گۈزەل ھايات 9-بۆلۈم 99-قىسىم _ كۆپرەك يەڭ

99-قىسىم

كۆپرەك يەڭ

ئۆلگۈر ئايال باشقىلارنىڭ ئالدىدا ئاشپەزلىك ھۈنىرىنى كۆرسىتىپ،  ئۇنىڭغا بىر ئۆمۈر ئېسىدىن چىقارمىغۇدەك بىر كۈن ئۆتكۈزۈپ بەرمەكچىكەن تېخى!

 زۇبەيدە مېھمانخانىدىن كېلىپ ئۇنىڭغا يەنە بىر قېتىم ھەيران بولۇپ قاراپ قويدى، ئاندىن يەنە گۇمان بىلەن ئاشخانىغا كىرىپ كەتتى.

ئوتتۇرىدا زۇبەيدە يەنى بىر قورۇمىنى قورۇپ بولغاندىن كېيىن،  قورۇمىنى ئېلىپ چىقتى، مەۋلانمۇ ئاندا-ساندا  ئاشخانىغا كىرىپ قۇرۇمىنى ئۈستەلگە ئېلىپ چىقىشىپ بەردى.

 قارىماققا  ھەقىقەتەن ياخشى شەھەر ئاھالىسىدەك باشقىلارغا ياردەم بېرىشنى خۇشاللىق دەپ بىلىدىغان، ئاق كۆڭۈل، دۇرۇس ئادەمدەك ئىشلارنى قىلدى.

لېكىن بۇ خىل تەسۋىرلەش مەۋلاننىڭ ئۈستىگە قويۇلسا... راستتىلا قالماشمايتتى.

راستتىنلا قۇياش غەربتىن چىقتىمۇ!

زۇبەيدە بېشىنى چايقىدى، مەۋلانغا زادى نېمە بولغانلىقىنى بىلەلمىدى، شورپا  قازىنىنى ئېچىپ ئارىلاشتۇرغاندىن كېيىن، يەنە بىر قېتىم تۇۋاقنى يېپىپ قويۇپ، يەنە يېنىدىكى قورۇمىغا قاراپ قويدى.

قىشتا، بۇ خىل ھور چىقىپ تۇرغان چوڭ قازان قورۇمىسىنى ئاساسلىق قورۇما قىلىشقا ماس كېلەتتى!

زەپەر ھازىر رەتلىك كىيىنىپ،  مېھمانخانىدىكى سافادا ئولتۇرۇپ ئالدىدىكى ئۈنسىز تېلېۋىزورغا قاراپ، يان تېلېفونى ئېلىپ تېلېفون ئۇرۇۋاتاتتى.

 -  بۈگۈن كەچتە زۇبەيدە ئۆيىگە تاماققا تەكلىپ قىلدى،  ئاۋۋال سوراپ باقاي، ئۇنىڭ ئاشپەزلىك ھۈنىرى قانداقراق؟  - دەپ سورىدى زەپەر.

دىلارە شۇ تاپتا مېۋە تەخسىسىنى قۇچاقلاپ مېۋە يەۋاتاتتى، ئۇ زەپەرنىڭ گېپىنى ئاڭلاپ بىردەم تۇرۇپ قېلىپ:

 - زۇبەيدە ئۆزى تاماق ئېتەمدىكەن؟ - دەپ سورىدى. 

 - شۇنداق، ئۇ مېنى خاتىرجەم بولۇڭ، مەڭگۈ ئۇنتۇپ قالماسلىقىڭىزغا ۋەدە بېرىمەن دەيدۇ، ئۇنىڭ مېنى زەھەرلەپ قويارمۇ دەپ ئەنسىرەپ قالدىم! - دېدى زەپەر. 

دىلارە كۆزىنى چىمىلدىتىپ تۇرۇپ:

 - ئۇنىڭ ئاشپەزلىك ھۈنىرىنىڭ قانچىلىك قالتىس ئىكەنلىكىنى كۆرۈپ باقمىغان، لېكىن ئۇنىڭ نەچچە قېتىم ئاشخانىغا كىرگەنلىكىنى كۆرگەن، لېكىن ئانچە پەرۋا قىلىپ كەتمەپتىكەنمەن، ئىلگىرى مەكتەپتە ئوقۇۋاتقان چاغلىرىمىزدا ئاشپەزلىك دەرسىگە قاتناشقاندا.... - دەپ بىر ئاز توختاپ قالدى، ئاندىن بىر پارچە ئالمىنى ئېلىپ ئاغزىغا سالدى،  چىرايى سەل غەلىتە بولۇپ كەتتى، سىنىپنى قانداق قالايمىقان قىلىۋەتكىنى ئېسىگە كەلدى.

