گۈزەل ھايات 9-بۆلۈم 56-قىسىم _ ئىش بۇزىدىغانلار

- 56قىسىم

ئىش بۇزىدىغانلار

دىلارە ئىليارنىڭ مەيدىسىگە ئۇرۇپ تۇرۇپ:

-  خاپا بولماڭ، مېنىڭچە سىز بەك ياخشى، بەك ياخشى ... - دېدى.

-  دىلارە ئۇنى بۇنداق ئەركىلىتىپ كۈندۈرۈپ قويماڭ، ئەر كىشىنى بۇنداق كۈندۈرۈپ قويۇشقا بولمايدۇ بىلدىڭىزمۇ؟ ! ئۇلارنى كۆندۈرگەنسېرى كېيىن ھەددىن ئاشىدۇ! بۈگۈن سىز زۇبەيدە بىلەن بىللە ئۇخلاڭ، بولمىسا مەنمۇ سىلەر بىلەن بىللە ئۇخلايمەن!  - دېدى گۈلباھار.

بۇ چاغدا بىر ئېغىزمۇ گەپ قىلمىغان پەرھات قولىدىكى ئىستاكاننى ئاستا شىرەگە قويۇپ، ئورنىدىن تۇرۇپ، ئۇدۇللا گۈلباھارنى تارتىپ ماڭدى.

- ھەي، نېمە قىلىۋاتىسىز؟ مەن  ئۇ ئەبلەخكە تەنبىھ بېرىۋاتىمەن! توغرا ئەمەس، مېنى قويۇۋېتىڭ، مەن كەچتە دىلارە زۇبەيدەلار بىلەن بىللە ئۇخلايمەن! - دېدى گۈلباھار.

- نېمە دەپ ياش بالىلارنىڭ ئارىسىغا كىرىۋالىسىز؟ سىز ئوتتۇرىدا تۇرسىڭىز، ئىككى ئاچا-سىڭىل قانداق سىردىشىدۇ؟  - دېدى پەرھات.

- ھە... ئۇغۇ شۇ... - دېدى گۈلباھار. 

ئىليار  دادىسىنى يەنە بىر قېتىم ھىيلىگەر قېرى تۈلكە دەپ ئويلاپ قالدى!

- مەنمۇ... مەنمۇ...  يەڭگەم ۋە زۇبەيدە ھەدەم بىلەن بىللە ئۇخلايمەن... پەرىدەمۇ بىزمۇ بىللە ئۇخلىسۇن! - دېدى پەرغانە. 

ئىلزات سافاغا يۆلىنىپ ئولتۇرۇپ، ھاياجان بىلەن سەكرەپ-تاقلاپ تۇرغان پەرغانەگە قاراپ، قېشىنى ئېتىپ:

- كارىۋات بەك كىچىك، ئۇنچە كۆپ ئادەم ئۇخلىيالمايدۇ. - دېدى.

پەرغانە نارازى بولغان ھالدا ئاغزىنى ئۇچلىدى، ئىليار لەۋلىرىنى پۈرۈشتۈرۈپ:

-  پەرغانە تېخى كىچىك، ئۇلار بىلەن قىسىلىپ ياتسا بولىدۇ، لېكىن سەن پەرىدە بىلەن ئۇخلىيالمايدىغان بولدۇڭ ... - دېدى.

بۇ گەپنى ئاڭلاپ، يېنىدا ئولتۇرغان پەرىدەنىڭ چىرايىدىكى كۈلكە بارا-بارا قېتىپ، بەدىنىمۇ  سەل-پەل تارتىشىپ قالدى.

پەرغانە ھېچنېمىنى چۈشەنمەي ، ئۇ يەردە تۇرۇپ بىرھازا ئويلانغاندىن كېيىن، ئاخىر ئېغىز ئېچىپ:

- ئەمىسە پەرىدە ئىلزات بىلەن  ئۇخلىسۇن، مەن زۇبەيدە ھەدەم ۋە يەڭگەم بىلەن ئۇخلايمەن، - دېدى. 

