گۈزەل ھايات 9-بۆلۈم 102-قىسىم _ ياخشى كۆرەمسىز ؟

102 -قىسىم

ياخشى كۆرەمسىز ؟

- ئۇ بۈگۈن كەچتە زادى نېمە يېدى؟  ئاشقازان غىدىقلىنىپ كۆپ مىقداردا ئاشقازان سۇيۇقلۇقى ئاجرىتىپ چىقىپ كېتىپتۇ...

دوختۇرنىڭ چىرايى ئەستايىدىل ھەم سۈرلۈك ئىدى.  

دوختۇر بولۇش سۈپىتى بىلەن، ئۇنىڭغا ئەڭ كۆپ ئۇچرايدىغىنى گەپ ئاڭلىمايدىغان بىمارلار، ياكى ئۆزىنىڭ ئەھۋالىغا قارىماي، سالامەتلىكىنى دوغا  تىككەن ئادەملەر.

ئۆزىنىڭ سالامەتلىكىنى قەدىرلىمەسلىك، ھەقىقەتەن  دوختۇرلارنىڭ ئەڭ يامان كۆرىدىغان ئىشى.

بىراق ھەر كۈنى مۇشۇنداق بىمارلار ئۇلارغا ئۇچراپ تۇرىدۇ. 

جىددىي خاراكتېرلىك ئاشقازان ياللۇغى دېگەن نەتىجە زۇبەيدەنى قاتتىق چۆچۈتتى.

مەۋلاننىڭ ئەزەلدىن ئاچچىق يېمەسلىكىدە،  ئاشقازىنىدا چوقۇم كېسەللىك تارىخى بارلىقىنى بىلدۈرەتتى.

لېكىن ئۇ بۈگۈن كەچ  نېمىشقا بۇنداق ساراڭلىق قىلىدۇ؟

ئاشقازىنىنىڭ ياخشى ئەمەسلىكىنى، ئاچچىق نەرسە يېسە بولمايدىغالىقىنى بىلىپ تۇرۇپ ، يەنە نېمىشقا زورلاپ يەيدۇ.

ئەجەبا زەپەرنىڭ < ئاچچىق يېيەلمەمسىز>  دېگەن سۆزىگە ئۆزىنى كۆرسىتىپ قويماقچى بولدىمۇ؟

زۇبەيدەگە نىسبەتەن ئېيتقاندا، بۇنداق بىلىپ تۇرۇپ قەستەن قىلغان ئىش ھەقىقەتەن  ئەخمەقلىق!

مەۋلاندەك زېرەك ئادەم نېمىشقا بۇنداق ئەخمىقانە خاتالىق ئۆتكۈزىدۇ؟

 - ئۇ... بۈگۈنكى قورۇمىلار  ئازراق ئاچچىق بولۇپ قاپتىكەن... - دېدى زۇبەيدە. 

دوختۇر ئاغزىنى چىڭ يۇمۇپ، چىرايى قارىداپلا كەتتى.

  - كېلەر قېتىم دىققەت قىلىڭ، يەنە بىر نەچچە قېتىم مۇشۇنداق بولسا، دوختۇرخانىغا ئاپىرىشىمۇ ئۈلگۈرەلمەيسىز!  - دېدى دوختۇر.

 زۇبەيدە لەۋلىرىنى چىڭ يۇمۇپ، بېشىنى تۆۋەن سېلىپ پەس ئاۋازدا :

-بىلدىم، كېلەر قېتىم ھەرگىز ئۇنداق بولمايدۇ. - دېدى. 

دوختۇر يەنە بىۋاستە تەكشۈرۈش ئۆيىگە كىرىپ كەتتى.

دوختۇرنىڭ سۆزىدىن مەۋلاننىڭ بۇ قېتىم يامان ئاقىۋەتكە قالمىغانلىقىنى بىلىپ، ئۇھ دېدى، ئاندىن كارىدوردىكى ئۇزۇن ئورۇندۇقتا ئولتۇرۇپ، سۈكۈت ئىچىدە مەۋلاننىڭ چىقىشىنى كۈتتى.

مەۋلاننىڭ بايىقى بىئارام بولغان ھالىتىنى ئويلاپ، زۇبەيدە يەنىلا سەل قورقۇپ قولىنى سوزۇپ يۈزىنى ئىتىۋالدى.