ئەتكەن تامىقىنى  يېگىلى بولامدۇ-يوق  بىلمەيدۇ، لېكىن ئۇنىڭ ھەر خىل قورۇمىلاردىن باشقا،  قىلچە تەپ تارتماي ھەر خىل تەملىك قازان نېنىنى تەييارلىغان كارامىتى بار.

 - ئاشپەزلىك دەرىسىدە نېمە ئىش بولغان؟ !  - زەپەرنىڭ بىر ئاز سۈرلۈك ئاۋازى تۇيۇقسىز ئاڭلاندى، دىلارە ئاغزىدىكى ئالمىنى يۇتۇۋېتىپ، يېنىك يۆتىلىپ:

 - يامان ئەمەس. سىز ئۇنى ئەتىۋارلىق خانقىز دەپ ئويلاپ قالدىڭىز شۇنداقمۇ؟ ئۇ يېيىشلىك  بولدى دېگەنىكەن، چوقۇم خاتاسى يوق... قالغان گەپلىرىگە كەلسەك،  پۈتۈنلەي چاقچاق  ... - دېدى.

- دىلارە  خانقىز! بۇ گېپىڭىزنى ئاڭلىغانسېرى غەلىتە ھېس قىلىپ قېلىۋاتاتىمەنغۇ؟ - دېدى زەپەر. 

دىلارە ئوڭايسىزلانغان ھالدا كۆزىنى قىسىپ قويۇپ:

- ئۇنداقتا چوقۇم  قۇلىقىڭىزدا مەسىلە باركەن، زۇبەيدە ھازىر ھامىلدار، تاماقنى ئۆزى ئىتىپ يەۋاتىدۇ، ئۇ سىزگە زىيانكەشلىك قىلىش ئۈچۈن، ئۆزى ۋە بالىسى تارتىپ چىقىپ خەتەرگە  تەۋەككۈل قىلىشىنىڭ  ھاجىتى بارمۇ؟ - دېدى.

زەپەر بىر ئاز سۈكۈتتە تۇرۇۋېتىپ:

  - بۇ گېپىڭىزنىڭمۇ ئاساسى باردەك قىلىدۇ! 

 بىر نەچچە سېكۇنت ئويلانغاندىن كېيىن، چاي ئۈستىلىدىكى سوۋغاتلىقنى ئېلىپ،  ئورنىدىن تۇرۇپ:

-ماقۇل، ئەمىسە مەن بۈگۈن ئۆيىگە بېرىپ كۆرۈپ باقاي! قويىۋەتتىم، مەن ھازىر ئۆيدىن چىقىمەن. - دېدى.

- ھەي، توختاپ تۇرۇڭ!  - دىلارە تېلېفوندا ۋارقىرىدى، زەپەر قېشىنى ئېتىپ:

  - نېمە بولدى؟ - دەپ سورىدى. 

 - ھېلىقى ...  سىز بارغاندا مەۋلاننىڭ ئۆيىدە بار-يوقلىقىغا قاراپ بېقىڭ، ئامال بار زۇبەيدەگە ياردەملىشىڭ... دېدى. 

زەپەر مەنسىتمىگەندەك كۈلۈپ قويۇپ، قولىنى سوزۇپ ئىشىكنى ئېچىپ:

- مېنىڭ ھازىرقى قىممىتىمنىڭ قانچىلىك ئىكەنلىكىنى بىلەمسىز؟ سىز مېنى قەستەن زۇبەيدە بىلەن خۇپىيانە ئىش قىلىپ، ئۇنىڭغا ئاخبارات ۋاستىلىرىدا ئېقىم مىقدارى تېپىپ بېرىڭ دېمەكچىمۇ؟  - دېدى.

- بۇ ئۆز-ئارا مەنپەئەت يەتكۈزىدىغان ئىش، ئىشقىلىپ راست بولمىغاندىنكىن، يەنە بىر قېتىم قىزغىنلىق پەيدا قىلىپ، تەسىر كۆرسىتىش دەرىجىڭىز ۋە دىققەت-ئېتىبارىڭىزنى ئاشۇرسىڭىز، ياخشى ئەمەسمۇ؟ - دېدى دىلارە. 

