گۈزەل ھايات 9-بۆلۈم 94-قىسىم _ باشقا ئەرنى كۈتۈش

94-قىسىم

باشقا ئەرنى كۈتۈش

زۇبەيدە ئېسىگە كەلگەندە، مەۋلان  يىراقلاپ كەتكەنىدى.

مەۋلاننىڭ سۆزىنى تەپسىلىي ئەسلەپ، يەنە بىر قېتىم  پىخىلداپ كۈلۈپ كەتتى.

يۈزى  سۇس قىزىرىپ كەتتى.

ئوغۇل تۇغىدىغان ئىقتىدارى يوق...

سوغۇققان ئادەم...  ئۇنىڭغا مۇشۇنداق تېتىقسىز گەپلەرنى قىلىۋاتامدۇ؟

 زۇبەيدە ئاغزىنى ئېتىپ كۈلۈپ  ئۇنىڭ كەينىدىن ئەگىشىپ ماڭدى.

 پەسكە چۈشكەندە، مەۋلان  ھېلىقى كۈچۈكنىڭ  يەنىلا سافا نىڭ كەينىدىكى ھېلىقى خالتىنى چىشلەۋاتقانلىقىنى كۆرۈپ، چىرايى سەل سوۋۇدى-دە، چوڭ-چوڭ قەدەملەر بىلەن ئالدىغا بېرىپ، ئىتنى بىر ياققا قوغلىدى.

ئىشنى بۇزىدىغان ئەبلەخ، ئەتىدىن كەچكىچە ئۇنىڭ ئىشلىرىنى بۇزۇپ يۈرگەن.

- ھاۋ... ھاۋ...

كۈچۈك ئىككى قېتىم قاۋاپ، مەۋلانغا قاراپ سەكرەپ-تاقلاپ كەتتى، مەۋلان بۇرۇلۇپ تاماقخانىغا كىردى.

تاماق ئۈستىلى ئەتىگەنلىك تاماق بىلەن توشۇپ كەتكەنىدى.

شوۋىگۈرۈچ، سوغۇق سەي، مانتا، ساندۋىچ، يەنە ئىتالىيە چۆپىمۇ بار ئىدى.

مەۋلان ئۈستەلگە قاراپ ئازراق ھەيران قالدى. 

كەينىدىن كىرگەن زۇبەيدەگە قاراپ،  قوشۇمىسىنى تۈرۈپ:

 - بۇ ناشتىلىقمۇ ياكى چۈشلۈك تاماقمۇ؟ - دەپ سورىدى.

زۇبەيدە ئورۇندۇققا كېلىپ ئولتۇرۇپ:

 - ناشتىلىق، قورسىقىڭىز ئاچمىدىمۇ؟ كۆپرەك يەڭ.  - دېدى.

مەۋلان ئىچىدە <مېنى ھايۋاننىڭ ئورنىدا باقامسىز > دېدى.

ئۇنىڭ قورسىقى ھەرقانچە ئېچىپ كەتسىمۇ، مۇشۇنچىۋالا كۆپ تاماقنى يېيەلەمدۇ؟

 زۇبەيدە  بىر قاچا شوۋىگۈرۈچ ئۇسۇپ ئۇنىڭ ئالدىغا قويدى.

 - بۇلارنىڭ ھەممىسىنى ئۆزىڭىز ئەتتىڭىزمۇ؟  - دەپ سورىدى مەۋلان.

زۇبەيدە بىر تال مانتىنى ئېلىپ چىشلىدى، ئاندىن بېشىنى لىڭشىتىپ:

-  مانتىنى  ئالدىنقى كۈنى قىلىدىغان ئىشىم يوق ۋاقىتتا تۈگۈپ قويغان،شوۋىگۈرۈچنى تۈنۈگۈن چۈشتىن كېيىن گۈرۈچنى چىلاپ قويغان، كەچتە يۇقىرى بېسىملىق قازاندا بېسىپ تەييارلاپ قويغان، چۆپ، تۇخۇم، ساندۋىچنى  بايا تەييار قىلدىم. - دېدى. 