پەرىدە بۇ شاكىچىكنىڭ كۆڭلىنىڭ بۇنچە تېز ئۆزگىرىدىغانلىقىنى ئويلاپمۇ باقمىغان ئىدى،  ۋىجدانسىز ...

- پەرغانە...  زۇبەيدە ھەدىڭىز بىلەن يەڭگىڭىز ھازىر كىچىك بالىلار بىلەن بىللە تۇرسا بولمايدۇ، ئۇلار قورسىقىدا بوۋاق بار، كېچىدە كىچىك پۇتىڭىز بىلەن تېپىپ قويۇشىڭىز مۇمكىن. - دېدى پەرىدە. 

 بىر چەتتە ئولتۇرغان ئىلزات گەپ قىستۇرۇپ:

- پەرغانە ئۇخلىغاندا جىم يېتىڭ ھە، - دېدى.

پەرغانە ئارقا-ئارقىدىن بېشىنى لىڭشىتىپ:

- ھە، ھە،  ياۋاش بولىمەن، - دېدى. 

- بولمايدۇ، پەرغانە. - دېدى پەرىدە. 

پەرغانەنىڭ چىرايى شۇ ھامان ئۆزگىرىپ، يىغلىۋېتەيلا دەپ قالدى.

زۇبەيدە پەرغانەنى  يېنىغا تارتتى،  ئۇنىڭ كۆڭلىنىڭ يېرىم بولۇشىغا قانداقمۇ چىدىيالىسۇن، پەرغانەنى قۇچىقىغا ئېلىپ:

- بولدى، بولدى،   يىغلىماڭ، كەچتە مەن بىلەن بىللە ئۇخلاڭ، - دېدى. 

پەرغانە كۆزلىرىگە ياش ئالغان ھالدا پەرىدەگە بىچارىلەرچە قاراپ قويدى، پەرىدە بۇنداق قىلسا مۇۋاپىق بولمايدىغاندەك ھېس قىلدى، ئەمما يېنىدىكى ئىلزات بېشىنى لىڭشىتىپ:

- زۇبەيدە ھەدىڭىز بۇنداق دېگەندىكىن، ئۇنىڭ بىلەن بىللە ئۇخلاڭ.  - دېدى.

پەرغانە دەرھال خۇشال ھالدا چاۋاك چالدى، زۇبەيدە ئىلزاتقا بىر قاراپ قويۇپ، ئاغزىنى پۈرۈشتۈرۈپ كۈلۈپ قويدى.

بىراق يەنىلا پەرىدەگە :

- خاتىرجەم بولۇڭ، ھېچ ئىش بولمايدۇ، مېنى ئاۋۋال پىراكتىكانت ئانا بولۇشنى مەشىق قىلىۋاتىدۇ دەپ بىلىڭ، - دېدى. 

ھەممەيلەن بۇنداق دېگەنىكەن،  پەرىدە يەنە رەت قىلىشتا چىڭ تۇرسا، سەل ئوڭايسىزلىنىپ قالاتتى.

ئەڭ ئاخىرىدا بېشىنى يېنىك لىڭشىتىپ،پەرغانەگە قاراپ:

- ياۋاش بولۇڭ، ياۋاش بولمىسىڭىز، ھازىرلا  ئېلىپ كېتىمەن. - دېدى. 

پەرغانە  بېشىنى قاتتىق لىڭشىتىپ، زۇبەيدەنىڭ بوينىنى قۇچاقلاپ قويۇپ بەرمىدى.

ئىلزات  يېنىك كۈلۈمسىرەپ،  تېلېفوننى ئېلىپ،  ئورنىدىن تۇرۇپ:

- كەچ بولۇپ قالدى، ياتاق ئۆيگە قايتىپ يۇيۇنۇپ ئۇخلايلى، - دېدى. 

يەنە تېخى ساپادا ئولتۇرغان پەرىدەنىڭ  بېغىشىدىن تۇتۇپ، ئارقىدىنلا  تارتىپ ماڭدى.

