گۈزەل ھايات 10-بۆلۈم13-قىسىم _ ماڭا ھېچ ئىش بولمايدۇ

زۇبەيدە تەبىئىي ئويغانغىچە ئۇخلاپ، ئورنىدىن تۇرۇپ ناشتا قىلدى، بىردەم ئارام ئېلىۋالغاندىن كېيىن، مەۋلانغا چۈشتە ئىچىدىغان شورپا تەييارلاشقا باشلىدى.

 -زۇبەيدە، نېمە ئىشلار بىلەن ئالدىراش بولۇۋاتىسىز؟  - موماي پەسكە چۈشۈپ ئاشخانىدا ئالدىراش بولۇۋاتقان زۇبەيدەنى كۆرۈپ .

زۇبەيدە بۇرۇلۇپ ئۇنىڭغا قاراپ كۈلۈپ تۇرۇپ:

 -شورپا قاينىتىپ مەۋلانغا  چۈشتە  ئاپىرىپ بەرمەكچى.  - دېدى.

موماي كۈلۈپ تۇرۇپ بېشىنى لىڭشىتتى، لېكىن كۆڭلىدە باشتىن-ئاخىر خاتىرجەمسىزلىك ھېس قىلدى.

 - زۇبەيدە، مەۋلان ئەمەلىيەتتە يامان ئەمەس بالا، سىز ئۆزىڭىزنىڭ كۆزىڭىزگە ئىشىنىشىڭىز كېرەك، لېكىن مەنمۇ ئۇنىڭ سەل ئەخمەق ئىكەنلىكىنى ئىنكار قىلالمايمەن، ئۇنىڭغا ئازراق ۋاقىت بەرسىڭىز، ئۇ ھامان بىلىدۇ... - دېدى موماي. 

 - نېمىنى بىلىدۇ؟  - دېدى زۇبەيدە كۈلۈپ تۇرۇپ كۆزلىرىنى چىمچىقلىتىپ.

- ئۇنىڭ سىزنى ياخشى كۆرىدىغانلىقىڭىزنى بىلىدۇ! زۇبەيدە چەتتە قاراپ تۇرغانلار ئېنىق بىلىمىز، مەن ۋە قېيىنئاپىڭىز ئېنىق كۆرۈپ يەتتتۇق،   ئەمەلىيەتتە مەۋلاننىڭ ھەقىقىي ياخشى كۆرىدىغان ئادىمى سىز!  - دېدى موماي.

زۇبەيدەنىڭ چىرايىدىكى كۈلكىسى توختاپ قالدى، بىر نەچچە سېكۇنتتىن كېيىن، ئۇ يەنە پەس ئاۋازدا كۈلۈپ قويۇپ:

- موما، ماڭا تەسەللىي بەرمەڭ، ماڭا ھېچ ئىش بولمايدۇ. - دېدى. 

موماينىڭ يۈرىكى   قارتتلا قىلىپ:

  - ئۇنداقتا، سىز  مەۋلان بىلەن...  كېيىن قانداق قىلماقچى؟ - دەپ سورىدى. 

زۇبەيدەنىڭ كۆزلىرى چاقناپ، بۇرۇلۇپلا تەييارلاپ قويغان تېتىتقۇنى شورپا قايناۋاتقان قازانغا سېلىپ، تۇۋاقنى ياپقاندىن كېيىن،  كەينىگە بۇرۇلۇپ، ئاشخانا تەكچىسىگە يېنىك يۆلىنىپ، مومايغا قاراپ كۈلۈمسىرەپ:

 - موما، ئەمەلىيەتتە تۈنۈگۈن دېگەنلىرىمنىڭ ھەممىسى ئاچچىقىمدىكى گەپلەر ئەمەس. مەۋلان مېنى راستتىنلا ياخشى كۆرەمدۇ؟  ئەمما ئامانگۈلنىڭ  ئۇنىڭ قەلبىدە ئورنىنى باسقىلى بولمايدىغان ئورۇن بار...  ئۇ ئامانگۈل خانقىز بىلەن ئالىي مەكتەپتىكى چاغلىرىدىلا مۇھەببەتلەشكەن، شۇنچە يىللاردىن بېرى ئۇلار ئايرىلىپ، يەنە يارىشىپ قالغان بولسىمۇ، لېكىن يەنىلا ئالاقىلىشىپ كېلىۋاتىدۇ...  مەۋلان ئەزمىلىك قىلىدىغان ئادەم ئەمەس...  خۇددى ئۇ ئەينى چاغدا ماڭا مۇئامىلە قىلغاندەك، مەن ئۇنى مەن بىلەن توي قىلىشقا مەجبۇرلىسام،  مېنى بۇ داچىدا  يالغۇز قويۇپ بېرىپ، كارى بولمىدى.

