گۈزەل ھايات 11-بۆلۈم10-قىسىم _ مەن ئۇنداق قىلمايمەن

10-قىسىم

دىلنار ئەنسەرگە قاراپ  :

  -  سىز ماڭا ياخشى مۇئامىلە قىلىسىز، مەنمۇ سىزنى مېنى ياخشى كۆرىدۇ دەپ ئويلايمەن، شۇڭا  سىزنىڭ مېنى يارىلاندۇرىدىغانلىقىڭىزنى ئويلاپمۇ باقمىغان، بۇ ئىشتا مېنىڭ قانچىلىك سەۋەنلىكسىز ئىكەنلىكىمنى دېمەيلا قويايلى، يالغۇز...  سەبىرە بىلەن ئىككىمىزدىن زادى كىمنى تاللايسىز دېگەن مەسىلە پۇت تىرەپ تۇرالمايدۇ، ئۆمەر بىلەن توختى سىزگە  ئەڭ ياخشىسى ئۇلارنىڭ ئورنىدا  تاللىشىڭىزنى ئېيتتى...  بۇ سىزنىڭچە تاللاش سوئالىمۇ؟ بۇنىڭ سىزنى سەبىرەگە زىيانكەشلىك قىلىشقا مەجبۇرلىغانلىقى بىلەن پەرقى بارمۇ؟ - دېدى.

ئۇ پۈتۈن كۈچى بىلەن ئۆزىنىڭ كەيپىياتىنى بېسىپ ، قەلبىدىكى ئاغرىنىش، كىنايە ۋە قايغۇ-ھەسرەتنى كونترول قىلدى. ئىچىگە يۇتقان ئازاب تومۇرىنى بويلاپ پۈتۈن بەدىنىگە  تارقالدى.

ئەمما ئاۋازىدا ئازراق كونتروللۇقنى يوقاتقان تىترەش بار ئىدى، ئەمما ئۇ يېنىك كۈلۈپ تۇرۇپ:

  -  سەبىرە ماڭا سىز ئۈچۈن جېنىنىمۇ ئايرىمايدىغانلىقىنى ئېيتتى، مەن ئۇنداق قىلمايمەن دېدىم، مەن ئۇنىڭدەك ئەخمەق ئەمەس. قاراڭ، مەن سىز ئۈچۈن جېنىمنى پىدا قىلىمەن دېگەن ئادەمگە ئوخشامدىكەنمەن؟ - دېدى.

 ئەنسەر ھەسرەت بىلەن بېشىنى چايقاپ:

- مەنمۇ سىزنى مەن ئۈچۈن جېنىنىڭىز پىدا قىلغىلى قويمايمەن. - دېدى. 

دىلنار كۈلۈپ تۇرۇپ:

   -  بىراق، سىز مېنىڭ نېمە ئۈچۈن سەبىرەگە قارىتا قول سېلىش نىيىتىمنىڭ بارلىقىنى، ئۇنىڭ ئۈستىگە راستتىنلا  قول سالماقچى بولغانلىقىمنى بىلەمسىز؟  - دېدى.

ئەنسەرنىڭ كۆزلىرىدە سۇس گۇمان  پەيدا بولدى، دەل شۇ دەقىقىدە ئۇنىڭ كاللىسىغا بىر نەرسە كەلدى،  تېخى تولۇق شەكىللەنمەي تۇرۇپلا، دىلنارنىڭ ئاۋازى يەنە ئاڭلاندى.

  -  ئۇ چاغدا مەن < سەبىرە بەرىبىر كىتىپقالىدۇ.   كىملا قول سالسا ئوخشاش   دەپ ئويلىدىم...   شۇ چاغدىمۇ مەن تېخى، سىزنىڭ شىركىتىڭىز پېيى بازارغا سېلىنىدۇ، سىزنىڭ يەنە تولۇپ تاشقان ئارزۇيىڭىز بار،  ھاياتىڭىزغا داغ  چۈشۈپ قالسا  بولمايدۇ، ئۇنىڭدىن مەن بولاي دېدىم... مەن جىنايەتچى بولسام سىزدىن يېنىكرەك چۈشىدۇ... سىزمۇ كىچىكىڭىزدىن تارتىپ چوڭ بولغۇچە قوغداپ كېلىۋاتقان ئايالنى ئۆز قولىڭىز بىلەن يارىلاندۇرغانلىقىڭىز ئۈچۈن ئۆزىڭىزنى ئەيىبلەپ، خىجىل بولۇپ، پۇشايمان قىلىپ يۈرمىسىڭىزمۇ بولىدۇ، سىز بەلكىم مەندىن نەپرەتلىنىشىڭىز مۇمكىن، لېكىن ئۇ چاغدا مەن تۈرمىدە بولىمەن، كۆرمەيمەن، ئاڭلىمايمەن...دەپ ئويلىغان... ھى...  - دېدى.

