点击蓝字 关注沪江泰语君！
如果来泰国，那买彩票一定也会给泰国之行增加不一样的刺激。大街小巷上都有商贩的小摊上放着五颜六色的纸，真的让人忍不住想买一张碰碰运气，虽然大部分时间都是谢谢购买，但是也能真真实实体验一把泰国彩票达人们跟着那几个数字惊心动魄的感觉。人们为了获得能够中奖的号码，无所不用其极，今天我们就来认识一位泰国历史上在彩票界响当当的人物，看看他为什么受到人们的膜拜。
ใกล้วันเวลาหวยออก บรรดาคอหวยก็ต้องไปหา “เลขเด็ด” จากสถานที่ต่างๆ ที่ขึ้นชื่อว่าแม่น, ว่าศักดิ์สิทธิ์ ไปขัดถูจากต้นไม้ หรือพระพุทธรูป ฯลฯ ซึ่งไม่ว่าจะอดีตหรือปัจจุบันก็ไม่แตกต่างกันมากนัก
快到彩票开奖的时间，很多喜欢买彩票的人都会去各种地方去找灵验的彩票号码，有一些很灵验和神奇的地方，比如在树上或者佛像上涂涂抹抹，从过去到现在都没有太大的差别。
ถ้าเป็นปัจจุบัน เลขเด็ดมาแรง ถ้าเป็นสลากแบ่งรัฐบาลก็คงขายหมดตั้งแต่ช่วงต้นๆ ใครซื้อเลขดีเลขเด็ดไม่ทันก็ต้องอาศัย “หวยใต้ดิน” ที่หลายครั้งเจ้ามือใจไม่ถึง ไม่กล้ารับแทง หรือรับก็มีเงื่อนไขจ่ายต่ำกว่าปกติ
如果是现在的话，灵验的号码来势汹汹，要是政府的彩票，早早就会售罄，要是来不及买那些非常灵验的号码的话，就不得不去买那些地下的彩票，有时庄荷不敢卖或者说是有条件地卖，中奖了能兑到的奖金会比平时的少。
แต่ในอดีตเจ้ามือหวยในตำนานของไทย “ยี่กอฮง” มีวิธีรับมือ
但是泰国传奇的庄荷二哥丰就有自己的办法。
ยี่กอฮง (พ.ศ. 2392-2479) หรือพระอนุวัตรราชนิยม (ฮง เตชะวณิชย์) นายอากรบ่อนเบี้ย คุมการออกหวย ก ข และทำการค้าหลายอย่าง
二哥丰（1849-1936）或Phra Anuwat Ratchaniyom，经营着赌场，掌控着彩票，还做着其他多种生意。
กาญจนาคพันธุ์ หรือ ขุนวิจิตรมาตรา (2440-2523) นักคิดนักเขียนคนสำคัญของไทย กล่าวไว้ใน “กรุงเทพฯ เมื่อวานนี้” ว่า เคยมีโอกาสพบและพูดคุยกับยี่ก่อฮง ในวัยเกือบ 60 ปี อยู่หลายครั้ง หลายเรื่อง รวมทั้งเรื่อง “หวย” เช่นที่บันทึกถึงเวลาที่จะออกหวย ยี่อกอฮงเล่าว่า ต้องเซ่นไหว้ตัวหวย ตั้งสมาธิก่อนออกว่า
泰国著名思想家作家Khun Wichitmatra（1897-1980）在《昨日曼谷》中写到，曾经在60岁的时候多次有机会见到二哥丰，并和他交谈过很多事，包括彩票的事，比如彩票开奖时间的记录，二哥丰说祭拜彩票，在开奖之前打坐：
“ที่โรงหวยมีห้องพิเศษสำหรับท่าน [ยี่กอฮง] ห้องหนึ่ง มีเครื่องบูชาและตัวหวย ท่านบอกเวลาจะออกหวย ท่านทำพิธีบูชาเสร็จแล้ว ก็หยิบตัวหวยที่จะออก (เป็นแผ่นกระดานสี่เหลี่ยมผืนผ้า โตกว่าฝ่ามือใหญ่ๆ) ใส่พานคลุมผ้าเดินจากที่บูชามา ระหว่างนั้นต้องสำรวมใจให้แน่วแน่ ก่อนจะออกประตูห้องถ้าได้ยินเสียงจิ้งจกทักหรืออะไรที่ทำให้สะดุดใจ ต้องกลับไปเลือกตัวหวยที่จะออกใหม่ แต้ถ้าไม่มีอะไรสะดุดใจ ก็ออกประตูมาเอาตัวหวยไปแขวนไว้ให้คนดูว่าออกอะไร”
“在彩票局子里有他专门的房间（二哥丰），有祭拜的东西和彩票，他说要开奖的时候要做祭拜仪式，把要开奖的彩票拿出来（是一张比手掌大的四边形板子），放在盘子里用布盖上，在做仪式的时候要凝神静气，如果在出门的时候听到了蜥蜴的叫声或者其他让人分心的声音，要回去重新选择开奖的彩票，如果没有让人分心的声音，就出门把彩票挂出去让人们看开什么奖。”