بۇ مېنىڭ سىزگە ئۇنىڭ ئۆتمۈشىنى سۆزلەپ بەرگىنىم ئەمەس، بۇ گەپلەرنى دەپ پەقەت ئۆزۈمگە مەۋلاننىڭ كۆڭلىدە كىمنى ھەقىقىي ياخشى كۆرىدىغانلىقىنى ئىسپاتلاپ بەرمەكچى.

مەۋلان ئىككىمىز بىر-بىرىمىزدىن ئايرىلالمايدىغان رەقىب ئەمەس، مەن ئۇنى ياخشى كۆرىمەن، شۇڭا ھازىر ئۇنىڭ بەختلىك بولۇشىنى چىن كۆڭلۈمدىن ئۈمىد قىلىمەن، ئىشىنىمەنكى،  قېيىنئاپام ئىككىڭلارمۇ شۇنداق ئويلايسىلەر، شۇڭا ...

سىلەر يەنىلا ئامانگۈل ئىككىسىنىڭ ئىشىنى توسىماڭلار، نەچچە يىل ئىلگىرىمۇ ئۇلارنى توسۇپ قالالمىدىڭلار، ئەمدى بولغاندا يەنە نېمە ھاجىتى بار...  بىز پەقەت ئۇ ئىككىسىنىڭ ھېسسىياتىنىڭ قانچىلىك مۇستەھكەم ئىكەنلىكىگە گۇۋاھ بولالايمىز.

مەن يەنە داۋاملىق ئىشنى كەينىگە سۆرىسەم...  بۇنىڭغا ئۆزۈممۇ چىدىيالمايمەن، ئۇنىڭ ئۈستىگە ئۇ مەندىن تېخىمۇ بىزار بولىدۇ. ھەممىسى زۆرۈرىيىتى بولمىغان ئىشلار. 

شۇڭا موما، مەن ئۇلارنى مۇرادىغا يەتكۈزەي، سىلەرمۇ ئۇلارنى قوللاڭلار. پەقەت مەۋلان ئۆزىنى بەختلىك ھېس قىلسىلا، مەيلى كىم بولسۇن ياخشى ئايال بولالايدۇ. سىزنىڭچىچۇ؟  - دېدى.

موماي بېشىنى چايقاپ، زۇبەيدەگە قارىدى،  چىرايى تاتارغان ھالدا:

  - شۇڭا سىز مەۋلان بىلەن ئاجرىشىپ كېتىشكە بەل باغلىدىڭىز، شۇنداقمۇ؟  - دەپ سورىدى.

زۇبەيدە بېشىنى لىڭشىتىپ، ئىنكار قىلمىدى.

موماي ئۇنىڭغا بىر ھازا تىكىلىپ قاراپ، ئاخىرى ئېغىر ئۇسىندى!

 ئامالسىز بېشىنى لىڭشىتىپ:

  - بولىدۇ...! سىز قارار قىلىپ بولغان ئىكەنسىز، ئۇنداقتا مەنمۇ سىلەرنى باشقۇرالمايمەن، سىلەرنىڭ مۇھەببىتىڭلارغا، بىز بەرىبىر چەتتە قاراپ تۇرغۇچىلار، قول تىقالمايمىز. ھەممە ئىش ئۆزۈڭلارغا باغلىق... - دېدى.

ئاندىن يەنە ئېغىر ئۇھسىنىپ، كەينىگە بۇرۇلۇپ ئاشخانىدىن بىر قەدەم بىر قەدەمدىن مېڭىپ چىقىپ كەتتى، ئۇنىڭ ئاۋازىدىن كۈچلۈك ئېچىنىش ۋە ئامالسىزلىق، يەنە ئۈمىدسىزلىنىش بىلىنىپ تۇراتتى.

