گۈزەل ھايات 11-بۆلۈم8-قىسىم _ كىم كىمگە قول سالدى

8-قىسىم

كىم كىمگە قول سالدى

ئەپسۇس .ئەنسەر كۆزىنى سەل-پەل قىسىپ قويۇپ، ئۇ يەردە جىمجىت قاراپ تۇراتتى. قارىماققىلا دىلنارنىڭ مەقسىدىنى چۈشەنمىگەنلىكى ئېنىق ئىدى.

 لېكىن، توختىمۇ ئىككى قەدەملا كەينىگە داجىدى، ئاندىن قەدىمىنى توختىتىپ، دىلنارغا تىكىلىپ قاراپ بىردىنلا كۈلۈپ كېتىپ:

  -   قىزچاق، مېنى كاللىسى ئىشلىمەيدىغاندەك ھېس قىلىۋاتامسىز؟ - دېدى.

دىلنار چىرايى سەل-پەل تاتىرىپ كەتتى.

توختى يەنە ئۇنىڭغا قاراپ مېڭىپ، دىلنارنىڭ يۈزىگە يېنىك ئۇرۇپ :

  -      سىز زادى نېمە قىلماقچى؟ - دېدى.

ئاندىن بۇرۇلۇپ ئەنسەر ۋە ئۇنىڭ ھەمراھلىرىغا قاراپ قويۇپ:

  -   قالتىس ئىكەنسىز. مۇشۇنداق ۋاقىتتىمۇ يەنە نەيرەڭۋازلىق قىلىپ، خەتەرلىك پەيتتە قالايمىقانچىلىق ئىچىدىن باشقىچە نەتىجىدە چىقىرىشنى ئويلاۋاتامسىز، ئەينى چاغدا ئۆمەرنىڭ تۈرمىگە سولانغىنىمۇ ئۇۋال بولمىغاندەك قىلىدۇ.  - دېدى.

دىلنار چىشىنى چىشلىدى،  بۇ ئادەمنىڭ بۇنچە كۆپ ئىشلارنى ئويلاپ يېتەلەيدىغانلىقىنى ئويلاپمۇ باقمىغانىدى.

ئۆمەر  بەكلا جىددىيلىشىپ كەتتى، ئۇلارنىڭ زادى نېمە دەۋاتقانلىقىنى ئاڭقىرالماي، توختىنى ئالدىرىتىپ:

- توختى ئاكا، ۋاقىتنى ئىسراپ قىلماڭ، ساقچىلار كېلەي دەپ قالدى.  - دېدى.

توختىنىڭ چىرايى بىردىنلا ياۋۇزلىشىپ كەتتى.

دىلنارنىڭ بېشى ئاغرىپ يېرىلىپ كېتەيلا دەپ قالدى.

ئىككىلىسىنىڭ تەييارلىقى  پۈتۈپ قالغاندەك قىلاتتى. توختى قولىدىكىنى ئەنسەرگە قاراتتى.

ئاندىن ئۆمەر دىلنارنى تارتىپ كەينىگە ئۆتتى.

توختىنىڭ يەنە بىر قولى سەبىرەنىڭ ئارقا مېڭىسىگە توغرىلاندى، ئۆمەر بولسا ئەتىركىنى دىلنارنىڭ بېلىگە تىرىدى.

ئاندىن ئەنسەرگە قاراپ:

   -  قالايمىقان ھەرىكەت قىلما ، بولمىسا بۇ ئىككى ئايال كۆز ئالدىڭدا بىر تەرەپ بولىدۇ، - دېدى. 

ئەنسەر  سوغۇق نەزىرى بىلەن توختىغا قاراپ:

  -  سەن نېمە قىلماقچى؟  - دېدى.

  -  ئىككى ئايالدىن قايسىسى ھايات قالىدۇ، سەن تاللا  ، - دېدى توختى. 

-  توختى ئاكا ، - دېدى ئۆمەر.

ئۇنىڭ بىردىنبىر ئۈمىدى سەبىرەنىڭ جېنىنى ئېلىش، ئۆزىنىڭ جىنىمۇ لازىم ئەمەس.

  -  بۇرادەر، بۇ ئۆتكەلدىن ئۆتۈپ كەتسىڭىز، ھېچ بولمىغاندا ئۆزىڭىز ئۈچۈن يەنە بىر نەچچە يىل ياشىشىڭىز كېرەك، بولمىسا بۇ ئۆمرىڭىز بىكار ئۆتكەن بولمامدۇ! - دېدى توختى. 