- مەن بۇ نەرسىلەرگە خۇشتارمۇ؟  - دېدى زەپەر.

دىلارە لەۋلىرىنى پۈرۈشتۈرۈپ:  

- خۇشتار بولمىسىڭىز تېخىمۇ ياخشى! ھىم، ماڭا ياردەم قىلىڭ، سىز ئارقىلىق مەۋلاننى ئازراق كىرىزىس ھېس قىلدۇرماقچى... - دېدى . 

زەپەر بىر قولىنى يانچۇقىنى سېلىپ تامنى ئايلىنىپ، دىلارەنىڭ گېپىنى ئاڭلاپ، بىر نەچچە سېكۇنت سۈكۈتكە چۆكتى، ئاندىن تۇيۇقسىز كۈلۈپ كېتىپ:

- خان ئاچا، سىز بۇ شەھەردىن نۇرغۇن ئەرلەرنى ئورۇنلاشتۇرغان ئوخشىمامسىز؟ - دەپ سورىدى. 

دىلارە باناندىن بىر چىشلەم يەپ، بېشىنى كۆتۈرۈپ، ئىككىنچى قەۋەتنىڭ پەلەمپەيدىن قامەتلىك بىر كۆلەڭگە پەسكە چۈشۈۋاتقانلىقىنى كۆرۈپ، يېنىك يۆتىلىپ قويۇپ:

 - نېمە دەۋاتىسىز؟ زۇبەيدە شۇنداق ياخشى تۇرسا، ئۇنى ياخشى كۆرىدىغانلار كۆپ، ئادەم ئورۇنلاشتۇرۇپ يۈرەمدىم؟ سىز شۇنداق كېلىشكەن، مۇنەۋۋەر،  سىزلا بولسىڭىز كۇپايە،  مەيدانغا چىقىڭ، ئىشىنىمەنكى، مەۋلاندا چوقۇم كرىزىس تۇيغۇسى پەيدا بولىدۇ، ئىپادىڭىز ياخشىراق بولسۇن، تېلېفۇننى قويۇۋەتتىم. - دېدى.

گېپىنى تۈگىتىپلا زەپەرغا گەپ قىلغۇدەك پۇرسەتمۇ بەرمەي، تېلېفوننى ئۈزۈۋەتتى.

- يۇۋاشلىق بىلەن كۇتۇپخانىدا ئولتۇرماي، بۇ يەردە نېمە قىلۋاتىسىز ھە؟ - ئىليارنىڭ ئېگىز سىماسى  پەس ئاۋازىغا ئەگىشىپ، ئىللىق پېشانىسىنى بېسىپ، ئۇزۇن بىلىكىنى  بېلىدىن ئۆتكۈزۈپ، باغرىغا باستى.

دىلارە دەرھال قۇچىقىدىكى تەخسىنى ئېلىپ:

 - مېۋە يەۋاتىمەن ... - دېدى. 

ئىليار بىر قارىۋەتكەندىن كېيىن، سافادا يانچە ئولتۇرۇپ، بېلىدىن تۇتۇپ تارتىپ قۇچىقىغا ئالدى.

دىلارە تەخسىدىكى مېۋىنى چىڭ تۇتۇپ، ئۇنىڭغا ئېگىزدە تۇرۇپ قاراپ قويدى.

 - سىز بايا كىمنى كېلىشكەن، مۇنەۋۋەر دەۋاتىسىز؟ - دېدى ئىليار.

دىلارە  ئەمدى گەپ قىلالماي قالدى.

- ھە؟  - ئىليار داۋاملىق سوراپ، بىر تال باناننى ئېلىپ، دىلارەنىڭ ئاغزىغا سۇندى.

دىلارە ئاغزىنى ئېچىپ بىر چىشلەپ يەپ، ئاران تەستە:

  -  زەپەر، ئۇ ھازىر زۈبەيدەنىڭ يېنىدا ، مەن ئۇنى زۇبەيدەنى ئازدۇرۇپ قويۇڭ دېگەنتىم... - دېدى.

دىلارە باناننى يۇتۇۋېلىپ، ئىليارغا قاراپ مىيىقىدا كۈلۈپ قويدى، ئۇنىڭ رەتلىك چىشلىرىدىن نۇر چاقناپ تۇراتتى.

ئىليارنىڭ كۆزلىرى سەل-پەل يانغا بۇرۇلۇپ، بىر ئاز ئويلانغاندىن كېيىن،  تۇيۇقسىز كۈلۈپ كېتىپ:

 -  راست بولۇپ قېلىشىدىن ئەنسىرمەمسىز؟ - دەپ سورىدى. 