 زۇبەيدەنىڭ بېلىنىڭ كەينىگە يۆلىنىپ تۇرغان قوللىرى سەل-پەل تۈگۈلۈپ، ئالىقىنى مۇزدەك سوۋۇپ:

-  كەچۈرۈڭ، موما.  - دېدى.

ئۇ كەچۈرۈم سورىدى، لېكىن موماي ئۇھ تارتىپ بېشىنى چايقاپ، ھېچقانداق ئىنكاس قايتۇرمىدى.

زۇبەيدە ئۈن-تىنسىز بۇرۇلۇپ، ئوچاققا قاراپ، قايناۋاتقان شورپىنىڭ توختىماي ئۆرلەۋاتقانلىقىنى كۆرۈپ، بىر قولى بىلەن تەكچىنى تىرەپ، بىر قولى بىلەن پېشانىسىنى سىلىدى، چاچلىرى  ئالدىغا ساڭگىلاپ، يۈزىنىڭ تەڭدىن تولىسىنى توسۇۋالدى.

مەۋلان ئاخىرى چىداپ بولالماي دوختۇرخانىدا يېتىشتىن ۋاز كېچىپ ئۆيگە قايتىمەن دەپ جېدەل قىلىۋاتقاندا، زۇبەيدە كېسەلخانىنىڭ ئىشىكىنى ئېچىپ كىرىپ كەتتى.

كېسەلخانا دوختۇر ۋە سېسترالار بىلەن لىق تولغان بولۇپ، مەۋلان كاستۇم-بۇرۇلكىسىنى كىيىپ، چىرايى تۇتۇلۇپ، دوختۇرلارغا ئاچچىقلىنىۋاتقاندەك كۆرۈنەتتى.

 - نېمە ئىش بولدى؟ - زۇبەيدەنىڭ گۇمان قىلغان ئاۋازى ئاڭلاندى، بىر ئۆيلۈك ئادەم بۇرۇلۇپ ئۇنىڭغا قارىدى.

- ۋىيەي، خانىم ئاخىرى كەلدىڭىز ... - دېدى ئەر سېسترا يوتىسىغا ئۇرۇپ، دەرھال ئۇنىڭ ئالدىغا چىقىپ، - ئەپەندىم، ئۇ تۈنۈگۈن ئاخشام سىزنى بىر كېچە ساقلىدى  ... - دېدى.

مەۋلان سوغۇق نەزىرى بىلەن ئۇنىڭغا تىكىلىپ تۇرۇپ:

  - زۇبەيدە، ۋەدىڭىزدە تۇرمىدىڭىز!  - دېدى.

زۇبەيدە سالماق قەدەملىرى بىلەن كىرىپ، قولىدىكى ئىسسىقلىق ساقلاش قۇتىسىنى بىر تەرەپكە قويۇپ:

 - تۈنۈگۈن بەك ھېرىپ كېتىپ، يېتىپلا ئۇخلاپ قاپتىمەن. - دېدى.  

مەۋلان چىرايىنى پۈرۈشتۈرۈپ:  -

-  ئۇنداقتا تېلېفونىڭىز نېمىشقا ئېتىك؟ - دېدى.

-  شۇنداقمۇ؟ - زۇبەيدە شۇنداق دېگىنىچە يانفونىنى چىقىرىپ قارىدى، تۈنۈگۈن كەچتە  يانفوننى ئېتىۋەتكەندىن كېيىن، ھازىرغىچە ئېچىپ باقمىغانىدى.

- ھە، توكى قالماپتۇ. قانداقلا بولمىسۇن  تۈنۈگۈن دوختۇرخانىدا بىر كۈن توك قاچىلىمىدىم.  - دېدى.

مەۋلان ئۇنىڭغا بىر ھازا تىكىلىپ قاراپ تۇرغاندىن كېيىن، تۇيۇقسىز سوغۇق كۈلۈپ قويۇپ:

 - زۇبەيدە، تېلېفونىڭىزنىڭ توكى قالمىسا ماڭا خەۋەر قىلماستىن سېستراغا ئۇچۇر يوللىيالامسىز؟ سىزنىڭچە مەن سىزنىڭ گېپىڭىزگە ئىشىنىمەنمۇ؟  - دېدى.