دىلنارنىڭ سەبىرەنىڭ قانچىلىك ئەخمەق ئىكەنلىكىنى سۆزلەش سالاھىيىتى يوق، بەلكىم ئۆزى ئۇنىڭدىنمۇ ئەخمەق بولۇشى مۇمكىن.

ئەنسەرنىڭ كۆزلىرى قاتتىق قىسىلدى،  كۆكرەك بوشلۇقىدىكى يۈرىكى بىر نەرسە تەرىپىدىن يېرىلغاندەك ھېس قىلدى.

 تېخىمۇ قاتتىق ئازابلىنىپ، كۆز چاناقلىرى روشەن قىزىرىپ ، تىترەپ كەتتى.

ئۇ دىلنارنىڭ ئۆزى ئۈچۈن بۇنچىۋالا كۆپ ئىشلارنى ئويلىغانلىقىنى، بۇنچىۋالا كۆپ ئىشلارنى ئۈستىگە ئېلىشنى خالايدىغانلىقىنى ئويلاپمۇ باقمىغانىدى.

ئۇ دەسلەپتە دىلنارنى سەبىرەدىن بىزار،  ئۆچ  دەپ بىلىپ،  بىۋاسىتە قول  سالىدۇ دەپ ئويلاپ قاپتۇ.

ۋەقەدىن كېيىنمۇ، دىلنار ھوشىغا كېلىشتىن بۇرۇن، ھەتتا سەبىرەگە زىيانكەشلىك قىلماقچى، ئۆزىنى ھايات  ساقلاپ قېلىشىمۇ  قورسىقىدىكى بالا ئۈچۈن دەپ ئويلىغان.

ئەمدى بىلدى، ياق، ياق ئۇنداق ئەمەس ...

  -   دىلنار، كەچۈرۈڭ، كەچۈرۈڭ... - دېدى ئەنسەر. 

ئۇ يەنىلا دىلنارنىڭ قولىنى چىڭ تۇتۇپ، ئالىقىنىغا ئېلىۋالدى.

 قىزارغان كۆزلىرىدىن تاراملاپ ياش تۆكۈلدى.

ئۇ تورۇسقا تىكىلىپ،  كۆزلىرىنى يوغان ئېچىپ، كۆز ياشلىرىنى قايتىدىن  ئىچىگە سىڭدۈرماقچى بولدى.

  -  مەن بۇرۇنلا  سىزگە <ھېچقىسى يوق> دېيەلمەيمەن دېدىمغۇ، - دېدى. 

دىلنار قولىنى تارتىۋېلىشقا ئۇرۇندى، نەتىجىدە بىكار ئاۋارە بولدى.

يۈرىكىدە بارا-بارا  يىرگىنىش پەيدا بولدى، كۆز يېشىمۇ ئاستا-ئاستا سىڭىپ كەتتى.

ئاندىن ئاستا بېشىنى بۇراپ،  ئەنسەرگە قاراپ كۈلۈپ تۇرۇپ:

   -  كۆڭلىڭىز يېرىم بولدىمۇ؟ پۇشايمان قىلدىڭىزمۇ؟ يۈرىكىڭىز ئاغرىۋاتامدۇ؟  - دېدى.

ئەنسەر ئۇنىڭ قولىنى پېشانىسىگە قويۇپ:

   -  كەچۈرۈڭ.  - دېدى.

  -  قارىغاندا  ئازابلانغان، پۇشايمان قىلغان، يۈرىكىڭىزمۇ ئاغرىغان ئوخشايدۇ...  ياخشى بولدى...  مەن سىزدىن نەپرەتلىنىمەن، شۇڭا سىزنىڭ بۇنداق ئازابلانغىنىڭىزنى، پۇشايمان قىلغىنىڭىزنى، كۆڭلىڭىزنىڭ ئاغرىغىنىڭىزنى كۆرۈپ،  بەك خۇشال بولدۇم ...   مېنى قويىۋىتىڭ، ئەنسەر، بالا قورسىمدا بار چاغدا، مەن ئۇنىڭ ئۈچۈن سىز بىلەن ياخشى ئۆتۈشنى ئويلىغان. ھازىر بالا يوق بولدى،  ئىككىمىزنىڭ ھەرگىز كەلگۈسىمىز بولمايدۇ.