ئۆمەرمۇ بۇ گەپتىن تەسىرلەندى. توختى ئەمدى ئەنسەرگە قاراپ؛

   -     نېمىلا دېگەن بىلەن بۇ ئىش ئۆمەر بىلەن  سەبىرەنىڭ ئوتتۇرىسىدىكى ئاداۋەت، سىلەرمۇ ياندىن چېتىلىپ قالدىڭلار، سەبىرە بىر تەرەپ بولسا، بىز بۇ  <  ئايال>نى قويۇپ بېرىمىز.  -دېدى گېپىنىڭ ئاخىردا دىلنارنى ئىما قىلىپ تۇرۇپ.ئارقىدىن سۆزىنى داۋاملاشتۇرۇپ؛

    ئەلۋەتتە، بۇ پەقەت مېنىڭ تەكلىپىم، تاللاش ھوقۇقى يەنىلا سېنىڭ قولۇڭدا، كىمنى تاللىساڭ  شۇ ھايات قالىدۇ.    - دېدى توختى.

ئەنسەر  قوپال ئاۋازدا:

  -  مەن نېمىشقا سېنىڭ چوقۇم يەنە بىرنى ھايات قويىدىغانلىقىڭغا ئىشىنىمەن؟ - دېدى. 

  -  بىزنىڭ قول سالماسلىقىمىزدىمۇ سەۋەب بار،  ئۆزىمىزنىڭ كېيىنلىكىنى ئويلىدۇق، بۇنىڭدىن كېيىن يەنە نەچچە يىل كۈننىڭ سېرىقىنى كۆرگۈمىز بار،  قول سېلىپ ھەل قىلىپ بېرىدىغان ئادەم بولغاندىكىن، بىز  نېمىشقا ئۆزىمىزنى ئاۋارە قىلىمىز، - دېدى توختى. 

ھەقىقەتەن  سەمىمىي جاۋاب بولدى.

مۇتلەق قايىل قىلىش كۈچىگە ئىگە.

ئىشتىن كېيىن ئۇلارغا كېلىدىغان جازا   مۇتلەق پەرقلىق بولىدۇ.

ئۆمەر ھازىر دىلنارنىڭ يېنىدا  ...   توختىمۇ ئۆمەر ئۈچۈن سەبىرەنى بىر تەرەپ قىلىپ، ئۆزىنىڭ جىنايىتىنى ئېغىرلىتىدىغان ئەخمەق ئەمەس.

  -  ئەنسەر دىرېكتور!  - ياردەمچى بۇ چاغدا تۇيۇقسىز ئالدىغا چىقىپ پەس ئاۋازدا،   -  يەنە بىردەم چىداپ تۇرۇڭ، ساقچىلار ھازىرلا كېلىدۇ، -  دېدى 

  -  سىلەر ئەڭ ياخشىسى ساقچىلارنىڭ ئۇنداق تېز كەلمەسلىكىنى ئۈمىد قىلىڭلار، بولمىسا، ھەر ئىككىسى بىر تەرەپ بولىدۇ! ئون سېكۇنت ۋاقىت بېرەي، ئون... - دېدى   توختى.

ئەنسەرنىڭ چىرايى شۇ تاپتا ئادەتتىن تاشقىرى قارىداپ كەتتى.

  -  توققۇز!  - دېدى توختى.

سەبىرە قورقۇپ يىغلاپ تۇرۇپ:

   -  كەچۈرۈڭ، ئەنسەر ئاكا، ھەممىسى مېنىڭ كاساپىتىم! ھېچقىسى يوق، ماڭا قول سېلىڭ، مەن يوق بولساملا ھەممە ئىشلار ياخشى بولۇپ كېتىدۇ - دېدى .

  -  سەككىز!  - دېدى توختى

دىلنار تىرىشىپ تەمكىنلىكنى ساقلاپ، ئەنسەرنىڭ قولىنى ئاستا-ئاستا كۆتۈرۈشىگە قاراپ تۇردى.

ئۇ ئەمەلىيەتتە ئەنسەرنىڭ ئۆزى بىلەن سەبىرە ئىككىسىنى بىر تارازىغا قويۇپ، ئىككىدىن بىرنى تاللاشتەك ھازىرقىدەك ئەھۋالغا چۈشۈپ قالىدىغانلىقىنى ئويلاپمۇ باقمىغانىدى.