زۇبەيدە يېنىك كۈلۈپ قويۇپ، كەينىگە بۇرۇلۇپ ئۇنىڭغا بىر قاچا شورپا قۇيۇپ بېرىپ:

- بۇ شورپىنىڭ تەمى ياخشى بولدى، تېتىپ بېقىڭ.  - دېدى.

كېسەلخانا بىر مەھەل غەلىتە جىمجىتلىققا چۆكتى.

دوختۇر-سېسترالار  بىر-بىرىگە قارىشىپ قويۇپ، ئاستا-ئاستا كېسەلخانىدىن چىقىپ كېتىشتى.

زۇبەيدەنىڭ چىرايىدا يەنىلا سۇس كۈلكە جىلۋىلەندى، ئۇ مەۋلاننىڭ ئاچچىقلىنىۋاتقانلىقىنى پۈتۈنلەي سەزمىگەندەك قىلاتتى.

ئۇ سەزمەي قالاتتىمۇ؟

ئەلۋەتتە بايقىدى.

مەۋلاننىڭ ھەر بىر سۆز-ھەرىكىتى، ھەتتا چىراي ئىپادىسىنىمۇ  ئاسانلا سېزەلەيدۇ.

ئىلگىرى بەك كۆڭۈل بۆلەتتى، لېكىن ھازىر،  كۆڭۈل بۆلسە يەنە قانداق بولاتتى؟

-  ئىچمەمسىز؟ تەمى ھەقىقەتەن يامان ئەمەس، - دېدى زۇبەيدە. 

مەۋلان ئۇنىڭ ئېتىبارسىز قارىغانلىقىدىن قاتتىق غەزەپلىنىپ، ئۇنىڭغا ئىككى قەدەم يېقىنلاپ :

- سىز مەسىلىدىن ئۆزىڭىزنى قاچۇرىۋاتىسىز.  - دېدى.

زۇبەيدە قولىنى سوزۇپ چېچىنى قۇلىقىنىڭ كەينىگە ئۆتكۈزۈپ،  كەينىگە ئىككى قەدەم داجىپ ئۇنىڭغا  ئۇدۇلدىن تىكىلىپ قاراپ:

 - كۆڭلىڭىزدە جاۋاب بار ئىكەن، يەنە ئۆز ئاغزىم بىلەن ئېتىراپ قىلىشىمنىڭ زۆرۈرىيىتى بارمۇ؟ 

مەۋلان ئىختىيارسىز  قولىنى سوزۇپ ئۇنىڭ بىلىكىنى تۇتۇۋېلىپ:

- سىز... - دېدى.

شۇڭا زۇبەيدە تېلېفوننى ئېتىۋېلىپ، قەستەن ئۇنىڭغا قارشىلاشتىمۇ؟

زۇبەيدە بېشىنى تۆۋەن سېلىپ ئۇنىڭ تۇتۇۋالغان قولىغا قاراپ:

  - قارىغاندا بەدىنىڭىزدە چوڭ مەسىلە يوقتەك قىلىدۇ. - دېدى. 

مەۋلان كۆزىنى قىسىپ، ئۇنىڭ بېشىنى كۆتۈرگەندىن كېيىنكى كۈلۈمسىرەپ تۇرغان چىرايىغا يېقىندىن قارىدى،  كۆزلىرىدىكى كۈلكە ھەقىقەتەن  سوغۇق ئىدى.

 ئىلگىرى ئۇنىڭغا قارىغاندىكى ھالىتىگە ئەسلا ئوخشىمايتتى.

 - زۇبەيدە، سىز زادى نېمە ئويلاۋاتىسىز؟ - دېدى مەۋلان.

 زۇبەيدە لەۋلىرىنى پۈرۈشتۈرۈپ قويۇپ، بېغىشىنى كەينىگە بۇرىدى.

 - مەن دوختۇردىن سالامەتلىكىڭىزنىڭ قانداقراق ئەسلىگە كەلگەنلىكىنى سوراپ باقاي ، -   بىر تەرەپتىن ماڭغاچ، بىر تەرەپتىن شۇنداق دېدى، چىرايى يەنىلا سوغۇق ئىدى.

يەنە بىر ئارقا سىما مەۋلاننىڭ يۈرىكىنى جىغىلدىتىۋەتتى، زۇبەيدەنى يەنە بىر قېتىم تارتىپ كېلىپ،  قولىنى ئېگىز كۆتۈرۈپ مۈرىسىگە قويۇپ ،  باغرىغا بېسىپ:

- زۇبەيدە، سىز زادى نېمە قىلماقچى؟ ! بۇنداق غەلىتە بولۇپ قالمىسىڭىز قانداق؟ ! - دېدى .