دىلارە ھاڭۋېقىپ تۇرۇپ قېلىپ:

  - نېمە؟ - دېدى.

- ناۋادا زەپەر راستىنلا زۇبەيدەگە قىزىقىپ قالسا قانداق قىلىسىز؟ - دەپ سورىدى ئىليار. 

دىلارەنىڭ چىرايى تاتىرىپ، دەرھال قولىنى پۇلاڭلىتىپ:

 - مۇمكىن ئەمەس ... - دېدى.

ئىليار سۇس كۈلۈپ تۇرۇپ:   

-مۇمكىن بولمايدىغان نېمىسى بار؟ سىز زۇبەيدەنى بەك ياخشى دېگەنغۇ؟ ئەجەبا باشقىلارنىڭ ياخشى كۆرۈشىگە ئەرزىمەمدۇ؟ - دېدى.

دىلارەنىڭ چىرايى سەل سەتلىشىپ كەتتى.

زۇبەيدە ئەلۋەتتە مۇنەۋۋەر،  باشقىلارنىڭ ياخشى كۆرۈشىگە تېخىمۇ ئەرزىيدۇ، ئەمما ئەگەر زەپەر ھەقىقەتەن ھېسسىياتقا بېرىلىپ كەتسە، ئۇنداقتا ئۆزى  ئازابلىنىپ قالىدۇ...

 لېكىن، كېيىنكى بىر سېكۇنتتا، دىلارە ناھايىتى قەتئىيلىك بىلەن بېشىنى چايقاپ:

- مۇمكىن ئەمەس، زەپەر زۇبەيدەگە قىزىقمايدۇ، زۇبەيدەنىڭ مەۋلاننى ياخشى كۆرىدىغانلىقىنى ئۇمۇ بىلىدۇ! 

ئىليار ئالمىنى ئۇنىڭ ئاغزىغا سۇنۇپ، سۇس كۈلۈپ تۇرۇپ:

 - ھېسسىيات دېگەن بۇ ئىشقا ھېچكىم بىر نەرسە دىيەلمەيدۇ، - دېدى. 

دىلارەنىڭ ھەش ـ پەش دېگۈچە مېۋە يېگۈسى كەلمەي قالدى.

ئىليار ئالمىنى ئۇدۇللا ئاغزىغا سالدى، ئاندىن ئۇنىڭ بېشىنى تۇتۇپ،  تۇرۇپ سۆيۈپ قويماقچى بولدى.

ئۇنىڭدىن ئاغرىنسا بولىدۇ، ھېچ ئىش يوقلا ئۇنىڭغا بۇلارنى دەپ نېمە قىلىدۇ.

دىلارە ئۇنىڭ مۈرىسىگە ئىتتىرىپ تۇرۇپ رەت قىلىپ:

- ئۇنداق قىلماڭ... - دېدى.

- ۋاي ئانام 

ئىليار مەجبۇرى دېگۈدەك سۆيۈۋالدى، كەينى تەرەپتىن گۈلباھارنىڭ ئاۋازى تۇيۇقسىز ئاڭلاندى، دىلارەنىڭ يۈزى قىزىرىپ تۇيۇقسىز ئۇنى كۈچەپ ئىتتىرىدى.

نېمىدىن قورققانسېرى شۇ كەلدى.

ئىليار پەلەمپەيگە  نارازى بولۇپ قارىدى، گۈلباھار پەلەمپەينىڭ ئالدىدا تۇرۇپ، يۈزىنى ئېتىۋالغان بولۇپ، ماڭالماي قالغاندەك قىلاتتى.

 -  دىققەت قىلىڭلار، ئاممىۋى سورۇنلاردا ئازراق ئەخلاقلىق بولساڭلار بولامدۇ؟ - دېدى گۈلباھار.

زەپەر تېلېفوننى قويۇۋېتىپ، زۇبەيدەنىڭ ئۆيىنىڭ ئىشىك قوڭغۇرىقىنى باستى.

زۇبەيدە ئاشخانىدا تۇرۇپ ئىشىك قوڭغۇرىقىنى ئاڭلىدى، مەۋلان ئۇنىڭدىن بىر قەدەم بۇرۇن ئورنىدىن تۇردى، بېرىپ ئىشىكنى ئاچماقچى بولسا كېرەك.

