مۇھەببەتتە بىز دائىم مۇنداق تاللاشقا دۇچ كېلىمىز:سىز مەلۇم بىر ئادەم بىلەن نەتىجىسىز ئىكەنلىكىڭىزنى بىلىپ تۇرۇپ، يەنە ئۇنى چوڭقۇر ياخشى كۆرسىڭىز، سىز جەرياننى تاللامسىز ياكى كەسكىنلىك بىلەن كەينىڭىزگە قايتامسىز؟ بۇ نۇرغۇن كىشىنى ئازابلايدىغان مەسىلە.
ئەمەلىيەتتە، ئۇچرىشىش ئەسلىدە ئېرىشىش قىيىن بولغان بىر خىل تەقدىر، نەتىجىسى يوقلۇقىنى بىلگەن تەقدىردىمۇ، ئۇچرىشىش ئەڭ ياخشى ئورۇنلاشتۇرۇش بولۇپ ھېسابلىنىدۇ. بىز چوقۇم ھەربىر قېتىملىق بىللە بولۇشنى قەدىرلىشىمىز، ھەربىر قېتىملىق قۇچاقلاشنى قەدىرلىشىمىز، ھەر قېتىملىق پاراڭلىشىشنى قەدىرلىشىمىز كېرەك. چۈنكى بۇ گۈزەل دەقىقىلەر بىزنىڭ ھاياتىمىزدىكى قىممەتلىك ئەسلىمىگە ئايلىنىدۇ.
بەلكىم، بىز مەلۇم بىر ئادەتتىكى بىر كۈنى، ھېلىقى ئىنتايىن مۇھىم ئادەمدىن ۋاز كېچىشكە مەجبۇر بولۇشىمىز مۇمكىن. گەرچە كۆڭلىڭىزدە قىيالماسلىق بولسىمۇ، لېكىن يەنىلا خاتىرجەم بولۇشنى ئۆگىنىۋېلىشىڭىز كېرەك. چۈنكى ئىلگىرى ئاشۇ گۈزەل مىنۇتلارغا ئىگە بولۇشنىڭ ئۆزىلا يېتەرلىك.
نەتىجىگە زىيادە ئېسىلىۋالماڭ، بەلكى مۇھەببەت جەريانىنى كۆڭۈل قويۇپ ھېس قىلىڭ. بۇ جەرياندا بىز ئۆسۈپ يېتىلىمىز، قەدىرلەشنى بىلىمىز، شۇنداقلا ئۆزىمىزگە نېمە كېرەكلىكىنى تېخىمۇ چۈشىنىمىز.
بۇ ماقالىنى ۋاراقلاپ ئوقۇغىنىڭىزدا توختاپ ئويلاپ بېقىڭ، سىزمۇ مۇھەببەتتىمۇ مۇشۇنداق تاللاشقا دۇچ كېلىپ باققانمۇ؟ سىز قانداق تاللىدىڭىز؟
كۆپچىلىكنىڭ ھەربىر ھېسسىياتنى قەدىرلىشىنى، مەيلى نەتىجىسى بولسۇن-بولمىسۇن، ئۇنى كىشىلىك ھاياتىمىزدىكى قىممەتلىك بايلىققا ئايلاندۇرۇشىنى ئۈمىد قىلىمەن. سىزنىڭ مۇھەببەت يولىدا باتۇرلۇق بىلەن ئۆزىڭىزنىڭ بەختىنى قوغلىشىپ، ئەپسۇسلىنىش قالدۇرماسلىقىڭىزنى ئۈمىد قىلىمەن.
