلەرنى ھەقىقەتەن مەن تاشلىۋەتكەن، چۈنكى ھەر قېتىم ئۇلارنى كۆرگەندە ئۆزۈمنىڭ قانچىلىك ئازابلىنىدىغىمنى، قانچىلىك كۈلكىلىك ھېس قىلدىغانلىقىمنى بىلەمسىز. سىز بەك قەيسەر، مەغرۇرىڭىز بار، ھەتتا  قايتماس ئىدىيىڭىزمۇ بار، مەن بىلەن توي قىلىپ ھاياتىڭىزنى نابۇت قىلدىم دەپ قارايسىز، سىزمۇ شۇنداق ئويلىسىڭىز، باشقىلارمۇ شۇنداق قارايدۇ، لېكىن مەن بۇنداق ھېس قىلالمايمەن.

ئەگەر مەن ئۆزۈمنىمۇ ئىنكار قىلسام، ئۆزۈمگە يۈز كېلەلمەيلا قالماستىن، قورسىقىمدىكى بالامغىمۇ يۈز كېلەلمەيمەن.

مەۋلان، سىزنىڭچە، مەن بالام ئۈچۈن سىز بىلەن توي قىلدىممۇ، پەقەت سىزنى ھاياتىمغا باغلىۋالماقچى بولدۇممۇ؟ مەنمۇ ئوخشاشلا ئۆزۈمنىڭ ھاياتىنى سىزگە دو تىكتىم!

نەرسىلىرىڭىزنى تاشلىۋېتىشىمدىن غەزەپلەندىڭىز، ئۇۋالچىلىق ھېس قىلىسىز، ئۇنداقتا سىز ئويلاپ باقتىڭىزمۇ، مەن ھەر كۈنى بۇ ئۆيگە قايتىپ كەلسەم، ھەرقانداق جاي، ھەرقانداق بىر بۇلۇڭدا سىزنىڭ نەرسىلىرىڭىز بولسا قانداق ھېسسىياتتا بولىمەن؟ سىز مېنى بۇ ئۆيگە يالغۇز تاشلاپ قويۇپ، كارىڭىز بولمىدى، سىز بۇ بىر نەچچە ئايدا زادى قانداق ئويلاشتىڭىز؟  كۆڭلىڭىزدە،  سەپەر پىلانىڭىزدا، مەن زادى قانچىلىك ئورۇن ئىگەللىيەلەيمەن؟  - دېدى.

زۇبەيدە ئىككى قولى بىلەن تاماق ئۈستىلىنىڭ گىرۋىكىنى چىڭ تۇتۇپ، يۈرىكىدىن توختىماي چىقىۋاتقان قايغۇ-ھەسرەتنى بېسىپ، يەنە بىر قېتىم سۇسقىنە تەلەپپۇزدا :

- مەۋلان، مېنىڭ سىزگە ياتلىق بولۇشۇم سىزنىڭ ھاقارەت قىلىشىڭىز ئۈچۈن ئەمەس.  - دېدى.

مەۋلان خېلى ئۇزۇنغىچە گەپ قىلماي، ئۇنىڭغا جىمجىت قاراپ تۇردى.

ئاندىن  :

- مەن سىزگە پۇرسەت بەردىم .  بالىنى ئېلىپ قېلىشتا  ئۆزىڭىز چىڭ تۇردىڭىز، ئائىلىمىزگە ياتلىق بولۇشتىمۇ  جاھىللىق بىلەن چىڭ تۇردىڭىز. ئەينى چاغدا ياتلىق بولغاندا، كەلگۈسىدە قانداق ئىشلارغا دۇچ كېلىدىغانلىقىڭىزنى بىلىشىڭىز كېرەك ئىدى. زۇبەيدە، سىز ھازىر ماڭا ئۆزىڭىزنىڭ قانچىلىك بىچارە، قانچىلىك ئۇۋالچىلىق تارتقانلىقىڭىزنى ئېيتىپ بەردىڭىز، سىزمۇ ئويلاپ بېقىڭ، سىزنىڭ بۇلارنى دېيىشكە نېمە سالاھىيىتىڭىز بار؟ سىزنىڭچە كىم ئىشنى تەرەققىي قىلدۇرۇپ بۈگۈنكىدەك دەرىجىگە يەتكۈزدى؟ - دېدى .

- مەن.. - دېدى زۇبەيدە كۆزىنى يۇمۇپ، ئاچچىق كۈلۈپ،  كۆڭلى غەش بولدى.

مەۋلاننىڭ يۈرىكى سەۋەبسىزلا جىددىيلىشىپ كەتتى ، چۈنكى زۇبەيدە ئىنكار قىلمىدى.

