تارىخچىلار
مەزمۇنلارنى قالايمىقان ئۆزگەرتىپ كۆچۈرۈشكە بولمايدۇ!
ئەمگىكىمىزگە ھۆرمەت قىلىڭ!
تارىخچىلار سالونى تەرجىمىسى
جۇڭگونىڭ قەدىمكى دەۋرىدە توپلانغان ئەسكەر سانى يۈز مىڭدىن ئېشىپ كەتكەن بولۇپ ، مەسىلەن ، ئاخىرقى مەزگىلدە ، بارلىق دۆلەتلەر ئومۇمىي خەلق دېگۈدەك ئەسكەر بولۇپ ، چاڭپىڭ ئۇرۇشى جاۋ بەگلىكىدىكى 15 ياشتىن ئاشقان ئەرلەرنىڭ ھەممىسىنى ئۆلتۈرۈپ تۈگەتكەن ! يەنە خەن سۇلالىسى دەۋرىدە شىمالغا يۈرۈش قىلىپ ھونلارغا قىلغان ئەڭ چوڭ جەڭدە ۋېي چىڭ بىلەن خو چۈبىڭ قوماندانلىقىدىكى ئۇرۇش قىلغۇچى قوشۇننىڭ سانى تەخمىنەن 100 مىڭغا يەتتى .
نورمال قىلىپ ئېيتقاندا ، ئاتالمىش 100 مىڭ كىشىلىك چوڭ قوشۇن جەڭگىۋار قوشۇن بولۇپ ، خىزمەتكار ، ئاشپەزلەرنى قوشۇپ ھېسابلايدۇ ، چۈنكى ھۇجۇم قىلغۇچى تەرەپ بولۇش سۈپىتى بىلەن ھەيۋە كۆرسىتىشكە توغرا كېلىدۇ ، ئۇلار ئىمكانقەدەر ئۆزىنىڭ ئەسكىرىي كۈچىنى ئىشقا سالىدۇ ؛ ۋاھالەنكى ، ئۇلار قارشى تەرەپنىڭ ھەقىقىي ئەسكىرىي كۈچىنى ئېنىق ئايرىيالمايتتى ، چۈنكى تۆھپىسىنى خاتىرىلىگەندە كېسىۋالغان كاللىسىنىڭ زادى كىمنىڭ ئىكەنلىكىنى ئايرىيالمايتتى . بۇمۇ نېمە ئۈچۈن ھەر قېتىملىق ئۇرۇش ئاخىرلاشقاندىن كېيىن ، دۈشمەن ئىككى تەرەپ ئىستاتىستىكا قىلغان جەڭدە ئۆلۈش سانىنىڭ ئىنتايىن چوڭ بولغانلىقىنىڭ سەۋەبى .
تاڭ سۇلالىسىدا ئىلگىرى مەھكىمە لەشكەرلىرى تۈزۈمى يولغا قويۇلغانىدى . شۇڭا سەپەرۋەر قىلالايدىغان ئەسكەرلەر بىر قەدەر كۆپ . ئۇرۇش قىلىش ئۈچۈن دۆلەت ئۇرۇش قىلىش ئىقتىدارىغا ئىگە ئەرلەرنىڭ ھەممىسىگە ئېھتىياجلىق بولىدۇ . لېكىن ، تاڭ سۇلالىسى دەۋرىگە كەلگەندە ئەسكەر ئېلىش تۈزۈمىنىڭ بارلىققا كېلىشىگە ئەگىشىپ ، كەسىپلەشكەن ھەربىيلەر بارلىققا كەلدى ، بۇ چاغدا ھەربىيلەرنىڭ ئۇرۇش قىلىش ساپاسىمۇ ئۆستى ، ئۇنىڭ ئۈستىگە كەسىپلەشكەن ھەربىيلەرنى دۆلەت بېقىشقا توغرا كەلدى ، ئۇنچە كۆپ ئارمىيىگە ئېرىشەلمىدى ، قوشۇنلارنىڭ سانىمۇ ئازىيىپ كەتتى . شۇڭا ، ئارمىيىنىڭ بارغانسېرى ئازىيىۋاتقانلىقىنى ، ئۇرۇش كۆلىمىنىڭ بارغانسېرى كىچىكلەۋاتقانلىقىنى بايقىدۇق .