لېكىن زۇبەيدە خاتىرجەم بولالماي ئۇنىڭ كەينىدىن قاراپ، ئۇنىڭ ئىشىكنى ئاچقانلىقىنى،  زەپەرنىڭ كىرگەنلىكىنى كۆردى.

ئىككى ئادەم بىر-بىرىگە قارىشىپ كۆزلىرى چاقماقتەك چاقنىدى...

زەپەر سەل ھەيران بولۇپ:

 - ۋوي، ئۆيدە ئىكەنسىز، مەن تېخى بۈگۈن كەچتە   زۇبەيدە بىلەن ئىككىمىزلا ئايرىم تاماق يەيمىز دەپ ئويلاپتىمەن... - دېدى. 

دىلارە خانئاچىسى تاپشۇرغان ۋەزىپىسىنى،  تەبىئىي ھالدا ياخشى ئورۇندىشى كېرەك!

زۇبەيدە بېرىپلا زەپەرنى ئىككىنى تەپكىلى تاسلا قالدى،  نېمە تۇيۇقسىز ساراڭلىق قىلىدۇ؟

مەۋلاننىڭ  ھېچقانداق ئىپادە يوق چىرايى ئۆزگىرىپ، كۆزنى يۇمۇپ-ئاچقۇچە زەپەرغا غەزەپ بىلەن قارىدى، ئاندىن زورلاپ كۈلۈمسىرەپ:

-  قارشى ئالىمىز.  - دېدى.

زەپەر قېشىنى ئېتىپ، مەۋلانغا بىر قاراپ قويدى.

بۇ كۈنلەمچىنىڭ بۈگۈن نېرۋىسى نورمال ئەمەسمۇ قانداق؟

بۇ ۋاقىتتا ئۇنى كۈلۈمسىرەپ تۇرۇپ قارشى ئالالامدىكەن؟

گۇمانلانغان ھالدا يېنىدىكى زۇبەيدەگە قارىدى.

زۇبەيدەنىڭ پۈتۈن بەدىنى بىئارام بولۇپ، ئۇنىڭغا غەزەپ بىلەن تىكىلدى.

بىكاردىن بىكار ئىش تاپىدىغان ئەبلەخ.

 لېكىن، زەپەر كۆرمەسكە سېلىپ، قولىدىكى نەرسىنى مەۋلانغا سۇنۇپ:

 -  سوۋغىتىم ، لايىقىڭىزدا ئەمەس. ئەمما كۆڭلۈم، - دېدى. 

مەۋلان بىزارلىق بىلەن قوبۇل قىلىپ:   

- كايىپ كېتىپسىز، - دېدى.

زەپەر كۈلۈپ قويۇپ، قولىنى كۆتۈرۈپ، قولىدىكى يەنە بىر نەپىس كىچىك قۇتىنى زۇبەيدەگە  سۇندى:  

- بۇنى سىزگە سوۋغا قىلاي، بىر قاراپلا سىزگە بەك ماس كېلىدىغاندەك ھېس قىلدىم.   - دېدى.

زۇبەيدە قىزىقىپ قولىغا ئېلىپ، ئۆزىنى قاچۇرماي بىۋاستە ئېچىپ قاراپ باقتى، ئىچىدە بىر ئالماس زەنجىر بارلىقىنى بايقىدى.

پاسونى ناھايىتى ئاددىي بولۇپ، ئالماس پۇلاپكىسى ئىچىدىكى كەھرىۋا نەپىس چاقناپ تۇرغان ئالماس ئىچىدە يېنىك تەۋرىنىپ تۇراتتى.

زۇبەيدە ھەيرانلىق ئىلىكىدە ئاغزىنى يوغان ئېچىپ:   

- بۇ بەك قىممەتمۇ قانداق؟  - دېدى.

زەپەرنىڭ كۆزلىرى ئۇنىڭغا تىكىلىپ، سۇس كۈلۈمسىرەپ تۇرۇپ:

 - ئارىمىزدىكى مۇناسىۋەتتە، يەنە قىممەت - ئەرزان دېيىشەمدۇق؟  - دېدى.

زۇبەيدە سۇس كۈلۈپ قويۇپ، نېمە دېيىشىنى بىلەلمەي قالدى.

 زەپەرنىڭ كۆزلىرى تۇيۇقسىز ئويناپ كەتتى.

زۇبەيدەنىڭ بېشى ئۇيۇشۇپ قالدى.

ساراڭ بولدىمۇ؟ !

زەپەر يېنىدىكى ھاۋا بېسىمىنىڭ تۆۋەنلەۋاتقانلىقىنى ھېس قىلدى.