ھېلىمۇ ياخشى ھېچ ئىش بولمىدى.

ئۇ خىل ۋەھىمە تۇيغۇسى، ھەقىقەتەن ئادەم قىينايتتى.

ئەگەر مەۋلانغا راستىنلا بىرەر ئىش بولۇپ قالسا، ئۇ ئۆزىنىڭ زادى قانداق قىلىشى كېرەكلىكىنى ئەسلا بىلمەيدۇ.

قانچىلىك ئولتۇرغانلىقىنىمۇ بىلمىدى، ئالدىدىكى ئىشىك ئاخىرى ئېچىلدى.

 زۇبەيدە دەرھال ئورنىدىن تۇرۇپ ئىشىككە قاراپ ماڭدى.

كېسەلخانىدا كىرگەندە، مەۋلانغا ناركوز ئوكۇلى ئۇرۇپ تەكشۈرگەن بولغاچقا، ھازىرغىچە ھوشىغا كەلمىگەنىدى.

  -  ئىككى كۈندە تاماق يېسە قەتئىي بولمايدۇ، سۇيۇق - سەيلەڭ تاماقلاردىن ئازراق يېسە بولىدۇ. بۇنىڭدىن كېيىن ئاشقازاننى ئاسراشقا دىققەت قىلىشى كېرەك، مايسىز، تۇزسىزراق ، ئاشقازاننى قۇۋۋەتلەيدىغان تاماقلارنى يېسۇن.  يەنە  ... - دېدى دوختۇر قولىدىكى قىسقۇچنى  پاققىدە قىلىپ يېپىپ، قوشۇمىسىنى تۈرۈپ زۇبەيدەگە قاراپ،   - ئۇنىڭ ئاشقازىنى ئاچچىقتىن غىدىقلانغاندەك ئەمەس،  ئاشقازىنىدىن چىققان نەرسىلەرنىڭ ئىچىدە ئاچچىق-چۈچۈك، تاتلىق ھەممە نەرسە باركەن، ئۇنىڭ بۈگۈن كەچتە يېگەن نەرسىسىگە قارىغاندا ... سىزنىڭ ئاشپەزلىك ھۈنىرىڭىز ... بۇرۇن تاماق ئېتەلەمتىڭىز؟  - دەپ سورىدى.

ئەگەر راستتىنلا ئۇ ئۆز قولى بىلەن قىلغان بولسا، ئۇنداقتا ئاشپەزلىك ھۈنىرى دېگەندىن كۆرە، ئۇنىڭدىن تاماق ئېتەلەيدىغان ياكى ئېتەلمەيدىغانلىقىنى سورىسا توغرا بولغۇدەك!

ئەتكەن تامىقىنى يېگەن ئادەمنى ئۇدۇل دوختۇرخانىغا ئەكىرىپ قويۇشمۇ بىر قابىلىيەت.

زۇبەيدە بېشىنى چايقاپ تۇرۇپ:

   - ياق، بۈگۈن كەچ مەن مېھمان چاقىرغانىدىم، كەلگەن مېھمان بىلەن ماڭا ھېچ ئىش بولمىدى.  - دېدى .

دوختۇر ئۇنىڭغا قاراپ:

- ئۇنداقتا  ئۇ ۋۇ دالاڭ بولدىمۇ؟  - دېدى.

زۇبەيدە ئاغزىنى پۈرۈشتۈرۈپ تۇرۇپ:

   - سىز ۋۇ دالاڭنىڭ بۇنداق كېلىشكەن ئىكەنلىكىنى كۆرۈپ باققانمۇ؟  - دېدى.

دوختۇر مەۋلانغا قاراپ قويدى، گەرچە ناركوز دورىسىنىڭ تەسىرىدە چىرايى تاتىرىپ كەتكەن بولسىمۇ، لېكىن  چىرايى ھەقىقەتەن كېلىشكەن ئىدى... 

-  ئۇنداقتا غەلىتە ئىش بوپتۇ! قىسقىسى بۇ قېتىم ئۆتۈپ كەتتى، بۇنىڭدىن كېيىن بۇ تەرەپلەرگە چوقۇم دىققەت قىلىشىڭلار كېرەك  ... - دېدى دوختۇر.