   مەن سىزگە تولۇقلاش پۇرسىتى بەرمەيمەن، سىز يا بۇ ئىش ئۈچۈن پۇشايمان قىلىسىز، بىر ئۆمۈر ئازابلىنىسىز، يا بولمىسا، ماڭا قەرز بولۇپ بىر ئۆمۈر ياشايسىز. مەن سىزگە ئۆچ، سىزنى قانداقمۇ ياخشى كۈن كۆرگىلى قوياي؟ - دېدى. 

ياكى، كۆڭلىدىكى ياخشى كۆرىدىغان ئادىمىنىڭ سەبىرە ئىكەنلىكىنى، ئۇ  ئەمەسلىكىنى ئېتىراپ قىلسۇن، ئاندىن ئۇنىڭ ئاتالمىش ئۆچ ئېلىشى مۇشۇ دەقىقىدىن باشلاپ ئۇنىڭ ھاياتىغا تەسىر كۆرسىتەلمەيدۇ.

- قوشۇلمايمەن، دىلنار... - دېدى ئەنسەر. 

دىلنار كۆزىنى يۇمدى، ئۇ شۇنچە كۆپ گەپ قىلىپ، كۆپ كۈچ سەرپ بولۇپ، ھېرىپ قالدى.

شۇڭا ئارتۇق گەپ قىلمىدى، كېسەلخانا جىمجىتلىققا چۆكتى.

ئۇنىڭ بۇ ھالىتىنى كۆرگەن ئەنسەرمۇ داۋاملىق گەپ قىلمىدى، پەقەت قولىنى يوتقاننىڭ ئىچىگە تىقىپ قويۇپ، بىر چەتتە ئۇنىڭ  جىمجىت ئۇخلاپ قېلىشىغا قاراپ ئولتۇردى .

ئەنسەر  نېمە قىلارىنى بىلەلمەي قالدى، ئەنسەر ھەر قېتىم ئۈمىدسىزلىكنىڭ ھەمراھ بولىدىغانلىقىنى قايتا-قايتا ھېس قىلدى.

بۇرۇن دىلنار ئايرىلىپ كەتمەكچى بولغاندا، يۈزىنى قېلىن قىلىپ ئۇنىڭغا چاپلىشىۋالاتتى، ئۇنىڭ يېنىدا ھەر قانداق ئىشنى قىلالايتتى، گەرچە دىلنارمۇ ئۇنى نومۇسسىز، كىشىنى بىزار قىلىدىغان، يۈزسىز دېسىمۇ، لېكىن ئۇ يەنە قىلىدىغىنى قىلاتتى.

ئۇنىڭ خاتالىقى بار، ھەر قېتىمدا خاتالىق ئۆتكۈزىدۇ، لېكىن دىلنارنىڭ مىجەزىدە، ئۇمۇ پەقەت شۇنداقلا قىلالايدۇ.

ئۇ دىلنارغا تاقابىل تۇرۇشنىڭ بىر يۈرۈش ئۇسۇللىرىنى پىششىق بىلىۋالدى، يەنى ئۇنىڭ ئالدىدا ئىززەت-ھۆرمىتىنى قايرىپ قويۇپ، ئۇنىڭ غەلۋە قىلىشىغا ،  ئاچچىقىنى چىقىرىۋېلىشىغا يول قويسىلا ئىش ئاساسەن ئاخىرلىشاتتى.

 لېكىن، بۇ قېتىم ئۇنىڭ ئۆتكۈزگەن خاتالىقى، قانداقلا قىلسا  ئەپۇ قىلىنمىغاندەك تۇرىدۇ.

دىلنار ئۇنىڭغا ئۆچ.  بالىسىنى ياخشى كۆرىدۇ، ئۇلارنىڭ بالىسىنى ياخشى كۆرىدۇ.

لېكىن، ئەنسەر ئۇلارنىڭ بالىسىغا زىيانكەشلىك قىلدى.

 ئۆز قولى بىلەن  يارىلاندۇردى.

بۇ قېتىم  بەك كۆپ خاتالىق ئۆتكۈزدى.

ھېچقايسىسىنى قايتۇرۇۋالمايدۇ.

لېكىن شۇنداق بولسىمۇ، ئۇنىڭ دىلناردىن  ئايرىلغۇسى يوق.

دىلنار شۇنداق كەسكىن بولۇۋاتىدۇ، ئەگەر  راستتىنلا بېشىنى لىڭشىتىپ ئايرىلىشقا ماقۇل بولسا، ئۇنداقتا، ئۇلارنىڭ مۇھەببىتى پۈتۈنلەي تۈگىشىدۇ.