مەۋلان قوشۇمىسىنى تۈرۈپ:

 - مانتانى ئالدىنقى كۈنى ئەتكەنمۇ؟ - دېدى. 

- خاتىرجەم بولۇڭ، توڭلاتقۇدا توڭلىتىپ قويغان،  ئەتىگەندە قاسقاندا دۈملەپ پىشۇردۇم،  بۇزۇلۇپ قالمايدۇ. - دېدى زۇبەيدە. 

مەۋلاننىڭ چىرايى قارىداپ كەتتى،  ئولتۇرۇپ، قولىنى سوزۇپ مانتىنى ئېلىپ چىشلىدى.

راستتىنلا باشقا پۇراق يوقتەك قىلاتتى.

- بۇنىڭدىن كېيىن يەيدىغان نەرسىلەرنى بەك ئۇزۇن ساقلاپ يىمەڭ، - دېدى مەۋلان.

زۇبەيدەنىڭ  تاماق چايناش ھەرىكىتى  ئاستىلاپ :

  - ئەمەلىيەتتە ھېچ ئىش بولمايدۇ، - دېدى.

مەۋلان گەپ قىلماي، بىر يۇتۇم شوۋىگۈرۈچ ئىچتى.

قارا ئاشلىقنىڭ تۈرى ئاز دېگەندىمۇ ئۈچ خىلدىن ئاشاتتى، لېكىن تەمى تاتلىق، يۇمشاق پىشىپتۇ.

ئادەتتىكى شوۋىگۈرۈچقا قارىغاندا تەمى كۆپ ياخشى بىلىندى.

بېشىنى كۆتۈرۈپ زۇبەيدەگە قاراپ، تەمكىنلىك بىلەن ئېغىز ئېچىپ:

  - بۇنى قىلىشنى قاچان ئۆگەندىڭىز؟  - دەپ سورىدى.

ئىلگىرى ئۇنىڭ قولىنى سۇغا تىقىپ باقمىغان، ھاكاۋۇر ئەتىۋارلىق خانقىز ئىكەنلىكىنى ھەممە ئادەم بىلىدۇ، بۇ ئىشلارنى قىلىشقا ئۇنىڭغا پۇرسەتمۇ يوق.

مەكتەپتە ئوقۇۋاتقان ۋاقتىدا ھەتتا مەخسۇس ئاشپەزلىك دەرىسىگە قاتناشقاندا دەرستىن چۈشكىچە، 20 مەيدان يۈگۈرگەندىنمۇ بەكرەك ئوسال ئەھۋالغا چۈشۈپ قالاتتى.

مانا ئەمدى مانتا، شوۋىگۈرۈچ، ھەتتا ئۈستەلگە لىق تولغان ناشتىلىقمۇ  قىلالايدىغان بوپتۇ.

زۇبەيدە كۈلۈمسىرەپ قويۇپ، شوۋىگۈرۈچ ئىچىپ:

- ئىلگىرى مەخسۇس ئاشپەزلىك  كۇرسىغا تىزىملاتقان، كېيىن ئىشىم يوق چاغلاردا، ئۆيدە يالغۇز بولغاچقا ئىتىپ ئۆگەندىم... - دېدى. 

 ئەمەلىيەتتە ئاشپەزلىك سىنىپىغا تىزىملىتىشنى ئۇ مەۋلان بىلەن توي قىلىشنى قارار قىلغاندىكىن  كېيىن تىزىملاتقان.

ھالقىلىق پەيتتە ئىشلىتىپ قېلىشىنى ئويلاپ، قانچىلىك ئۆگىنەلىسە شۇنچىلىك ئۆگەنمەكچى بولدى.

 ئەينى چاغدا...  نورمال ئائىلە قۇرۇپ، تاماق ئېتىپ، مەۋلاننىڭ ئۆيگە قايتىپ بىللە يېيىشىنى ساقلايمەن دەپ ئويلىغان.