دىلارە يانچە ئۆرۈلۈپ پەرىدەگە قارىدى، پەرىدەنىڭ كۆزلىرى دىلارەنىڭ كۆزلىرى بىلەن ئۇچرىشىپ،  بىردىنلا قىزىرىپ كەتتى، ئۇ قانداق ئىپادە بىلدۈرۈشنى بىلەلمەي، دەرھال بېشىنى تۆۋەن سالدى.

ئۇلارنىڭ كەتكىنىنى كۆرۈپ، دىلارە سۇس كۈلۈمسىرىدى، ئۇ ئىككىسىنىڭ قانداق ئۆتىدىغانلىقىغا قىزىقىپ قالدى.

ئىلزات پەقەت پەرىدەنىڭ ئالدىدىلا نورمال ئادەملەردەك قىياپىتىنى چىقىرىدۇ.

بىراق شۇنداق دېمەي بولمايدۇكى،  پەرىدەگە ئوخشاش مىجەزلىك ئادەم ھەقىقەتەن كۈچلۈكرەك بىر ئەرگە موھتاج.

- دىلارە، پەرغانە ماڭايلى،  - دېدى  زۇبەيدە  .

ئىليار دەرھال دىلارەنى چىڭ قۇچاقلىۋېلىپ، مىدىرلىغىلى قويمىدى.

دىلارە بىردەم سۈكۈتكە چۆكتى، ئاندىن بېشىنى كۆتۈرۈپ ئۇنىڭغا قاراپ، سىناپ بېقىش مەقسىتىدە:

- بولمىسا مەن زۇبەيدە بىلەن بىردەم پاراڭلىشىپ، سەل تۇرۇپ قايتىپ چىقىمەن، - دېدى.

ئىليار گەپمۇ قىلمىدى.

- مېنىڭ زۇبەيدە بىلەن سىرداشقۇم بار. - دېدى دىلارە. 

ئىليارنىڭ قاش-كۆزلىرى بىلىنەر-بىلىنمەس قىسىلدى، دىلارە بېشىنى كۆتۈرۈپ ئۇنىڭ چىرايىدىكى بىچارچىلىقنى كۆرۈپ،  ئامال يوق،  ئاخىرىدا ئىليار ئاۋۋال مۇرەسسە قىلىشقا مەجبۇر بولدى.

- بىردەم ۋاقىت بېرىمەن، ئۆيدە ساقلاپ تۇراي. - دېدى. 

دىلارە بېشىنى لىڭشىتىپ:

- بولىدۇ.  - دېدى.

پەرىدەنى ئىلزات بىر قەدەم-بىر قەدەمدىن تارتىپ بىناغا ئېلىپ چىقتى،  يۈرىكى ھازىرلا ئېتىلىپ چىقىپ كېتىدىغاندەك سوقۇپ كەتتى.

يەڭگىسىنىڭ ئىشىنى بۈگۈن شىركەتكە بېرىپ بىر چۈشتىن بۇرۇن ئىسمېنا قوشۇپ ئىشلەپ، بەزىلەرنىڭ توردىكى ئىشلارنى مۇزاكىرە قىلغىنىنى ئاڭلاپ ئاندىن بىلدى.

شۇنچە چوڭ ئىش يۈز بەرسە، قانداقلا بولمىسۇن كېلىپ ئەھۋالىنى سوراپ قويمىسا بولماس.

بىراق، ئۇ ئىلزاتنىڭ پەرغانەنى ئېلىپ شىركەتكە ئۇنى ئىزدەپ بارىدىغانلىقىنى ئويلاپمۇ باقمىغان ئىدى،  كېيىن ئۇدۇل بۇ يەرگە كەلدى.

بۇ ئائىلە ئىليارنىڭ ئىشى بىلەن ئىزچىل خاپالىق ئىچىدە ئۆتتى، ئىلزاتنىڭ ھازىر زادى نېمە ئويلاۋاتقانلىقىنى بىلگىلى بولمايتتى.

يېقىندىن بۇيان ئۇنىڭ سايىسىنىمۇ كۆرگىلى بولمىدى، توردىكى خەۋەرنى كۆرگەندىن كېيىن ئاندىن ئۇنىڭ   باشلىقلار يىغىنىغا بارغانلىقىنى بىلدى.