ئەنسەر ئۇنىڭ ئۇخلاپ قالغانلىقىنى جەزملەشتۈرۈپ، ئاستا ئورنىدىن تۇرۇپ، كېسەلخانىدىن چىقتى.

ياردەمچى ئىشىك سىرتىدا ساقلاپ تۇراتتى، ئۇنىڭ ئىشىكنى يېنىك ياپقانلىقىنى كۆرۈپ، دەرھال كېلىپ پەس ئاۋازدا :

  -  ئەنسەر دىرېكتور، دىلنار خانقىزغا ھېچ ئىش بولمىغاندىكىن، تېز بېرىپ ئارام ئېلىۋېلىڭ... - دېدى. 

  -   ھېچقىسى يوق.  - دېدى ئەنسەر.

  -  ئەنسەر دىرېكتور، ھازىر ئەھۋالىڭىزمۇ ياخشى ئەمەس، دىلنار خانقىزنىڭ مىجەزىنىمۇ ئوبدان بىلىسىز، سالامەتلىكىڭىز ياخشى بولمىسا ئۇنىڭ ھالىدىن قانداق خەۋەر ئالالايسىز؟ - دېدى ياردەمچى. 

ئەنسەر قولىنى سوزۇپ، قوشۇمىسىنى چىمدىپ، بۇرۇلۇپ ئۇنىڭغا قاراپ:

   - قېنى دەڭە...  ئۇنىڭ مېنى ئەپۇ قىلىشى مۇمكىنمۇ؟  - دەپ سورىدى.

ياردەمچى بىردەم ھاڭۋىقىپ تۇرۇپ قالدى، ئۇنىڭ ئۆزىدىن بۇنداق سوئال سورايدىغانلىقىنى ئويلاپ باقمىغانىدى.

لېكىن بۇ سوئالغا نېمە دەپ جاۋاب بېرەلەيدۇ...

  -  ئەينى چاغدىكى ئەھۋالدا،  ئۇنىڭ بىلەن سەبىرە خانقىزنىڭ ھايات قېلىشى ئۈچۈن چوقۇم شۇنداق قىلىشىڭىز ئەڭ ياخشى چارە... دىلنار خانقىز شۇنداق ئەقىللىك، ئۇنىڭ سىزنى چۈشىنىدىغانلىقىغا ئىشىنىمەن ... - دېدى.

  -    قورساقتىكى بالىغا زىيانكەشلىك قىلغان ئىشنىمۇ چۈشىنەمدۇ؟ - دېدى ئەنسەر. 

ياردەمچى دەرھال لېۋىنى چىڭ يۇمۇپ، بىر ھازاغىچە گەپ قىلمىدى.

ئەنسەر  ئاچچىق كۈلۈپ تۇرۇپ:

  -  قىلالمايدۇ شۇنداقمۇ؟ - دېدى. 

ياردەمچى بۇ قېتىم راستتىنلا گەپ قىلالمىدى.

 ئەنسەر كارىدوردىكى تامغا يۆلىنىپ تۇرۇپ:

  -  ئۇ ئىلگىرى سەبىرەنى سىغدۇرالمايتتى، دائىم مېنى سەبىرە بىلەن ئۆزى ئارىسىدا تاللاشقا قوياتتى، مەن ئۇلارنى بىر تارازىدا تۇرىدىغان ئادەم ئەمەس دەيتتىم...  لېكىن، بۇ مەسىلىدىن قۇتۇلالمايدىغاندەك قىلىمەن، مەن ئۇلارنىڭ ئىككىلىسىنىڭ ھايات بولۇشىنى ئۈمىد قىلىمەن، ئەلىيەتتىچۇ. مەن ئۇنىڭغا ئازار بېرىشنى تاللىدىم...  بۇ قېتىم ئۇنىڭ ھەقىقەتەن ئاچچىقلىنىشقا  ئاساسى بار، بۇ جاۋابىم ئۈچۈن،  ئېچىنىشلىق بەدەل تۆلىدى.  - دېدى .

ياردەمچى بىردەم سۈكۈتكە چۆمگەندىن كېيىن، يەنىلا يۈرەكلىك ھالدا:

   -  زىخمۇ كۆيمەي، كاۋاپمۇ كۆيمەي، ئىككىلا تەرەپ تەڭ پايدا ئالىدىغان ئىش بولمايدۇ، - دېدى. 

ئەنسەر بىر نەچچە سېكۇنت سۈكۈتتە تۇرغاندىن كېيىن تۇيۇقسىز ئاچچىق كۈلۈپ قويدى.