شۇڭا چوقۇم ئۆگىنىمەن دەپ تىزىملاتقان، ھەم ئۆزىمۇ ياخشى كۆرۈپ ئۆگەنگەن.

يېڭى ئۆگەنگەندە، ئەينى يىلىدىكى ئالىي مەكتەپ ئىمتىھانىغا تەييارلىق قىلغاندىنمۇ كۆپرەك زېھنىنى سەرپ قىلدى، پەقەت ۋاقتى كەلگەندە مەۋلاننى ئۈمىدسىزلەندۈرمەسلىكنى، ھەتتا ئۇنىڭ ماختىشىغا ئېرىشىشنى ئويلاپ ئوتتۇرىدا ئۈزۈپ قويمىدى.

نەتىجىدە ئويلىمىغان يەردىن، مەۋلان ئۇنىڭغا ئۆگىنىپ مەشىق قىلىۋالىدىغان بەك كۆپ ۋاقىت بەردى، بۈگۈنگە قەدەر ئۇنىڭغا تاماق ئىتىش ھۈنىرىنى كۆرسىتىدىغان پۇرسەت بەرمىگەنىدى.

بۈگۈننىڭ  كېلىشىمۇ ئاسان ئەمەس.

نېمىلا دېگەن بىلەن،  تاماق ئېتىشنى ئۆگىنىشتىكى دەسلەپكى مەقسىتى بۇرۇنلا ئۆزگىرىپ، ئۆزىنىڭ قورسىقىنى تويغۇزۇشقا ئايلىنىپ قالدى. 

ھازىر مەۋلان  تۇيۇقسىز بۇنداق سورىغاندىمۇ  كۆڭلى بەك يېرىم بولمىدى.

بىر ماھارەتنىڭ كۆپ بولۇشىمۇ ياخشى ئىش.

تاماق ئېتىشنى ئېلىپ ئېيتساق، قورساقنى  تويغۇزۇپلا قالماي، يەنە ۋاقىت ئۆتكۈزگىلى بولىدۇ.

مەۋلان قاش-كۆزىنى مىدىرلىتىپ قويۇپ، يەنە گەپ قىلمىدى.

 كۆڭلى  باشقىچە  بولدى، لېكىن قانداق تۇيغۇ ئىكەنلىكىنى ئېنىق دەپ بېرەلمىدى.

ئۇ بىر نەرسىنى غۇۋا پەرەز قىلدى، كۆڭلىدە ساقلىنىپ قالغىنى خىجىللىققا ئوخشايتتى، يەنە ئۇنىڭغا باشقا نەرسىلەر ئارىلىشىپ، چوڭىيىپ بىئارام قىلدى.

زۇبەيدە مەۋلاننىڭ سۈكۈتتە تۇرغىنىغا قاراپ سۇس كۈلۈپ قويدى،   ئاغزىنى ئېچىپ مانتىنى چىشلىمەكچى بولدى، نەتىجىدە قولىدىكى مانتىنى تۇيۇقسىز تارتىپ ئېلىۋالدى.

زۇبەيدە بېشىنى كۆتۈرۈپ، مانتىغا ئەگىشىپ مەۋلانغا قارىدى.

ئەمما مەۋلاننىڭ بايا بىر چىشلەم چىشلىگەن مانتىنى ئېلىپ، ئاغزىنى ئېچىپ يەۋاتقانلىقىنى كۆرۈپ:

- ھەي... - دەپلا تۇرۇپ قالدى.

زۇبەيدە ئۇنىڭغا قاراپ، سەل تېڭىرقاپ:

  - سىز... مەن... چىشلەپ قويغان... - دېدى. 

مەۋلان كۆزىنى ئېچىپ ئۇنىڭغا قاراپ:

 - ئاغزىڭىزدا پوق يېمىگەنسىز؟  - دېدى.

زۇبەيدەنىڭ قەلبىدىكى كىچىككىنە ھەيرانلىق ئەمدىلا كۆتۈرگەندە،  بۇ گەپنى ئاڭلاپ بىر دەمدىلا ھەممىسى يوق بولدى.