بۇنداق ئىش ئەسلى يۈز بەرمەسلىكى كىرەك ئىدى.

  -  ئۈچ!  - دېدى توختى.

دىلنارنىڭ كۆزلىرى تىترەپ كەتتى.

ھېچكىم  ئېغىر جىنايەتنى ئۈستىگە ئېلىشنى خالىمايدۇ.

ئەنسەر   بولسا تېخىمۇ بولمايدۇ

سەبىرەنىڭ كېتىشى پېشانىسىگە پۈتۈلگەن ئىكەن، بولمىسا ئۇ ئۆزى قول سالسۇن!

دىلنار مۇزدەك سوغۇق ئالىقىنى بىلەن تۇيۇقسىز سەبىرەنى يەنە كۈچەپ بوغۇپ، قولىدىكى نەرسىنى ئېگىز كۆتۈرۈپ، قىلچە بەلگە بەرمەستىن سەبىرەنىڭ كۆكرىكىگە سانجىماقچى بولدى..

 لېكىن كۈچى يېرىم يولدا بىراقلا ئاجىزلىدى.

ئۇ ئاستا-ئاستا كۆزىنى بۇراپ، ئەنسەرنىڭ قولىدىكى قاتتىق نەرسىنىڭ تېز سۈرئەتتە يۆتكىلىۋاتقانلىقىنى،مەيدىسىنىڭ قاتتىق ئاغرىپ كەتكەنلىكىنى ھېس قىلدى.  قالايمىقانچىلىق ئىچىدە،  يەنە كەينىدىكى ئۆمەر ۋە توختىنىڭ  يېقىلغانلىقىنىمۇ كۆردى.

ئارقىدىن دىلنارنىڭ بېلىمۇ قاتتىق ئاغرىغاندەك قىلدى.

دىلنار بىرىنچى ئىنكاسىدا ئۆمەرنى  قورققىنىدىن نېمە قىلارىنى بىلمەي، قولىدىكى ئەتىركىنى  ئىشلەتتى دەپ ئويلىدى.

يەنە دىلنارنىڭ  پۈتۈن بەدىنى ئاغرىپ تىنالماي قالدى. زادى ئېنىق قەيەرى ئاغرىدى بىلەلمىدى. قاتتىق ئاغرىق دىلنارنى ئاستا-ئاستا يىقىتتى. ئاخىردا نېمە ئىشلار بولدى؟.. كىم يىقىلىپ كىم ساق قالدى؟ ئۆزىگە نېمە بولدى؟ پەقەتلا ئاڭقىرالمىدى.

ئىشلار قالايمىقانلىشىپ كەتتى. دىلنار ئۆزىنى سەگەپ تۇتۇشقا تىرىشىپ كۆزىنى ئاچماقچى بولدى ئەمما ئاچالمىدى. شۇ ئەسنادا ناھايىتى يىراقتىن ئاڭلانغاندەك  ئۆمەرنىڭ  ئاۋازىنى ئاڭلىغاندەك قىلدى.

- ھا، ھا، ھا، سەبىرە ھەقىقەتەن بىر توپ ئادەمگە زىيانكەشلىك قىلىدىغان بالاخور ئىكەن!   بۇ ئايال قورسىقىدا سېنىڭ بالاڭ بارلىقىنى ئېيتقان.  سەن يەنىلا سەبىرەنى تاللىدىڭ ...  ئۆزۈڭنىڭ ئايالىنى تاشلاپ،  قورساقتىكى بالىدىنمۇ ۋاز كەچتىڭ ...  مەن ئۇنىڭ ئۈچۈن ئازابلىنىۋاتىمەن، ئۇنىڭ ھايات قېلىشىنىڭمۇ ھېچقانچە ئەھمىيىتى يوقكەن! ھا ھا ھا ... - دېدى ئۆمەر.

كېيىن يەنە نېمە ئىشلار يۈز بەردى،دىلنار ھېچنېمىنى بىلمىدى.

پەقەت قولىنى قورسىقىغا قويۇپ، بالىسىغا ھېچ ئىش بولماسلىقىنى ئۈمىد قىلدى.

ئېسىنى يوقىتىشتىن بۇرۇن، ئەتراپ يەنىلا قالايمىقان ئىدى.

ئۇ كىمنىڭ قۇچىقىغا كىرىپ قالدى بىلمىدى، ئەمما قارشى تەرەپنىڭ ئاۋازى ، ھەتتا ئالغان نەپەسلىرىمۇ تونۇش ئىدى.