زۇبەيدە ئارقا-ئارقىدىن بېشىنى لىڭشىتىپ:

  - شۇنداق، بۇنداق ئىش قايتا يۈز بەرمەيدۇ. - دېدى. 

دوختۇر يەنە ھەر جەھەتتىن تەپسىلىي تاپىلىدى، كېتىدىغان چاغدا، كۆزى زۇبەيدەنىڭ قورسىقىغا چۈشۈپ:

 -  ئۆزىڭىز يالغۇز قالسىڭىز قارىيالامسىز؟ ئۇنىڭ باشقا ئائىلە تاۋابىئاتلىرىغا خەۋەر قىلمامسىز؟ - دەپ سورىدى. 

زۇبەيدە بېشىنى چايقاپ:

   -  ھاجىتى يوق، ئۆزۈم قارىيالايمەن. - دېدى. 

دوختۇر كۆپ گەپ قىلماي، كېسەلخانىدىن چىقىپ كەتتى.

دوختۇرنى ئۇزىتىپ قويغاندىن كېيىن، زۇبەيدە يەنە كېسەلخانىغا قايتىپ كېلىپ، كېسەل كارىۋىتىدا تېخىچە ھوشىغا كەلمىگەن مەۋلانغا قاراپ، بىر ھازا تۇرغاندىن كېيىن، ئاندىن ئورۇندۇق تېپىپ كېلىپ، كارىۋاتنىڭ يېنىغا قويۇپ، يەڭگىل ئولتۇردى.

بۇرۇنقى دەبدەبىلىك گەپلىرىمۇ يوق، ئېغىزىنى ئاچسىلا قوپال، ئادەمگە خوشياقمايدىغان گەپلەرنى قىلىدىغان ئادەم ئەمدى بىچارىلەرچە يېتىپ قالدى.

مەۋلاننىڭ ئۇخلىغاندىكى ھالىتى ئادەتتىكىدەك بولۇپ، نېپىز لەۋلىرى يېنىك يۇمۇلۇپ، كېلىشكەن چىرايىدا ھېچقانداق ئىپادە يوق ئىدى.

بۇ يۈزى، يەنە  كېلىشكەن چىرايى ئادەمنى نېمانچە جەلپ قىلىدىغاندۇ؟

لېكىن مۇشۇ مىجەزى ئادەمنىڭ ئامراقلىقىنى كەلتۈرمەيدۇ.

قولىنى  كۆتۈرۈپ ئۇنىڭ قاش سۆڭىكىگە قويۇپ، ئاستا ـ سىيلاپ:

-  بۇ يۈز... ھەقىقەتەن ئادەمنى ھەر كويغا سالىدۇ، - دېدى زۇبەيدە.

ئەگەر مەۋلاننىڭ بۇ چىرايىنى ياخشى كۆرۈپ، ئۇنىڭغا دىققەت قىلمىغان بولسا،  زۇبەيدەمۇ ھازىرقىدەك بولۇپ قالمىغان بولاتتى ... 

بۇ يەردە ئولتۇرغان ئادەممۇ ئۇ بولمىغان بولاتتى.

بەزى ئىشلاردا، خۇددى ئۇنىڭ ھازىرقى ئەھۋالىغا ئوخشاش، پەقەت  يۈزەكى نەرسىلەرنىلا ئويلىسا كۇپايە.

چۈنكى بۇنداق بولغاندا، ئاسانلا قانائەت تاپالايدۇ، ھەم بىر قەدەر خۇشال ياشىيالايدۇ.

ئوڭ قولىنى چۈشۈپ، سول قولىنى ئاشقازىنىنىڭ ئورنىغا قويدى.

جىمجىت كېسەلخانىدا، پەقەت ئىككى ئادەمنىڭ يېنىك نەپەس ئېلىۋاتقان ئاۋازى بار ئىدى، زۇبەيدە كېسەل كارىۋىتىنىڭ يېنىدا جىمجىت ئولتۇرۇپ، مەۋلاننىڭ چىرايىغا خالىغانچە ئۇزاق قارىۋالدى.