ئازراقمۇ قىزىقچىلىقنى بىلمەيدىغان ئەرگە گەپ قىلمىغان ياخشى.

ئالىي مەكتەپتىكى مۇھەببەتلەشكەنلىرى ھەقىقەتەن بىكار كېتىپتۇ!

  بۇلارنى ئويلاپ، كۆڭلى ئىختىيارسىز سوۋۇدى.

بەلكىم … … ئۇ ئامانگۈلگە   پۈتۈنلەي ئوخشىمايدىغان مۇئامىلە قىلىشى مۇمكىن.

زۇبەيدە لەۋلىرىنى چىڭ يۇمۇۋالدى، قەستەن قەلبىدىكى ئامانگۈلنى باسماقچى بولدى.

ئۇ ئىككى ئادەم يالغۇز قالغاندا، ئۈچىنچى بىر ئادەمنى زورلاپ كىرگۈزۈۋېلىشىنى ئۆزىمۇ قوبۇل قىلالمايتتى.

- مانتىنىڭ ئۈستىدە شۆلگىيىمنىڭ بولۇشىدىن بىزار بولمامسىز ؟  - دېدى زۇبەيدە.

مەۋلان مانتا يىيىشنى توختاپ، زۇبەيدەگە قارىدى.

زۇبەيدەنىڭ يۈزى قىزىرىپ:

- ئازراق چېچەن پاكىز ئىدىڭىزغۇ؟ - دېدى. 

زۇبەيدە ئۇنىڭ مەكتەپتە ئوقۇۋاتقان چاغدىكى سوغۇق مۇئامىلىسىنى ئۇنتۇپ قالمىدى، ھەممە ئادەمگە خۇددى ۋابا كېسىلىدىن قاچقاندەك يىراق تۇرۇپ مۇئامىلە قىلاتتى.

ئۇنىڭغا بىر قەدەممۇ يېقىنلىشىشمۇ تەس ئىدى، ئۇنىڭغا باشقىلارنىڭ تامىقىنى يېگۈزۈشنى دېمەيلا قويايلى.

ئاشۇ ۋاقىتلاردا راستتىنلا ئاچارچىلىق يۈز بېرىپ قالسىمۇ، ئۇ ئاچ قېلىشقا رازىكى، باشقىلارنىڭ بىر چىشلەم تامىقىنى يېمەيتتى.

ئەمما ھازىر...

زۇبەيدە لېۋىنى چىڭ يۇمدى  ... ئۇنىڭ نېمە ئويلاۋاتقانلىقىنى پەقەتلا بىلەلمىدى.

مەۋلان قاپىقىنى تۈرۈپ، قولىدىكى مانتىنى چىڭ سىقتى.

ئۇ ئىزچىل زۇبەيدەگە تىكىلىپ قاراپ سەل تۆۋەن ئاۋازدا:

 -  چېچەن پاكىزلىقىمنىڭ بارلىقى بار، ئەمما ئاساسلىقى مانتىنىڭ يېيىشلىك ياكى ئەمەسلىكىگە قاراش كېرەك...  مانتىنىڭ تەمى … شۆلگەينىڭكىدىن چوڭ... - دېدى. 

مەۋلاننىڭ سۆزى سەل چۈشىنىكسىز بولغاچقا، ئىچىدىكى چوڭقۇر مەنىنى  تەتقىق قىلماستىن، بەلكى كۆزلىرىنى يوغان ئېچىپ كۈلۈپ تۇرۇپ :

-  ئۇنداقتا سىز مەن ئەتكەن مانتىنى تەملىك دەپ ماختاۋاتامسىز؟  - دەپ سورىدى.

مەۋلان قېشىنى ئېتىپ قويۇپ، قولىدىكى مانتىغا بىر قارىۋەتكەندىن كېيىن، يەنە بىر قېتىم چىشلەپ، گەپ قىلمىدى.