นอกจากนี้บรรดาเลขเด็ดที่คอหวยไปขอมาจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ต่างๆ ยี่กอฮงก็ตามไปแก้เคล็ด
除此之外，从各个神圣的地方得来的灵验号码，二哥丰也有办法解：
“แต่ที่แปลกไปก็คือท่านเล่าถึงตัวท่านที่ต้องผจญกับผีต่างๆ ท่านว่ามีมันมารบกวนจนท่านต้องทําเครื่องเซ่นให้ทุกวัน เพื่อมันจะได้ไม่ไปกินเครื่องเซ่นคนอื่น แล้วบอกหวยให้แก่เขา ท่านบอกว่า ท่านรู้วิธีที่เขาทําขอหวยกันทุกอย่าง แปลว่าท่านต้องผจญกับคนแทงหวยทั่วทั้งเมืองไทย ข้างต้นข้าพเจ้าเล่าถึงคนไปขัดถูพระพุทธรูปนั้น เป็นพระพุทธรูปวัดร้างไม่มีพระสงฆ์ โบสถ์วิหารพังทิ้งตากแดดตากฝน วัดดีๆ ไปขัดถูไม่ได้ นอกจากเขาจะมีสั่นติ้ว พระพุทธรูปวัดร้างอย่างนี้ คุณพระท่านบอกว่า บางรายให้หวยคนถูกบ่อยก็มี คือถูกแล้วลือกันคนก็ไปขัดมาก คุณพระท่านรู้ ท่านก็เล่าว่าต้องไปเซ่นแล้วเอาเหล็กตะปูไปตอกที่ขาหรือใต้บั้นเอว เป็นเคล็ดว่าขออย่าบอกหวยให้ใครเลย บางคราวไปตอกที่ต้นไม้”
“但是奇怪的是，他讲到了遇到各种鬼的事情，他说鬼会来侵扰他，不得不每天都要祭拜，为了让他们不吃其他人的供品，然后就会告诉他彩票的号码。他说他知道所有关于求号码的事，表明了他要面对全国求彩票号码的人。刚开始我讲到了人们去佛像上涂涂抹抹，去到一些没有僧侣的弃庙，佛堂已被毁坏在经历日晒雨淋，好的寺庙不能去涂涂抹抹。除了求签之外，二哥丰说涂抹某些废弃寺庙的佛像得到的号码经常中奖，中奖了传出去再来涂抹佛像的人就会很多，他知道了他说就要去祭拜然后把钉子钉进雕像的腿部或腰部，这就是化解的方法，让其不能告诉别人灵验的号码。有时候也会钉在树上。”
นอกจากยี่กอฮงแล้ว กาญจนาคพันธุ์ยังได้พบกับหลงจู๊เซี้ยง-ผู้จัดการโรงหวย และนายขาว-คนใบ้หวย ที่ กาญจนาคพันธุ์เขียนไว้ว่า
除了二哥丰之外，Khun Wichitmatra还遇到了彩票局开办人Longchuxiang和彩票预测人Khao，Khun Wichitmatra写道
“ที่น่าขันที่สุดก็คือ คนที่ใบ้หวยคือ นายขาวนั้นเอง ข้าพเจ้าแวะไปคุยกับนายขาวที่เรือนหลายครั้ง ได้ความว่าที่ใบ้หวยนั้นใบ้ไปตามธรรมเนียม ซึ่งคุณพระ [ยี่กองฮง] ไม่ได้อ่านหรือได้ฟังว่าใบ้อย่างไรเลย และตัวนายขาวเองก็ไม่รู้ว่าหวยจะออกอะไร ตื่นเช้าขึ้นนึกอะไรได้ก็เขียนใส่กระดาษไปปิดไว้ที่เสาโรงหวย ตามที่ข้าพเจ้าเล่ามาแล้วทุกวัน คนมาดูใบ้หวยก็นึกเอาเองว่าคงจะออกตัวนั้นตัวนี้ ซึ่งความจริงคนใบ้ก็ไม่รู้ คนออกก็ไม่รู้ คนแทงก็หลงคิด นอกจากปะเหมาะเคราะห์ดี คนแทงบังเอิญฟลุกไปแทงถูกเข้าได้บ้าง”
“最搞笑的是，预测彩票号码的人是Khao，我去他家和他交谈过多次，得知了预测号码是有传统的，二哥丰没有读到或听到要如何预测，Khao也不知道彩票出来的会是什么样的，早上醒来想到什么就记下来贴在彩票局子的柱子上，每天就如我之前说的这么做，来看的人就根据记下来的东西去猜测开奖的号码，事实上预测的人也不知道，开奖的人也不知道，来求号码的人自己臆断，除了运气好，有时候来求号码的人也刚好能够猜中。”
原来买彩票还有这么多讲究，怪不得小编怎么买都中不了！
声明：本文由沪江泰语编译整理，素材来自silpa-mag，未经允许不得转载。如有不妥，敬请指正。
往期推荐
了解更多泰语课程福利
点个在看你最好看