قانچىلىك ۋاقىت ئۆتكەنلىكىنى بىلمىدى، زۇبەيدەنىڭ ئۇيقۇسى  كېلىپ ئاستا  ئەسنىدى، ئورنىدىن تۇرۇپ ياندىكى سافادا بىردەم ئارام ئالماقچى بولدى، ئەمما تۇيۇقسىز  قولىنى باشقىلار تۇتۇۋالدى.

زۇبەيدەنىڭ تېنى شۈركىنىپ، بېشىنى تۆۋەن سېلىپ قارىۋىدى، مەۋلاننىڭ كۆزىنى ئاستا ئېچىپ،  چىڭ تۇتۇۋالغانلىقىنى بايقىدى.

-  قاچان ئويغاندىڭىز؟ - دەپ سورىدى زۇبەيدە. 

مەۋلاننىڭ قاپىقى تېخىچە ئېغىر بولۇپ، تەكشۈرۈش جەريانىدا قىلغان ناركوز دورىسىنىڭ ئۈنۈمى يەنىلا بار ئىدى، ئۇ كېسەلخانىغا ئېلىپ كېلىنگەنلىكىنى ئازراق بىلگەندەك قىلغان، لېكىن ئۇيقۇچىلىقتا گاڭگىراپ، بۇلۇت ئىچىدە لەيلەۋاتقاندەك كۆزىنى ئېچىشقا ھەقىقەتەن كۈچ يەتمىگەنىدى.

پەقەت زۇبەيدەنىڭ يېنىدا ئولتۇرغانلىقىنىلا بىلەتتى، ھازىر تۇيۇقسىز ئورنىدىن تۇرۇپ كەتمەكچى بولغانلىقىنى سېزىپ ئىختىيارسىز قولىنى سوزۇپ ئۇنى تۇتۇۋالدى.

مەۋلان ئۇنىڭ سۇئالىغا جاۋاپ بەرمەستىن، ئەكىسچە :

-  نەگە بارىسىز؟  - دەپ سورىدى.

  - ئۇيقۇم كەلدى، سافاغا چىقىپ بىردەم ئارام ئالايمىكىن دەپ ماڭدىم، - دېدى زۇبەيدە.

مەۋلان لەۋلىرىنى پۈرۈشتۈرۈپ، بەدىنىنى ھەرىكەتلەندۈردى.

خېلى ئۇزۇن مىدىرلاپ يۈرۈپ، يېپىنغان يوتقاننى ئېچىپ، ئۆزى ئەمدىلا بوشاتقان ئورۇنغا ئۇرۇپ قويۇپ، سەل ئاجىز ئاۋازدا:

- بۇ ياققا كېلىڭ. - دېدى.

زۇبەيدەنىڭ يۈرىكى جىغغىدە قىلىپ:

- بىئارام بولۇۋاتقان ۋاقتىڭىزدا، ياخشى ئارام ئالالمايسىز... - دېدى .

- تېز بولۇڭ.  - دېدى مەۋلان تاقەتسىزلىك بىلەن ئۇنىڭ گېپىنى بۆلۈپ،  قولىدىن تارتتى.

زۇبەيدەنىڭ يۈزى سەل قىزىرىپ، بوشىتىلغان ئورۇنغا بىر قارىۋەتكەندىن كېيىن، قولىنى كەينىگە تارتتى.

مەۋلان چىرايىنى پۈرۈشتۈرۈپ ئۇنىڭغا قارىدى، تاتىرىپ كەتكەن چىرايىدىن خاپا بولغانلىقى چىقىپ تۇراتتى.

زۇبەيدە قولىنى كۆتۈرۈپ چاپىنىنى سېلىۋېتىپ يېنىدىكى ئورۇندۇققا قويدى.

ئاندىن كارىۋاتقا قاراپ ماڭدى.

مەۋلاننىڭ چىراي ئىپادىسى سەل ياخشىلاندى، بۇ چاغدا زۇبەيدەنىڭ ئۇچىسىدا يەنىلا ئۆيىدە كىيىدىغان بىر يۈرۈش ئۆي ئىچى كىيىم بارلىقىنى بايقىدى.

دوختۇرخانىغا كەلگۈچە جىددىيلىشىپ كەتكەچكە،  كىيىم ئالماشتۇرۇشقىمۇ ئۈلگۈرەلمىگەن بولۇشى مۇمكىن.