زۇبەيدە خۇشال ھالدا ئۆز ئاغزى بىلەن مەۋلاننىڭ مۇئەييەنلەشتۈرۈشىگە ئېرىشمەكچى بولۇپ، ئىختىيارسىز قولىنى سوزۇپ ئۇنىڭ بىلىكىنى تۇتۇپ سىلكىپ:

-راست شۇنداقمۇ؟ سىز بايا شۇنداق دېمەكچى شۇنداقمۇ، مېنى مانتىنى ئوخشىتىپ ئەتتى دەپ ماختىدىڭىز ھە؟  - دېدى.

مەۋلان ئامالسىز:

  - ئوخشاپتۇ، ئوخشاپتۇ!  - دېدى.

زۇبەيدەنىڭ چىرايىدىكى كۈلكىسى تېخىمۇ جىلۋىلىنىپ:

  - مەنمۇ خېلى ئوخشىغاندەك ھېس قىلدىم! - دېدى. 

مەۋلان يېنىك دىمىقىنى قېقىپ قويۇپ، بېغىشىغا قويۇلغان  ئاپئاق، يۇمشاق قولىغا بىر قارىۋەتكەندىن كېيىن، يېنىك قىلىپ :

- ئۆزىڭىزنى ئۆزىڭىز ماختاۋامسىز...  - دېدى. 

 زۇبەيدە كۆرەڭلىگەن ھالدا قولىنى تارتىۋېلىپ، مانتا سېلىنغان تەخسىگە ئۇزاتىپ:

-  سىزمۇ ئوخشاپتۇ دېگەن ئىكەنسىز، سىناققا بەرداشلىق بېرەلىگەن بولىدۇ جۇمۇ، - دېدى. 

ئۇ سۆزلەۋېتىپ مانتىنى قايتىدىن قولىغا ئالدى، نەتىجىدە قولىنىڭ دۈمبىسىگە يەنە بىر تەستەك تەگدى.

قولى تىترەپ، بېشىنى كۆتۈرۈپ مەۋلانغا قارىدى.

 قىپقىزىل لەۋلىرىنى سەل-پەل ئۇچلاپ، قولىنىڭ دۈمبىسىنى سىيلاپ ،  سەل ئۇۋالچىلىق ھېس قىلىپ:

 - نېمە قىلىۋاتىسىز؟ - دېدى.

 - ماڭىمۇ قالسۇن، سىز...  ئەمدى يېمەڭ.- دېدى مەۋلان. 

زۇبەيدەنىڭ كۆزلىرى چاقناپ كەتتى، ئاندىن  تۇخۇمنى قولىغا ئېلىپ:

 - بولىدۇ، ياخشى كۆرگەنىكەنسىز ئۇنداقتا سىزگە ئۆتۈنۈپ بېرەي، - دېدى. 

تەخسىدە يەنە ئىككى تال مانتا بار ئىدى، ئاخىرىدا ھەممىسىنى مەۋلان يەۋەتتى.

زۇبەيدە بىر تۇخۇم، بىر ساندۋىچ، بىر قاچا شوۋىگۈرۈچ، يېنىدىكى ئىتالىيە چۆپىگە قاراپ، سەل گاڭگىراپ قالدى.

ھەممىنى يەپ بولالمايتتى.

لېكىن بەدەن ئېغىرلىقى يېقىندىن بۇيان ئىزچىل ئۆلچەمگە يەتمىدى... 

مەۋلان چوكىنى قويۇپ، ئۇنىڭ بىئارام بولغان ھالىتىگە قاراپ، تەمكىنلىك بىلەن :

 - شۇنچە كۆپ نەرسە يېسىڭىز، ئاشقازىڭىز ساڭگىلاپ، بالىغا تېگىپ قېلىشى مۇمكىنمۇ؟ - دەپ سورىدى. 

زۇبەيدەنىڭ چىرايى بىردەمدىلا ئۆزگىرىپ، چوكىنى قويۇپ قويدى.

مەۋلان يۇشۇرۇنچە كۈلۈمسىرىدى، ئەخمەقلىقىنى قارا.