 شۇ خىياللار بىلەن ئۆينىڭ ئىشىكىنىڭ ئېچىلغان ئاۋازىنى ئاڭلاندى، ئارقىدىنلا  ئۆيگە ئېلىپ كىرىلدى.

 ئۇنىڭدەك قاشتېشىدەك سۈزۈك، نازۇك ئايال كۈچ-قۇدرىتى ئۇرغۇپ تۇرغان قاۋۇل ئەرگە تولىمۇ ماسلاشقاندەك كۆرۈنەتتى.

 ئىشىك كۈچەپ يېپىلدى، پەرىدە ئىشىك ئالدىدا تۇرۇپ قالدى، پەقەت ئىككى ئادەم قالغان ئۆي ئۇنى ئىختىيارسىز جىددىيلەشتۈرۈۋەتتى.

 - سىز ... سىز قاچان  قايتىپ كەلدىڭىز؟  - دەپ سورىدى پەرىدە.

- تۈنۈگۈن ئاخشام ، يولدا بەك ھېرىپ كېتىپتىمەن، خالىغانچە مېھمانخانىغا چۈشۈپ ئارام ئالدىم، - دېدى ئىلزات ئۇنىڭغا تۈنۈگۈن كەچتە ئۆيگە قايتمىغانلىقىنى چۈشەندۈرگەندەك جاۋاب بەردى.

پەرىدە بېشىنى لىڭشىتىپ:

-  مەن توردىكى خەۋەرلەردىن سىزنىڭمۇ   باشلىقلار يىغىنىغا قاتناشقانلىقىڭىزنى بىلدىم، - دېدى .

ئۇنىڭ گېپى تۈگىمەستىنلا، پۈتۈن بەدىنى تۇيۇقسىز   كۈچ بىلەن ئىشىككە ئۇرۇلدى.

ئۇنىڭ چۆچىگەن ئاۋازى بىلەن تەڭ، ئىلزات يېقىنلىشىپ:

- مېنى سېغىندىڭىزمۇ... ئۆلگۈر قىز... - دېدى.

مىجىر مىجىر سۆيۈشلەر باشلاندى.

   ئىلزاتنىڭ جىددىي ۋە قىزىق تىنىقلىرى پەرىدەنىڭ بېشىنىڭ ئۇيۇشۇپ قېلىشىنى كەلتۈرۈپ چىقاردى.

ئىلزات  چىڭ قۇچاقلىۋالغاچقا، ئازراقمۇ مىدىرلىيالماي قالدى، قىزىق تىنىقلارنىڭ ئۆتۈشى ئۇنىڭ كەيپىياتىنى سەل-پەل ئۆرلىتىۋەتتى، ئۇ ئاستا-ئاستا قولىنى كۆتۈرۈپ، پۇتىنىڭ ئۇچىدا دەسسەپ  جاۋاب قايتۇردى، ئىككى قولىنى مۈرىسىدىن ئۆتكۈزۈپ قۇچاقلىدى.

ئىككى ئادەمنىڭ بەدىنى بىر-بىرىگە چىڭ چاپلىشىپ، پەرىدەنىڭ يۇمشاق بەدىنى ۋە چىرايلىق بەدەن سىزىقى، شۇنداقلا ئىلزاتنىڭ قاۋۇل ۋە كۈچلۈكلۈكى بىلەن  بىر-بىرىدىن ئايرىلالماي قالدى.

پەرىدەنىڭ ئۇچىسىدىكى كىيىملەر تارتىلىپ قالايمىقان بولۇپ كەتكەنىدى، ئىلزات تاقەتسىزلىنىپ، كوپتىسىنىڭ ئالدىنى ئاچتى.

ئۇنىڭ بوينىنى قۇچاقلىۋالغان ئىككى بىلەك چىڭىدى، ئىلزات چىشىنى چىشلەپ، ئۇنى بىۋاسىتە كۆتۈرۈپ كارىۋاتقا ئالدى.

