باسقا تەكشەلەردىڭ كوشىرۋىنە بولمايدى! كوشىرسەڭىز رەنجىمەڭىز
بارىمتاشىنىڭ تاۋبەسى
بۇل ءوزى كوكپاردىڭ كونە مەكەنى وڭتۇستىكتە بولعان وقيعا. ول كەزدە كوكپارشىلار ءبىر اۋىلدان ءبىر اۋىلعا كەلگەندە بۇگىنگىدەي قوناق ءۇي جوق، كەلگەن اۋىلىنا بىتىراي قونادى ەكەن..
سارى اعاشقا ساۋ ەتە قالعان كوكپارشىلار ءار ۇيگە ات بايلايدى.
ومىراۋلاپ وتىزدى ەڭسەرىپ قالعان ىبىراي باستاعان ازاماتتار دا ءبىر ۇيگە كەلىپ تۇسەدى. قوناقتاردىڭ كوكپارشىلار ەكەنىن سۇراماي بىلگەنمەن، ءۇي يەسى جىلى شىراي تانىتا قويمايدى. اسىرەسە، بۇكشيىپ توردە وتىرعان اقساقال ونشا ەلەي قويمايدى. ءبىر كەزدە بارىپ كەۋدەسىن كوتەرىپ ءجون سۇرايدى.
ىبىراي: «كوكپارشىلارمىز، قازىعۇرتتىڭ ءۇش باستاۋ دەگەن اۋىلىنان، جولبارىس دەگەن كىسىنىڭ بالالارى ەدىك» دەيدى. مىنە، قىزىق! باعانادان قاس- قاباعى كەپكەن قۇرماداي قۇرىسىپ وتىرعان قاريامىزدىڭ كوزىنىڭ وتى جارق ەتە قالادى. «و، و، و! سولاي دەڭىز. وندا قوي سويىلادى ەكەن. قايسىڭ بار ەي مۇندا. بارىڭدار، قوي اكەلىڭدەر!» دەيدى. وتىرعاندار اڭتارىلىپ قالادى. سوندا قاريا: «و، و، و! ۇمىت بولعان، ايتپايتىن نارسەنى ايتقىزاتىن بولدىڭدار، تۇرا تۇرىڭدار، مالعا باتا جاساڭدار، اڭگىمە سونان كەيىن»- دەيدى.
قويان جوندانىپ داستارحان جايىلىپ، قوناقتار ءشول باسقاندا قاريا اڭگىمە تىزگىنىن اعىتادى.
- نەسىن جاسىرايىن، ءبىر كەزدەرى مەن تاقىمى كەپپەس ۇرى ەدىم. بالا- شاعانى اسىراعان ءتۇرىم عوي. قوراعا شاباتىن قورقاۋلار سەكىلدى ەمەس، الىس جورتىپ اۋىز قاندايتىن قاسقىر ەدىم. كەيىن ءتىپتى ءبىرلى جارىم جىلقىنى مىسە تۇتپاي، ۇيىرلەپ ايدايتىن بولدىم. سونداي ۋاقىتتا «قازىعۇرتتىڭ باۋرايىندا جولبارىس دەگەن باي بار» دەپ ەستىدىم. ەندى ەسى- دەرتىم سوعان اۋىپ بولمادى.
ءبىر بارىپ كەلمەي ۇيقىم قانبايتىنىن بىلگەن سوڭ، ات جاراتتىم. كۇندىز ءبارىن كورىپ، مولشەرلەپ الىپ كوز بايلانا بەرگەن اپاق- ساپاق ۋاقىتتا كوزدەگەن ءۇيىردىڭ شەتىن ىسىرا ايداي بەرىپ ەدىم، جالى تىزەسىنە قۇلاعان، ەسىك پەن توردەي قارا ايعىر وقىرانىپ شىقتى. جاسقايىن دەپ جاقىنداي بەرىپ ەدىم، ىعار ەمەس، تۇقىراڭداپ كەلدى دە تۋرا اتىلدى. اڭگىمەنىڭ جالعاسىن استىڭعى 阅读原文دەگەن جازۋدى باسىپ وقىڭىز