بىر ئازدىن كېيىن زۇبەيدە كۆزىنى ئاستا ئېچىپ، يەنە  نېمىلەرنىدۇر دېمەكچى بولغاندا، مەۋلان بۇرۇلۇپ ماڭغاچ:

- بىلسىڭىزلا بولدى. ۋىجدانىڭىز، غورۇرىڭىز بولسا مېنىڭ ئالدىمدا بىچارە بولۇۋالماڭ. مەندىن بەك چوڭ ئۈمىدمۇ كۈتمەڭ، مېنىڭ ئەڭ قىلالمايدىغىنىم باشقىلارنى مۇرادىغا يەتكۈزۈش.  - دېدى.

گېپى ئاخىرلىشىپ، داچىنىڭ ئىشىكى ئېچىلىپ يەنە يېپىلدى.

شۇنچە چوڭ ئۆي يەنە بىر قېتىم جىمجىتلىققا چۆكتى.

باشقىلارنى مۇرادىغا يەتكۈزۈش ...

شۇڭا ئۇنىڭ دېمەكچى بولغىنى، مەۋلان ئۇنىڭ ئۆزىگە بولغان ھېسسىياتىنى، ئۇنىڭدىن ئۈمىد كۈتىدىغانلىقىنى ئېنىق بىلىدۇ، لېكىن يەنىلا ئۇنىڭ بىلەن بىللە تۇرمۇش تۇتۇپ ئۆتەلمەمدۇ؟

چۈنكى ئۇنىڭ بىلەن تۇرمۇش تۇتۇش، مەۋلانغا نىسبەتەن ئېيتقاندا،  پەقەت ئۇنى مۇرادىغا يەتكۈزگەنلىك.

زۇبەيدە ئورنىدا خېلى ئۇزاق تۇرغاندىن كېيىن، ئاندىن ئاستا ئولتۇرۇپ، پىچاق ۋە ۋىلكىنى ئېلىپ، يەپ بولالمىغان ناشتىلىقىنى داۋاملىق يېدى.

بۇنىڭدىن باشقا ئۇ يەنە نېمە قىلالايدۇ؟

كەينىدىن قوغلاپ چىقىپ ئۇنىڭدىن كەچۈرۈم سورىسۇنمۇ؟ ئۇنىڭدىن كەتمەسلىكىنى ئۆتۈنسۇنمۇ؟

ئۇنىڭدىن بىر قېتىم پۇرسەت بېرىشىنى ئۆتۈنۈپ، بىرلىكتە سىناپ باقسۇنمۇ؟

ئۇنىڭ ئىززەت-ھۆرمىتى بۇنداق قىلىشقا يول قويمايدۇ.

ئۈمىدسىزلىنىش باشتىلا بار ئىدى، ئىزچىل ساقلىنىپ قالغاچقا كۆنۈپ قالدى، شۇڭا ھازىر،  ئۈمىدسىزلىككە سوغۇققانلىق بىلەن يۈزلىنىشتىن باشقا ھېچقانداق ئىش قىلالمايدۇ.

مەۋلاننىڭ بۈگۈنكى سۆزى، ئۇنى رەھىمسىزلەرچە  ۋاز كەچتۈرمەكچى بولدى.

 ئەمەلىيەتتە، ئۇمۇ ئاغزىدىن چىقارماقچى بولغانىدى، لېكىن مەۋلان ئۇنىڭغا پۇرسەت بەرمىدى.

شۇ دەقىقىدە ئاغزىدىن چىقارالمىدى، ئەمدىلىكتە... دېيىشكە كۆزى قىيماي قالدى.

ئوقۇش پۈتكۈزگەندىن باشلاپ، ئىككىسى ئىككى شەھەردە تۇرۇپ، كەسىپ جەھەتتىمۇ بىر-بىرىگە باغلىنىپ قالمىدى.

ئەگەر تەستە ئېرىشمىگەن بولسا ...  ئەڭ ئاخىرىدا بالىسى ئۈچۈن قەتئىي ھالدا ئۇنىڭغا ياتلىق بولۇشنى تاللىمىغان بولاتتى.

ئۇ ئۆزىنىڭ مۇھەببىتىنى قولغا كەلتۈرۈشنى ئويلايدۇ، ئۆزىنىڭ ھاياتىدا ئەپسۇسلىنىش قالدۇرۇپ قويۇشنى خالىمايدۇ.

ھازىر نۇرغۇن ئىشلارنى باشتىن كەچۈرۈپ توي قىلدى،  قانداقسىگە ئۇنداق گەپنى ئاسانلىقچە دېيەلەيدۇ.

ئەگەر ئاغزىدىن چىقىپ كەتسە،  ئۇنداقتا ئۇنىڭ مەۋلانغا بولغان مۇھەببىتى، راستتىنلا ئۈزۈل-كېسىل تۈگەيدۇ.

 تېگى-تەكتىدىن ئېيتقاندا ھېچقانداق مۇناسىۋىتى قالمايدۇ، ناتونۇش ئادەملەرگىمۇ يەتمەيدۇ.

بىراق يۈرىكى بۇنىڭغا كۆنەلەمدۇ، ئۇنامدۇ.

ئۇ قانداقمۇ...  قانداقمۇ چىدىيالايدۇ؟