پەرىدە دەرھال بەدىنىنى كۆتۈرۈپ، ئالىقىنىنى ئۇنىڭ مۈرىسىگە قويۇپ ئىتتىرىپ، لەۋلىرىنى چىشلەپ:

- ياق... مەن تېخى يۈز-كۆزۈمنى يۇيمىدىم  - دېدى پەرىدە.

- تازىمۇ بىر... كارىم يوق! - دېدى ئىلزات. 

ئىلزات شۇنداق دەپلا،  ئېڭىشىپ ئۇنىڭ بوينىغا سۆيۈپ:

-  يۇيمىسىڭىزمۇ، شۇنداق خۇشپۇراق پۇرايسىز... - دېدى. 

بۇ پۇراقنى نەچچە كۈندىن ياقى بەك سېغىندى.

بۇ بىر نەچچە كۈندە ئالدىراش يۈردى، ئۇنىڭ زادى قانچىلىك بىئارام بولغانلىقىنى بىر ئۆزى بىلىدۇ.

پەرىدەنىڭ يۈزى، يۇمشاق بەدىنى،  ئىللىق، سۇس خۇش پۇرىقى، تېخىمۇ مۇھىمى ئۇنىڭ مۇشۇنداق چىرمىشىشىپ يامىشىپ تۇرۇشى، ئۇنى تېخىمۇ بىئارام قىلغانىدى.

بۇ قېتىم بۇنداق ياخشى پۇرسەتكە ئېرىشىشمۇ ئاسان ئەمەس، ئۇ چوقۇم بۇرۇنقىلىرىنىڭ ھەممىسىنى تولۇقلىۋېلىشى كېرەك.

ئۇنىڭ گېپىدىن پەرىدەنىڭ يۈزلىرى قىزىرىپ كەتتى، ئەمما   ئامال قىلالمىدى.

دىلارە زۇبەيدەگە بىر يۈرۈش ئۇخلاش كىيىمى ئېلىپ بەردى، ئۇ ئەسلىدە كەچتە يۇيۇنۇشنى ئويلىغانىدى، لېكىن پەرغانە ئۇ ئىككىسىنىڭ ئۇخلاش كىيىمىنى كۆرۈپ، مەنمۇ ئۇخلاش كىيىمى كىيىمەن دەپ تۇرۇۋالدى، زۇبەيدە بىلەن دىلارە دىققەت قىلمىغان پۇرسەتتىن پايدىلىنىپ، ياتاق ئۆيدىن يۈگۈرۈپ چىقىپ كەتتى.

ئەمما ئۇ كارىدورغا چىقىپ، پەرىدەنىڭ قايسى ئۆيدە تۇرىدىغانلىقىنى بىلمەي، ئەڭ ئىچىدىكى ئۆيگە يۈگۈرۈپ بېرىپ، قولىنى كۆتۈرۈپ ئىشىكنى كۈچەپ ئۇردى.

ئىشىك ئۇزاق ئۆتمەيلا ئېچىلدى، ئىليار دىلارەنى قايتىپ كەلگەن ئوخشايدۇ دەپ ئويلاپ، ئىشىكنى ئاچتى، ئەمما  ئالدىدا بىرمۇ ئادەم يوق ئىدى.

- ئاكا، مەن بۇ يەردە.  - دېدى پەرغانە.

 يۇمران ئاۋازنى ئاڭلىغان ئىليار بېشىنى تۆۋەن سېلىپ،  پۇتىنىڭ يېنىدىكى  كىچىك بالىنى كۆرۈپ، قوشۇمىسىنى سەل تۈرۈپ، سوغۇق ئاۋازدا:

- نېمە قىلىۋاتىسىز؟  - دېدى.

پەرغانە ئۇنىڭدىن سەل قورقتى، لېكىن يەنىلا ئۇنىڭ پۇتىنى قۇچاقلاپ، بېشىنى كۆتۈرۈپ، بىر جۈپ چوڭ قاپقارا كۆزىنى پارقىرىتىپ:

- ئاكا، پەرىدەنى ئىزدەيمەن، مەنمۇ چىرايلىق ئۇخلاش كىيىمى كىيىمەن  ... - دېدى.