ئىلگىرى باشقىچە ھېس قىلمايتتى، ھەتتا  مەپتۇن بولۇپ قىزغىن مۇھەببەتلەشكەن، يەنە ئازراق بىخەتەرلىك تۇيغۇسى تاپقاندەك ھېس قىلغان.

ئەمدىلىكتە،  تۇيۇقسىز كۆڭلى ئېلىشقاندەك بولدى .

  -  دىلنار! 

ئۇنىڭ يۇمۇلغان كۆزلىرى مىدىرلىدى، ئەمما كۆز ياشلىرى كۆز چانىقىنى بويلاپ سىرغىپ چىقتى.

ئەنسەرنىڭ كاللىسى قالايمىقانلىشىپ كەتتى.

ئۇ ئۆمەرنىڭ گېپىگە ئىشەنمىدى، ئىشىنىشكە جۈرئەت قىلالمىدى.

ئەمما دىلنارنىڭ بۇ چاغدىكى كۆز ياشلىرى ئۇنى پۈتۈنلەي ساراسىمىگە سېلىپ قويدى.

ئۇ ئەزەلدىن دىلنارنىڭ كۆز يېشى قىلغانلىقىنى كۆرۈپ باقمىغان.

مەيلى كىچىك ۋاقتىدا بولسۇن، ياكى چوڭ بولغاندىن كېيىن قايتا ئۇچراشقاندا بولسۇن، ئەزەلدىن يىغلاپ باقمىغان.

ئۇ ھەتتا دىلنارنىڭ ياش تۆكىدىغان ئايال ئىكەنلىكىنى ئويلاپ خىيالىغىمۇ كەلتۈرۈپ باقمىغان.

يىغلاش بىلەن دىلنار دېگەن ئىككى سۆز  ئەسلا بىرلا ۋاقىتتا مەۋجۇت بولغان ئەمەس.

دىلنار كۆزىنى ئاچقاندا، كۆز ئالدىدىكى نۇر ئۇنى بىر مەھەل بىئارام قىلدى.

ئازراق ۋاقىتتىن كېيىن،  ئالدى تەرەپتىكى ئاپئاق تورۇسنى ئېنىق كۆردى، كۆزلىرىدە ئازراق گاڭگىراش پەيدا بولدى.

دىلنار تورۇسقا مىدىر-سىدىر قىلماي تىكىلىپ قارىدى، خېلى ۋاقىتتىن كېيىن ئۇنىڭ كۆزلىرى چاقناپ، بارا-بارا سۈزۈلۈپ، ئەسلىگە قايتتى.

 بىر نەرسىنى ئويلىغاندەك كىرپىكلىرى تۇيۇقسىز تىترەپ كەتتى، ئىتتىك ئوڭ - سولغا قاراپ،  ئورنىدىن تۇرماقچى بولدى، ئەمما ئۇ ئەمدىلا مىدىرلىشىغا، كۆكرىكىدىكى  ئاغرىق ئۇنى سوغۇق نەپەس ئېلىشقا مەجبۇرلىدى.

  -  دىلنار! دىلنار ...  ئويغاندىڭىزمۇ؟ ! 

تونۇش ئاۋاز ئاڭلانغاندىن كېيىن، ئاندىن قولىنىڭ باشقىلار تەرىپىدىن تۇتۇلغانلىقىنى، مۈرىسىنىڭ يەنە بىر قولى تەرىپىدىن بېسىلغانلىقىنى ھېس قىلدى.

يانغا بۇرۇلۇپ، ئېڭىشىپ ئۆزىگە قاراۋاتقان ئەرگە قارىدى.

كۆز چانىقى ئولتۇرۇشۇپ كەتكەن، چىرايى تاتارغان بولۇپ، خۇددى   ئېغىر كېسەلگە گىرىپتار بولغان ئادەمدەك ياداڭغۇ كۆرۈنەتتى.

دىلنار ئىختىيارسىز قولىنى تارتىۋالماقچى بولدى، ئاندىن ھازىر كۆز ئالدىدىكى ئادەم بىلەن ئېلىشقۇدەك مادارى قالمىغانلىقىنى ھېس قىلدى.

  -   سۇ.  - دېدى دىلنار.

ئەنسەر دەرھال يېنىدىكى ئىستاكاننى ئۇنىڭ ئاغزىغا سۇندى.