زۇبەيدە ئېڭىشىپ كارىۋاتنىڭ قىرىدا ئولتۇردى، ئاندىن ئىككى پۇتىنى كۆتۈرۈپ كارىۋاتقا قويۇپ، ئاندىن ئاستا ياتتى.

vip كېسەلخانىسىدىكى كارىۋات يېتەرلىك ئازادە، كەڭ بولۇپ، مەۋلان ئۇنىڭغا ئانچە كۆپ ئورۇن قالدۇرماي، ئارانلا سىغقۇدەك ئورۇن قويغانىدى.

بەدىنى سەل قېتىپ، كارىۋاتتا تۈز ياتتى، ئەمما يۈزىنى يانغا قىلىپ،  نەگە قاراشنىمۇ بىلمىدى.

ئاندىن يوتقاننى تارتىپ ئۆزىنى ھىم يېپىۋالدى، بۇ چاغدا مەۋلان ئۆرۈلۈپ، يېقىنلاپ كېلىپ، ئۇنى بىۋاستە قۇچاقلىۋالدى.

ئۇنىڭغا تەئەللۇق بولغان نەپەس ھەش-پەش دېگۈچە يېقىنلىشىپ، پۈتۈن بەدىنى زۇبەيدەنىڭ بويۇن ئويمىنىغا كۆمۈپ، ئالغان ئىللىق نەپەسى  بويۇنغا بىۋاسىتە ئۇرۇلدى.

زۇبەيدە قاتتىق ھودۇقۇپ، نەپەس ئالالماي، بەدىنى تېخىمۇ قېتىپ قالدى.

- سىز تېخى سوئالىمغا جاۋاب بەرمىدىڭىز، - مەۋلاننىڭ بوغۇق ئاۋازى بوينىدىن ئاڭلاندى، گەپ قىلغاندىكى قىزىق تىنىقى ئۇرۇلغان ئورۇن قىزىپ كەتتى.

زۇبەيدەنىڭ بېشى سەل قېيىپ:

 ـ نېمە؟  -  دېدى.

خېلى ئۇزۇن سۈكۈتتىن كېيىن:

- نېمىشقا ماڭا بۇنچە كۆڭۈل بۆلىسىز؟- دەپ سورىدى مەۋلان. 

زۇبەيدەنىڭ كۆزلىرى چاقناپ:

- چۈنكى سىز مېنىڭ... - دېدى. 

  - مېنىڭ ئوغلۇمنىڭ دادىسى دېگەن بۇ سەۋەبىڭىزنى ئاڭلىغۇم يوق، باشقىسىنى دەڭ، - دېدى مەۋلان. 

- پەقەت مۇشۇ سەۋەبلا بار... -  دېدى زۇبەيدە. 

بويۇن ئويمىنىدىكى نەپەس تېخىمۇ ئېغىرلىشىپ كەتتى.

زۇبەيدەنىڭ بەدىنى يېنىك تىترەپ:

   - بۇ مۇھىممۇ؟ - دەپ سورىدى. 

- سىزنىڭچىچۇ؟ - دېدى مەۋلان. 

 زۇبەيدە تورۇسقا قاراپ خېلى ئۇزۇنغىچە جىمىپ قالدى، ئاندىن قورسىقىنى كۆتۈرۈپ سەل-پەل يانچە بولۇپ مەۋلانغا قارىدى.

مەۋلان بېشىنى كۆتۈرۈپ ئۇنىڭغا قارىدى.

زۇبەيدە ئۇنىڭ كۆزلىرىگە تىكىلىپ  خېلى ۋاقىتتىن كېيىن  ئاستا ئېغىز ئېچىپ :

- سىز بالامنىڭ دادىسى، مېنىڭ ئېرىم، بۇ سەۋەبلەر مېنىڭ سىزدىن ئەنسىرىشىمگە يېتەمدۇ؟ - دېدى. 

 ئۇنىڭ كۆزلىرى يوغىناپ، ماي سالغان چايدەك چاقناپ تۇرسىمۇ، لېكىن مەۋلانغا  ناھايىتى  يەڭگىل ، ئەركىن - ئازادە قاراپ تۇراتتى، خۇددى ئۇنىڭغا تىكىلىپ قاراپ سالسا، قورقۇتۇپ قويىشىدىن ئەنسىرگەندەك قىلاتتى.