ئەتىگەنلىك تاماقتىن كېيىن، زۇبەيدە تاماق ئۈستىلىنى يىغىشتۇرۇپ بولۇپمۇ   ئاشخانىدىن چىقمىدى.

مەۋلان ئاشخانىغا كىرىپ قاراپ باقتى، ئۇنىڭ زادى  نېمە ئىش قىلىۋاتقانلىقىنى بىلەلمەي:

 - نېمە قىلىۋاتىسىز؟  - دەپ سورىدى.

ئۇنىڭ پەس ئاۋازى تۇيۇقسىز قۇلاق تۈۋىدىن ئاڭلاندى، زۇبەيدە بىردىنلا بېشىنى بۇرىغاندا، بېشى مەۋلاننىڭ يۈزىگە قاتتىق سوقۇلدى.

 پاق قىلغان ئاۋاز بىلەن ئاشخانا ئۆيدىن چۆچىگەن ئاۋاز ئاڭلاندى.

زۇبەيدە پېشانىسىنى تۇتۇپ كۈچەپ ئۇۋۇلاپ:

-  نېمىشقا تۇيۇقسىز  كەينىمگە كېلىپ تۇرۇۋالىسىز؟ !  - دېدى.

مەۋلاننىڭ قاپىقى تۈرۈلۈپ، بىر قولىدا ئۇ سوقۇۋەتكەن بۇرنىنى تۇتۇپ، بىر قولىنى سۇ ئوقۇرىنىڭ گىرۋىكىنى تىرەپ، ئېڭىشىپ تۇرۇپ قالدى،  قاتتىق سوقۇپ ئاغرىتىۋەتكەندەك قىلاتتى.

بۇنداق تۇرۇشى بىلەن، زۇبەيدە سۇ ئوقۇرى بىلەن ئۇنىڭ قۇچىقىغا ئارىسىغا كىرىپ قالدى.

زۇبەيدە مەۋلاننىڭ بىئارام بولغاندەك تۇرغان ھالىتىنى كۆرۈپ،  قۇچىقىدا كەينىگە تولۇق بۇرۇلۇپ، مەۋلاننىڭ بۇرنىنى ئېتىۋالغان قولىنى ئازراق تارتىپ،  سەل ئەنسىرەپ:

- سىزگە ... بىرەر ئىش بولدىمىغاندۇ؟ مەن قاراپ باقاي...  بۇرنىڭىزدىن قان چىقتىمۇ ؟ - دېدى.

مەۋلان سەل تۇرۇپ قېلىپ، قولى بىلەن بۇرنىنى تېخىمۇ چىڭ تۇتتى.

بۇرنىدىن قان ئېقىۋاتامدۇ؟

بۇ ئايالنىڭ ئالدىدا  شەرمەندە بولغان  تەرىپىنى كۆرسىتەمدۇ؟

قانداقمۇ مۇمكىن بولسۇن؟

ئەمما زۇبەيدە كۆزىنى كۆتۈرۈپ ئۇنىڭ غەمكىن چىرايىغا قارىغاندا،  قاپقارا كۆزلىرى سەل-پەل تارايدى، يىغىلغان نەزىرى زۇبەيدەنىڭ يۈزىگە چۈشۈپ،  ھەر بىر  چىراي ئىپادىسىگە دىققەت قىلدى.

 زۇبەيدە يەنىلا ئۇنىڭ بىلىكىنى تۇتۇپ تۆۋەنگە تارتتى.

بىر ھازادىن كېيىن، مەۋلاننىڭ مىدىر-سىدىر قىلماي تۇرغان قولى تۇيۇقسىز بوشاپ كەتتى.

زۇبەيدە ئۇنىڭ يۈزىنى تۇتۇپ، ئاستى-ئۈستى، ئوڭ-سولغا قاراپ، قولىنى  ئېگىز قاڭشىرىغا قويۇپ سىلاپ، چىمدىپ، مىدىرلىتىپ كۆردى.

ھېچ ئىش بولمىغانلىقىنى جەزملەشتۈرگەندىن كېيىن، زۇبەيدە ئاندىن ئۇھ دەپ:

 - ھېلىمۇ ياخشى، ھېچ نېمە بولماپتۇ... - دېدى. 