ئۇنىڭ ئاۋازىدىن  ئاچچىق كېلىپ، سەۋر-تاقىتىنىڭ  تۈگىگەنلىكىنى ھېس قىلدى.

ئۇنىڭ پەس ئاۋازدا ۋارقىرىغىنى قاراپ، كۆزلىرىنى تىترەك بېسىپ، بېشىنى كۆتۈرۈپ:

-  مەن پەقەت سىزنىڭ سالامەتلىكىڭىزدە بىرەر مەسىلە بار يوقلىقىنى جەزملەشتۈرمەكچى، ئەگەر دوختۇرخانىدىن چىققۇدەك ئەسلىگە كەلگەن بولسىڭىز، دوختۇرخانىدا يېتىۋەرمەڭ.   - دېدى.

مەۋلان يەنىلا ئىشەنمەي، ئالدىراپلا:

  - ئاندىنچۇ؟ !  - دەپ سورىدى.

- ئاندىنچۇ؟ - دېدى  زۇبەيدە ئۇنىڭ ئاچچىقى يامان، لېكىن يەنىلا كېلىشكەن چىرايىغا سۇس قاراپ، كىرپىكلىرى شىپىلداپ ، -  ئاندىن رەسمىيەت بېجىرىشىمىز كېرەك.  - دېدى.

ئۇنىڭ بۇ گېپى مەۋلاننىڭ كۆكرەك بوشلۇقىدىكى كىچىككىنە يۈرىكىنى قاتتىق تىترىتىۋەتتى، پۈتۈن بەدىنىگە خۇددى نۇرغۇن يىڭنە سانجىلغاندەك، زۇبەيدەنى بىردىنلا قويۇۋەتتى.

ئۇ زۇبەيدەگە بىر ئاز قاراپ تۇرۇپ قېلىپ، ئاندىن كارىۋاتنىڭ يېنىغا كېلىپ، ئۇنىڭغا دۈمبىسىنى قىلىپ يەنە بىر ئاز تۇردى، ئاندىن يەنە كەينىگە بۇرۇلۇپ، قاش-كۆزلىرى تۈرۈپ:

 - مەن دېدىمغۇ، ئاجرىشىش ھەرگىز مۇمكىن بولمايدىغان ئىش. - دېدى. 

- مەن... - دېدى زۇبەيدە.

 - ئەينى چاغدا ماڭا ياتلىق بولۇشنى تاللىغان ئىكەنسىز، ھەرقانداق ئىشقا يۈزلىنىشىكە تەييارلىق قىلىشىڭىز كېرەك ئىدى! ھازىر ئاجرىشىدىغان ئادەم، ئەينى چاغدا جاھىللىق بىلەن ماڭا ياتلىق بولمايتتىڭىز، مەنمۇ سىزگە پۇرسەت بەرگەن. بۇ بۆلەك توي تۇرمۇشىنى باشلىغان ئادەم سىز، سىز يەنە ھەر ۋاقىت، ھەر جايدا ئاخىرلاشتۇرماقچىمۇ؟ سىز مەن ۋە ئائىلەمنى نېمە دەپ قالدىڭىز؟ ! زۇبەيدە، تولا ئۇۋالچىلىق تارتقان قىياپەتكە كىرىۋالماڭ، بۇلارنىڭ ھەممىسى سىزنىڭ ئەينى چاغدىكى جاھىللىقىڭىزدىن پەيدا بولغان، باشقىلاردىن ئاغرىنسىڭىز بولمايدۇ.  - دېدى مەۋلان زۇبەيدەنىڭ گېپىنى بۆلۈۋېتىپ.