لېكىن بۇ خىل تۇيغۇ قانچە ئېنىق بولغانسېرى، شۇنچە قىزىقارلىق ھېس قىلدى.

دەل مۇشۇ خىل تۇيغۇ، ئۇنىڭ ۋەزىپىنى تاماملىشىدا پۈتۈنلەي ئۈستۈن ئورۇنغا ئېلىپ چىقالايدۇ!

زۇبەيدە بىلەن قەستەن خۇپىيانە يېقىنچىلىق  قىلغاندىن كۆرە، نىشاننى مەۋلانغا ئالماشتۇرغىنى ياخشى.

ئۇنىڭ بىلەن ئوينىشىش ھازىرقىدىنمۇ قىزىقارلىق بولىدۇ.

-  كىرىڭ، ئىشىك ئالدىدا سوغۇق ئەمەسمىكەن؟ - دېدى مەۋلان تۇيۇقسىز ئېغىز ئېچىپ، ئالدىغا بېرىپ زۇبەيدەنىڭ بېلىدىن تۇتۇپ،  قۇچىقىغا ئالدى.

ئىگىلىك ھوقۇقىنى بىۋاسىتە ۋە زومىگەرلىك بىلەن جاكارلىدى.

زۇبەيدە يېنىك كۈلۈپ قويدى، ئەمما بىردەمدىلا كۈلكىسى سەل قېتىپ قالدى.

زەپەرمۇ ئىچىگە قاراپ ماڭدى، ئىشىك ئۆزلۈكىدىن يېپىلىپ قالدى.

زۇبەيدە مەۋلاننىڭ قۇچىقىدا تۇرۇپ بىر نەچچە قېتىم تىركىشىپ:

- ئاشخانىدا ئۇچاقنى ئوتقا قويۇپ قويغان، مەن بېرىپ بىر تەرەپ قىلاي، سىلەر  بىردەم ئولتۇرۇپ تۇرۇڭلار. - دېدى.

زەپەر كۈلۈپ تۇرۇپ:  

- جاپا چەكتىڭىز. - دېدى. 

زۇبەيدە كېتىشى بىلەنلا، مېھمانخانىدا پەقەت مەۋلان بىلەن زەپەرلا قالدى.

ئىككىيلەن بىر-بىرىگە قارىشىپ تۇرۇپ قالدى.

  - تاماق ھازىرلا تەل بولىدۇ، مېنىڭچە سىزنى ئولتۇرۇشقا تەكلىپ قىلىشىمنىڭ  ھاجىتى يوق، شۇنداقمۇ؟  - دېدى مەۋلان.

زەپەر مۈرىسىنى كۆتۈرۈپ قويۇپ:  

-  ھېچقىسى يوق، مەن ئاشخانىغا بېرىپ زۇبەيدەنىڭ قانداق ئالدىراش ئىكەنلىكىنى كۆرۈپ باقاي، مەن ئۈچۈن بەك ئالدىراش بولغانلىقىدىن خىجىل بولۇپ قالدىم، - دېدى.

مەۋلان چىشىنى چىشلەپ تۇرۇپ:  

-  ئۇنداقمۇ دېمەڭ، مېھمانلارغا سەمىمىي مۇئامىلە قىلىش كېرەك. ئاشخانىغىمۇ بارماڭ، سىز نېمىلا دېگەن بىلەن مېھمان، مېھماننى  ئاشخانىغا ئېلىپ كېلىپ ياردەملەشتۇرسەك، ھەقىقەتەن قاملاشمايدۇ، مېھمان دېگەن كۈتۈپ  تۇرۇپ تاماق يېيىشكىلا مەسئۇل بولسا بولدى!  خالىغانچە ئولتۇرۇڭ، مەن ئاشخانىغا بېرىپ قاراپ باقاي، ئايالىمنىڭ تەييارلىقى پۈتتىمىكىن. - دېدى.  

بىر دەمنىڭ ئىچىدە بەش قېتىم مېھمان، بىر قېتىم ئايالىم دەپ كەتكەنلىكىدىن زەپەر چىشلىرىنى غۇچۇرلاتتى!

غەلىتە يېرى شۇكى، گەپ قىلغاندىكى ئاھاڭىدىن قۇسۇر تاپقىلى بولمايتتى، چىرايىدىكى سۇس كۈلكىسىدىن تېخىمۇ قۇسۇر تاپقىلى بولمايتتى.