ئىليار قېشىنى ئېتىپ، بېشىنى تۆۋەن سېلىپ پەرغانەگە قارىدى.

بۇ شاكىچىكنىزە...

ۋاقتى كەلگەندە ئۇنىڭ قىزىمۇ مۇشۇنداق چاپلىشىۋالامدىغاندۇ...

ئىليار ئاغزىنى چىڭ يۇمۇپ، كۆڭلىدىكى خىيالىنى يىراقلارغا تاشلاپ،  بىردەم قارىۋەتكەندىن كېيىن، تۇيۇقسىز ئېڭىشىپ پەرغانەنى كۆتۈردى.

 چىرايى يەنىلا ئىپادىسىز بولۇپ، كۈچلۈك ھالىتى ھەقىقەتەن كىشىنى ھەيران قالدۇراتتى، گەرچە پەرغانە خۇشامەت قىلىپ ئۇنىڭ مۈرىسىنى قۇچاقلاپ تۇرغان بولسىمۇ، لېكىن بەدىنى سەل قېتىپ قالغاندەك قىلاتتى.

- ئاكا  ... - دېدى پەرغانە.

ئىليار قېشىنى ئېتىپ قويۇپ:

- مەن سىزنى ئاپىڭىزنىڭ يېنىغا.... ئاچىڭىزنىڭ يېنىغا  ئاپىرىپ قوياي... - دېدى.

پەرغانە خۇشال ھالدا بېشىنى لىڭشىتىپ:

- ھىم... بېرىپ پەرىدەنى تاپايلى، ئۇ  چوقۇم  ماڭا چىرايلىق ئۇخلاش كىيىمى تەييارلاپ بېرىدۇ، - دېدى.  

ئىلزات بۇ چاغدا پەرىدەنىڭ پادىچىلار ئىشتىنىنىڭ تۈگمىسىنى ئەمدىلا يەشكەن بولۇپ، چىرايى قارىداپ:

- سىز زادى ئايال كىشىمۇ ئەمەسمۇ؟ يوپكا كىيسىڭىز بولامدۇ؟ - دېدى.

پەرىدە خىجىل بولغان ھالدا لېۋىنى چىشلەپ تۇرۇپ:

-  ھاۋا سوغۇق.  - دېدى.

ئىلزات تاقەتسىزلىك بىلەن :

-  كوچىدىكى ئاياللار... - دېدى. 

پەرىدە ئۇنىڭغا قارىدى، ئىلزاتمۇ توختاپ قېلىپ:

-  ئۇ ئاياللارنىڭ ھەممىسى ياغاچمۇ؟ ھاۋا شۇنچە سوغۇق تۇرسا يەنە يوپكا كىيىپ ھەممە يەردە نېمىسىنى كۆز-كۆز قىلىدىغاندۇ؟ ! - دېدى.

پەرىدە خۇش  بولۇشى كېرىكىنى ياكى خاپا بولۇشى كېرىكىنى بىلمىدى. 

پەرىدەنىڭ بەدىنىنى كۆتۈرۈپ، پادىچىلار ئىشتىنىنى بىر چەتكە تاشلاپ تۇرۇشىغا،  ئىشىك چېكىلدى.

ئىككىيلەن چۆچۈپ توختاپ قالدى، پەرىدە دەرھال يوتقاننى ئېچىپ، ئىچىگە كىرىپ يېتىۋالدى.

ئىلزات قۇچىقىدىكى ئىللىق ۋە يۇمشاق گۈزەل ئايالنىڭ چىقىپ كەتكەنلىكىنى كۆرۈپ، ئاچچىقىدا بوغۇلۇپ قالغىلى تاس قالدى!

- تازىمۇبىر،  كىممۇ! - دېدى. 

مۇشۇ ۋاقىتتىمۇ ئىشىك چېكەمدۇ!

ئەجەبا  ئەر-ئاياللارنىڭ ئىشىكىنى چەككەندە ۋاقىتقا قاراپ قويۇشى كېرەكقۇ؟