ھەر ئىككى تەرەپ تەڭ پايدا ئالىدىغان ئىش بولمايدۇ!!!

ئۇنىڭ ئېرىشمەكچى بولغىنى،  كۆپ بولۇپ كەتكەندەك قىلىدۇ.

ئۇ كۆزىنى ئېچىپ، قاچانلاردا ئانچە يىراق بولمىغان جايدا ئۆزىگە قاراپ تۇرغانلىقىنى بىلگىلى بولمايدىغان سەبىرەگە قارىدى، كۆزلىرىدە ئازراق سوغۇق نۇر پەيدا بولدى.

سەبىرە لېۋىنى چىشلەپ، چىرايى تاتىرىپ كەتكەن ھالدا ئاستا مېڭىپ كېلىپ:

- مەن ....دىلنار ئاچام ئويغىنىپتۇ...  ئۇنى كۆرۈپ چىققۇم بار... - دېدى.

بۇ گەپنى ئاڭلىغان ياردەمچى ئىختىيارسىز قاشلىرىنى سەل-پەل مىدىرلىتىپ، ئۇنىڭغا يېنىك قاراپ قويدى.

ئەنسەر سوغۇق چىراي بىلەن:

   -  ئۇنى كۆرگىڭىز بارمۇ؟ - دەپ سورىدى.

سەبىرە ئۇنىڭ سوغۇق ئاۋازى ۋە قارىداپ كەتكەن چىرايىدىن قورقۇپ كەينىگە بىر قەدەم چېكىندى.

  -  شۇڭا سىز چوقۇم قانداق قىلىشىڭىز كېرەك؟  - دېدى ئەنسەر

سەبىرە لېۋىنى مىدىرلاتتى ئەمما ئاۋاز چىقىرالمىدى، بۇ گەپنىڭ مەنىسىنى چۈشىنەلمىدى.

ئەنسەر ئورنىدىن تۇرۇپ،سولغۇن نەزەردە ئۇنىڭ قورسىقىغا قاراپ :

  -  بالىنى، تۇغۇش تۇغماسلىقنى قارار قىلدىڭىزمۇ؟- دەپ سورىدى. 

سەبىرەلا ئەمەس، ھەتتا ياندىكى ياردەمچىمۇ ئەنسەرنىڭ بۇ ۋاقىتتا تۇيۇقسىز بۇ سوئالنى سورىغانلىقىدىن ھەيران قالدى.

سەبىرە ئەنسەرنىڭ زادى نېمە ئويلاۋاتقانلىقىنى بىلەلمىدى، بىراق ئۇ ئىلگىرى بالىنى ئالدۇرۋېتىشىنى ئېيتقان.

ھازىر دىلنارنىڭ بالىسىمۇ يوق بولدى، ئۇ ئاچچىقىنى ئۇنىڭدىن چىقىرىپ، تېخىمۇ قەتئىيلىك بىلەن بالىنى چۈشۈرۈۋېتىشنى تەۋسىيە قىلماقچىمۇ؟

ئاندىن  ئۇنى يېنىدىن تېپىپ يىراقلارغا قوغلىۋېتەمدۇ؟

 قورسقىنى بىرئاز ھودۇققان ھالدا تۇتۇۋېلىپ، جىددىيلەشكەن ھالدا :

  -  سىز دىلنار ئاچامغا ئازار بېرىشتىن يانماي، مېنى زىيانكەشلىككە ئۇچراشتىن قوغدىڭىز، مېنىڭ ئۇنى تۇغماسلىققا باھانەم يوق ... - دېدى.

ئەنسەر ئۇنىڭغا خېلى ئۇزۇن قاراپ، ئاندىن بېشىنى لىڭشىتىپ:

   -  ئۆزىڭىز خالىغان ئىكەنسىز، ئۇنى ساقلاپ قېلىڭ. - دېدى. 

بۇ جاۋاب سەبىرەنىڭ پەرىزىدىن ئېشىپ كەتتى، لېكىن ھېچقانداق خۇش بولالمىدى.

ئەنسەرنىڭ بۇ غەيرى نورمال ھالىتى ئەكسىچە ئۇنى قورقۇتىۋەتتى.

ئەمما نېمە ئۈچۈنلىكىنى بىلمىدى.  كۆڭلى بىلىپ - بىلىنمەي ئەنسىزلىككە تولدى.

  -  ئۇنى كۆرۈشنى ئويلىماڭ، ئۇنى خاپا قىلسىڭىز، سىزگىمۇ  ھېچقانداق پايدىسى يوق، - دېدى ئەنسەر. 

سەبىرە لېۋىنى چىڭ چىشلىۋالدى.