دىلنار ئۆزىنىڭ قانچىلىك ئۇخلىغانلىقىنى بىلمىدى، پەقەت ئۇسساپ كەتكەنلىكىنىلا بىلىدى، بىر ئىستاكان سۇنىڭ ناھايىتى تېزلا تېگى كۆرۈنۈپ قالدى.

ئەنسەر ئۇنىڭغا ئىككىنچى ئىستاكان سۇنى بەرگەندە،  بايىقىدەك ئالدىراپ كەتمىدى.

ئىككى يۇتۇم ئىچىپ ، بولدى قىلدى.

ئەنسەر ئاۋايلاپ ياستۇققا ياتقۇزۇپ، چېچىنى قۇلىقىنىڭ كەينىگە قويدى،  پەس، مۇلايىم ئاۋازدا:

- ئاۋۋال يېتىۋېلىڭ، مەن بېرىپ دوختۇر چاقىراي. - دېدى.

دىلنار گەپ قىلمىدى.

ئەنسەر ئۇنىڭغا بىر نەچچە سېكۇنت قارىۋېتىپ، ئاخىرى ئورنىدىن تۇرۇپ كېسەلخانىدىن چىقتى.

ئۇزاق ئۆتمەي، بىر توپ دوختۇرلار ئۇنىڭ كېسەل كارىۋىتى ئالدىدا كېلىپ، بىر قاتار تەكشۈرۈشلەرنى قىلىپ،  ئۇنىڭ چىرايى، روھى - كەيپىياتىدىن چوڭ چاتاقنىڭ يوقلۇقىنى، مۇھىمى قانداق كۈتۈنۈش كېرەكلىكىنى ئېيتتى.

ئەنسەرنىڭ جىددىيلەشكەن چىراي ئىپادىسى سەل ياخشىلاندى.

دوختۇر ئۇنىڭغا تاپىلايدىغان ئىشلارنى دەپ بولۇپ، چىقىپ كەتمەقچى بولغاندا، ئەمما دىلنار ئۇنى چاقىرىپ توختىتىپ قويدى.

  -  توختاپ تۇرۇڭ. 

ئۇ ئۆزىنىڭ ئاۋازىنىڭ بەك تۆۋەن چىقىپ، قارشى تەرەپنىڭ ئاڭلىيالمايدىغانلىقىنى بىلىپ، قولىنى سوزۇپ دوختۇرنىڭ كىيىمىنى تۇتۇپ تارتتى.

دوختۇر ئاۋاز ۋە شەپىنى ئاڭلاپ، كەينىگە بۇرۇلۇپ  كۈلۈپ تۇرۇپ:

   -  يەنە بىرەر يېرىڭىز بىئارام بولۇۋاتامدۇ؟ - دەپ سورىدى. 

دىلنار پەس ئاۋازدا:

   -  بالام سالامەت تۇرغاندۇ، - دەپ سورىدى.

ئۇنىڭ ئاۋازى ئىنتايىن تۆۋەن بولسىمۇ، لېكىن كېسەلخانىدىكى ھەممە ئادەمنى گاڭگىرىتىپ قويدى، چىراي ئىپادىسى شۇ دەقىقىدە قېتىپ قالدى.

 ئارقا-ئارقىدىن بېشىنى كۆتۈرۈپ ئەنسەرگە قارىدى.

دىلنارنىڭ دوختۇرنىڭ كىيىمىنى تۇتۇۋالغان قولى چىڭىپ:

   -  سوئال سورىغان ئادەم مەن، سىلەر ئۇنىڭغا قاراپ نېمە قىلىسىلەر؟  - دېدى.

دوختۇر ئىلاجسىزلىق ئىچىدە:

   -  مەيدىڭىز يارىلاندى، ئۇنىڭ ئۈستىگە ئارقا بېلىڭىزدىمۇ يارا بار، ئىككىلا يارا ئورنىدا مۇھىم ئەزالىرىڭىزنى يارىلانغان بولۇپ، ئۆز ۋاقتىدىكى ئەھۋالىڭىز ئىنتايىن خەتەرلىك ئىدى ، سىزنى قۇتقۇزۇپ چىقىش ھەقىقەتەن ئاسان چۈشمىدى. قانسىراپ كېتىپ بەدەن زىيادە ئاجىزلاپ كەتكەنلىكتىن، بالىنى ساقلاپ قالغىلى بولمىدى.  - دېدى.

 گېپىنى تۈگەتكەندە، كېسەلخانا ئىچى جىمجىتلىققا چۆكتى.