مەۋلاننىڭ بەدىنى يەنە بىر قەدەم بېسىلدى، ئۇنىڭ ئېگىز ھەم تىك تۇرقى ئويلىمىغان يەردىن زۇبەيدەگە يېقىنلاشتى.

بۇنىڭ بىلەن زۇبەيدەنىڭ بەدىنى قېتىپ قالدى،  ئۆزىگە يېقىنلاپ كەلگەن كېلىشكەن چىرايغا تىكىلىپ قاراپ، ئىختىيارسىز جىددىيلىشىپ:

- نېمە... نېمە  بولدى؟  بىرەر يېرىڭىز بىئارام بولۇۋاتامدۇ؟ - دەپ سورىدى. 

زۇبەيدەنىڭ  ئۆزىگە خاس تىنىقىغا  ئىلگىرى ئىشلەتكەن تازىلىق بۇيۇملىرىنىڭ سۇس خۇش پۇرىقى ئارىلىشىپ، باشقىچە سۇس ئىللىق پۇراق ھاسىل قىلىپ، كىشىنى مەپتۇن قىلىۋالدى.

- بايا سورىغان سوئالىمغا تېخى جاۋاب بەرمىدىڭىز، نېمە قىلىۋاتىسىز؟  - دېدى مەۋلان.  ئۇنىڭ ئاۋازى پەس، بوغۇق چىقتى.

بايا زۇبەيدەمۇ باشقا ئىش قىلمىدى، بىر كۆرگەن ئادەم ئېنىق بىلەلەيدۇ. لېكىن مەۋلان يەنە بىر قېتىم سوراپ تۇرۇۋالدى.

زۇبەيدە كۆزلىرىنى يېنىك چىمچىقلىتىپ، قولىنى ئاشخانىنىڭ تەكچىسىگە قويۇپ، كەينىگە داجىدى، ئەمما سەل-پەل تىك تۇرغان قورسىقى  ھەرىكىتى  سەۋەبلىك مەۋلاننىڭ بەدىنىگە تىگىپ قالدى. 

 شۇ ھامان يۈزى سەل قىزىرىپ:

-  كەچتە قول تۇتىدىغان قورۇمىلارغا تەييارلاپ قىلىپ قويۇۋاتىمەن ... - دېدى .

مەۋلان باشتىلا  بىلگەنتى.

- ياندىكى ھېلىقى خەلقئارالىق ئارتىس ئۈچۈن تەييارلىق قىلىۋاتامسىز؟ - دېدى .

زۇبەيدە بېشىنى يېنىك لىڭشىتىپ:

- ئۇ مېنىڭ تىللا تۆكۈلىدىغان دەرىخىم،  شۇڭا ئۇنىڭ ھالىدىن ياخشى خەۋەر ئېلىشىم كېرەك، - دېدى.

مەۋلاننىڭ چىرايى بىردىنلا تۇتۇلدى.

زۇبەيدەمۇ ھاڭۋېقىپ قالدى، چۈنكى مەۋلان ئۇنىڭ بېلىنى تۇيۇقسىز چىڭ قاماللاپ تۇتۇۋالدى.

مەۋلان ئۇنىڭغا يەنە بىر قېتىم يېقىنلىشىپ:

- زۇبەيدە، - دېدى. 

زۇبەيدەنىڭ نەپىسى سىقىلىپ، جىددىيلەشكەن ھالدا :

- نېمە ... بولدى؟ - دېدى.

- ھازىر  ئاچچىقىم كېلىۋاتىدۇ، شۇڭا  يەنە بىر قېتىم دەڭە، كىمنىڭ ھالىدىن ياخشى خەۋەر ئالىسىز؟ - دېدى مەۋلان.

زۇبەيدە شۆلگىيىنى يۇتۇۋېلىپ، ئالدىدا دېگەن گېپىنى ئەينى بويىچە تەكرارلاپ:

-  زە...پەر...نىڭ، - دېدى.