 گەپ قىلىۋاتقاندىكى قىزىق نەپىسى مەۋلاننىڭ ئېڭىكىگە ئۇرۇلۇپ، قىچىشتۇرۋەتتى.

ئۇمۇ ئوخشاشلا زۇبەيدەگە قارىدى،  ئاشۇ بىر جۈپ كۆزىدىكى ئېھتىيات ۋە سەمىمىيلىكنى ھېس قىلدى.

بالىنىڭ دادىسى دېگەن بۇ سەۋەبكە سېلىشتۇرغاندا، يەنىلا   - ئېرىم دېگەن سۆزى قۇلاققا ياقتى.

  - ھىم،  بۇ سەۋەبىڭىز بوپقالىدىكەن،  ئۆتكەلدىن ئۆتتىڭىز، - دېدى مەۋلان.

زۇبەيدەنىڭ كۆزلىرى يېنىك مىدىرلىدى، ئىچىدە  سۇس كۈلكە جىلۋىلىنىپ:

- ئۇنداقتا،  ئەمدى ئۇخلىسىڭىز بولامدۇ؟  - دېدى.

مەۋلاننىڭ كۆزى يەنىلا ئۇنىڭ يۈزىدە چۆرگىلەۋاتاتتى، بىر ئايال ئۆزىنى زادى قانچىلىك ئاسرىغاندا، مۇشۇ ھالەتكە يېتەلەيدۇ، ئۇنىڭ يۈزىنىڭ نازۇكلىقىدىن ھەتتا تەر تۆشۈكچىلىرىنىمۇ كۆرگىلى بولمايتتى،  يېقىن ئارىلىقتىن قارىسىمۇ، ئازراقمۇ نۇقساننى كۆرگىلى بولمايتتى.

بەدىنىمۇ شۇنداق، ئاپئاق، سىلىق بولۇپ، تۇتقاندا قولمۇ سىرىلىپ كېتەتتى.

مەۋلان بۈگۈن سۇ ئۈزۈشنى ئۆگىتىش جەريانىدا تولۇق ھېس قىلدى.

ئۇنىڭ نەپىسى سەل ئېغىرلىشىپ،  بېلىگە قويغان قولى تۇيۇقسىز سەل چىڭىپ، بەدىنى زۇبەيدە تەرەپكە يۆلىنىپ قالدى.

زۇبەيدە ئىختىيارسىز ھالدا مەۋلاننىڭ مەيدىسىدىن بېسىپ، يۈزى قىزىرىپ،  بىر ئاز جىددىيلەشكەن ھالدا:

  - سىز ... نېمە قىلماقچى؟ - دېدى. 

  - ئېرىڭىز قىلىشقا تېگىشلىك ئىشنى قىلماقچى... - دېدى مەۋلان. 

كېلىشكەن يۈزى يېقىن،  تۇتۇق،  تۆۋەن، بوغۇق ئاۋازى بىلەن تەڭ قىزىق تىنىقى ئۇرۇلۇپ، بىر ئېغىزمۇ گەپ قىلماي، خۇددى ھازىرلا سۆيۈۋالىدىغاندەك يېقىن كېلىپ قالدى.

زۇبەيدە ئالاقىزادە بولۇپ، لەۋلىرىنى مىدىرلاتقان بولسىمۇ گەپ قىلالماي، چىڭ يۇمۇلۇپ قالدى.

مەۋلاننىڭ مەيدىسىدىن تۇتۇپ تۇرغان قولى بىردىنلا چىڭىپ كەتتى.

ئۇلارنىڭ بۈگۈنكى يېقىنچىلىقى ھەقىقەتەن كۆپ بولدى.

لېكىن كۈندۈزدىكى كەيپىياتنى ھازىرقىغا سېلىشتۇرغاندا، يەنە  ئىككى ئىش ئىدى.

كۈندۈزى  زۇبەيدە  يۈزىنى قېلىن قىلىپ تەشەببۇسكار بولغان.

ئەمدىلىكتە مەۋلان... 

كەيپىيات ھەقىقەتەن ئوخشىمايتتى.