زۇبەيدەنىڭ ئىككى قولىنى چىڭ تۇتۇشقىمۇ كۈچى قالمىدى، ئۇ بىردەم سۈكۈتتە تۇرغاندىن كېيىن، ئاندىن بېشىنى يېنىك لىڭشىتىپ:

- بۇنى بىلىمەن، مەن ئەزەلدىن سىزدىن ئاغرىنىپ باقمىغان، سىزنىڭ ھاياتىڭىزنى زورلاپ باغلاپ قويغىنىمدىن خىجىلمەن، ئامانگۈل بۇ قېتىم قايتىپ كېلىپ، ماڭا بەزى ئىشلارنى چۈشەندۈرۈپ قويدى...  مەن تۈنۈگۈن دېگەن گەپلەرنىڭ ھەممىسى راست، نېمىلا دېگەن بىلەن بىز بىر مەزگىل ئەر-خوتۇن بولدۇق، ھېچقانداق چوڭقۇر ئاداۋەتمۇ يوق، شۇڭا پەقەت تىنچ توي قىلغان  بولغاندىكىن تىنچ ئايرىلايلى دەپ ئويلىدىم. مەيلى مەن ئۇۋالچىلىق تارتساممۇ، ياكى  ئامانگۈل ئىككىڭلارنى مۇرادىڭلارغا يەتكۈزسەممۇ، بۇ مۇھىم ئەمەس، ئەگەر سىز بىر سەۋەب كۆرسەتمەكچى بولسىڭىز، ئۇنداقتا ئۆزىڭىز مۇۋاپىق سەۋەب كۆرسەتسىڭىز بولىدۇ...  پەقەت نەتىجىسى ئۆزگەرمىسىلا بولىدۇ. - دېدى. 

نەتىجىسى ئۆزگەرمىسىلا بولىدۇ؟؟؟

شۇڭا ئۇنىڭ دېمەكچى بولغىنى، پەقەت ئاجرىشىشقا قۇشۇلسىلا،  ھەر قانداق سەۋەبنى قوبۇل قىلالامدۇ؟

مەۋلان سوغۇق كۈلۈپ قويۇپ:

  - ئادەمنىڭ گېپىنى چۈشىنەلمەمسىز؟ ئاجرىشىمەن دېيىشىڭىز، بۇ ئۆمرىڭىزدە مۇمكىن بولمايدۇ. - دېدى. 

زۇبەيدە ئۇنىڭغا سۇس قاراپ:

  - نېمە ھاجىتى مەۋلان، مەن دەسلەپكى قارارىمنىڭ خاتا ئىكەنلىكىنى ئېتىراپ قىلىمەن، ۋاقتىدا تۈزەتسە، بولمايدىغان يېرى يوق. سىز مەن بىلەن بۇنداق سۆرىشىپ يۈرسىڭىز، ئامانگۈل ساقلاپ تۇرالامدۇ؟  ئۈچ ئادەمنى بىراقلا ۋەيران قىلماقچىمۇ... - دېدى. 

 - شۇنداق، بۇنى كىم كەلتۈرۈپ چىقاردى؟ - دېدى مەۋلان. 

زۇبەيدە چوڭقۇر  نەپەس ئېلىۋېلىپ:

  - مەۋلان، پەقەت مۇشۇ بىر ئىش بىلەن مېنى قىستىماڭ، ئۆزىڭىزنى سەل يولسىزلىق قىلىۋاتقاندەك ھېس قىلمامسىز؟  - دېدى .

 - كىم بۇنى ئەمەلىيەت بولسۇن دەپتۇ؟ خاتالاشقان ئىكەنسىز، سىز بىر ئۆمۈر بۇنىڭ ئۈچۈن بەدەل تۆلىشىڭىز كېرەك.  - دېدى مەۋلان ۋە  قولىنى كۆتۈرۈپ ئۇچىسىدىكى كىيىملىرىنى سېلىۋېتىپ بىر چەتكە تاشلىدى-دە، يوتقاننى قايرىپ كىرىپ يېتىۋېلىپ:

 - مېنىڭ ھازىر  بۇ ئىش توغرىسىدا پاراڭلاشقۇم يوق،  پۈتۈن بەدىنىم بىئارام بولۇۋاتىدۇ، ماڭا دوختۇر چاقىرىپ بېرىڭ!  - دېدى.

زۇبەيدە كۆزىنى يۇمۇپ، چوڭقۇر نەپەس ئېلىپ، بۇرۇلۇپلا كېسەلخانىدىن چىقتى.

ئون نەچچە مىنۇتتىن كېيىن، زۇبەيدە دوختۇرنى باشلاپ كىردى،  بايىلا شورپا قۇيغان شورپا قاچىسى قۇرۇقدىلىپ قالغانىدى.