ئەر-خوتۇن ئوتتۇرىسىدىكى ئەڭ چوڭ بالايىئاپەت ئەمەلىيەتتە تۆۋەندىكى ئۈچ ئىشتۇر.
بىرىنچى، ئۆزىڭىزنى يوقىتىپ قويۇش. بەزىلەر خاتا ھالدا توي تۇرمۇشىدا كۆپرەك بەدەل تۆلەش، كۆپرەك بەرداشلىق بېرىش توي تۇرمۇشىنى داۋام قىلالايدۇ، دەپ قارايدۇ، لېكىن مۇھەببەت قارشى تەرەپنى دەپ چاڭ-توزان ئىچىدە قالسىمۇ، قەدىرلىنىشى ناتايىن. ھەقىقىي بەخت دەل ئۆزىنىڭ مۇكەممەللىكىنى ساقلاش ئاساسىدا، قارشى تەرەپ بىلەن قول تۇتۇشۇپ ئورتاق ئىلگىرىلەشتۇر.
ئىككىنچىدىن، ئىچكى خوراش پاتقىقىغا پېتىپ قېلىش. توي تۇرمۇشىدا، نۇرغۇن ئادەم كىچىك ئىشلار سەۋەبىدىن ئۈمىدسىزلىنىپ، ئەڭ ئاخىرىدا مۇناسىۋىتىنىڭ بۇزۇلۇشىنى كەلتۈرۈپ چىقىرىدۇ. بالا بېقىش قارىشىدىن تاكى ئائىلىدىكى ئۇششاق-چۈششەك ئىشلارغىچە، خاتىرە كۈنىگە سەل قاراشتىن، ئاغرىپ قالغاندا كۆڭۈل بۆلۈشكە ئېرىشەلمەسلىككىچە، ھەر قېتىملىق ئۈمىدسىزلىك تامچە سۇدەك ئاخىرىدا قاتتىق تاشنىمۇ تېشىۋېتىدۇ.
ئۈچىنچى، ئېھتىياج قانماسلىق. خۇددى بىر ئايالىغا ئوخشاش، ئېرى گەرچە ئۇنى ياخشى كۆرسىمۇ، لېكىن ئەزەلدىن ئۇنىڭ ھەقىقىي ئېھتىياجىنى قاندۇرۇپ باقمىغان. ھەقىقىي مۇھەببەت قارشى تەرەپنىڭ ئېھتىياجىنى چۈشىنىشكە موھتاج، پەقەت «ئېھتىياجنى قاندۇرۇش»نى ئىشقا ئاشۇرغاندىلا، ئاندىن ئىككى ئادەمنىڭ قەلبى بىلەن ھېسسىياتى ماس قەدەمدە بولالايدۇ.
گۈزەل توي تاسادىپىيلىق ئەمەس، بەلكى بوران-چاپقۇندا تەڭپۇڭلۇق ئىزدەش، كۆنۈش جەريانىدا چۈشىنىش، چىقىشىپ ئۆتۈش جەريانىدا كۆرۈشتۇر. ھەر بىر جۈپ ھەمراھنىڭ ئىشەنچنى كېمە، چۈشىنىشنى يەلكەن قىلىپ، بەخت قىرغىقىغا قاراپ مېڭىشىنى ئۈمىد قىلىمەن.
