الپىس جىلدان سوڭ اشىلعان سىر نەمەسە قارا اعاشتاعى قاسىرەت
اۋىلدىڭ باتىس جاعىنداعى توبەشىكتە جالعىز وسكەن الىپ قارا اعاشتى ەسءبىلىپ، ەتەك جاپقاننان بەرى بىلەمىز. ونىڭ مىقتىلىعى سونشالىق، قانداي داۋىل تۇرسا دا قوزعالمايتىن. سول سەبەپتى دە ونىڭ ۇشار باسىنا دەيىن قۇس ۇيا سالۋشى ەدى.
ءبىر جولى قيزات دەگەن دوسىمىز اعاشقا ورمەلەپ قۇستىڭ بالاپانىن الماقشى بولعاندا ابايسىزدا اياعى بۇتاقتان تايىپ كەتىپ، مەرتىگىپ قالدى.بىت-شىت بولىپ سىنعان وڭ جاق جىلىنشىگى قىرىق كۇن دەگەندە ارەڭ ءبىتتى. سوندا ۇلكەندەر بىزگە:
« قۇستارعا تيسپەڭدەر! ولاردىڭ ادام بالاسىنا ەش زيانى جوق. ەسەسىنە قاپتاعان قۇرت- قۇمىرسقانىڭ سانىن ازايتىپ، ەكولوگيالىق تىزبەكتى رەتتەيدى» ،- دەيتىن.
جازدىڭ اپتاپ ىستىعىندا ءتۇرت تۇلىك مال دا سول اعاشتىڭ كەڭ، مول ساياسىنان راقات تابار ەدى. ونىڭ قالىڭ جاپىراقتارىنىڭ اراسىنان اندا- ساندا سۋ تاماتىن. سوندا ءبىز ونىڭ قايدان شىققانىن بىلە الماي داعداراتىنبىز. ءبىر عاجابى،اعاش ءدىڭى وزدىگىنەن قوزعالىپ، ىڭىرانعان دىبىس شىعاراتىن. سوندا اعاشتا ءبىر ءتىلسىم كۇشتىڭ بارەكەنىن سەزەتىنبىز.
ءبىر جولى اۋدان ورتالىعىنان وسىمدىكتى زەرتتەۋمەن اينالىساتىندار ارنايى كەلىپ، اعاش « سىرىن» اشپاق بولعان. ءبىراق ناتيجە شىعارا المادى.
مۇنىڭ سىرىن ۇلكەندەردىڭ وزدەرى دە بىلمەيتىن بولىپ شىقتى. بۇل قۇبىلىس اۋىل تۇرعىندارى ءۇشىن جاڭالىق ەمەس ەدى. تەك شەت اۋىل- اۋدانداردان كەلگەن قوناقتار عانا ەلەڭ ەتىسىپ، ءمانىسىن سۇراعىشتايتىن.
مامىراجاي مامىر ايىنىڭ ءبىر كۇنى كورشى بەكتەمىر اقساقال قايتىس بولدى. سىرقات مەڭدەپ، توسەك تارتىپ جاتقانىن كوپ بولعان. شىبىن جان كەۋدەدەن شىقپاعان سوڭ قايتسىن ەندى، كوڭىلىن سۇراپ كەلگەندەردى ءۇنسىز ۇزاتىپ سالىپ وتىراتىن.ءتىلى قازىرگە ساۋ بولعانمەن، جاقىندارىنان باسقا ەشكىمگە ءتىس جارىپ ەشتەڭە ايتپايتىن جارىقتىق.
قويدى ەتەككە قاراي ايداپ كەلە جاتقانىمىزدا كوك قاسقا تايعا مىنگەن بالا قارسى كەزدەستى.ءوڭى قۋقىل تارتىپ، جۇرىسىنەن اسىعىستىق بايقالادى. ءبىر جاعدايدىڭ بولعانىن ءىشىمىز سەزدى.
- اتام قينالىپ جاتىر. سىزگە ايتار ءسوزى بار سەكىلدى. « تەز شاقىرىڭدار» دەگەن سوڭ كەلدىم، - دەدى الگى بالا.
- و، جاراتقان! ول كىسى دە ارعى دۇنيەگە اتتانعالى جاتىر ەكەن-اۋ، - دەپ اقىلبەك اعا بالانىڭ سوڭىنان ەرە جونەلدى. جاسى ۇلعايعان ادامدار ءدام- تۇزىنىڭ تاۋسىلار كۇنىن دە سەزەدى. كەيبىرەۋلەر ءوزىن باقيعا جونەلتىپ، سۇيەگىنىڭ قايدا جەرلەنەتىنىنە دەيىن كوزى تىرسىندە تاپسىرىپ كەتەدى.
اقساقالدى ءبىر كۇننەن كەيىن جەر قوينىنا تاپسىردىق. ەرتەرەكتە قايتىس بولعان العاشقى جارىنىڭ قاسىنا جەرلەۋدى وسيەت ەتىپتى. قارتتىڭ جانازاسىنا جينالعان جاماعات بەيىت باسىنان كەلگەننەن كەيىن استان اۋىز ءتيىپ، حاتىمنان سوڭ تارقاستى.
بىرەۋلەر:« بۇل كىسىنىڭ نە ارمانى بار؟ اسارىن اسادى، جاسارىن جاسادى. قالعان عۇمىرىن بالا- شاعاسىنا بەرسىن!» - دەپ قايعىلى كوڭىلگە باسۋ ايتقان بولدى. زامانداستارى:« ايىمبيكەدەن جاستاي ايىرىلعانى قيىن ءتيدى. بوزبالا كەزىنەن عاشىق ەدى.
ۇيلەنىپ، ءبىر جىلدان كەيىن نە سايتان تۇرتكەنىن كىم بىلەدى، اسىلىپ قالدى عوي، جارىقتىق!» - دەپ سوناۋ جىلداردا بولعان وقيعانى ءسوز ەتىستى.
بەكتەمىر اقساقالدىڭ جەتىسى وتكەننەن كەيىن اقىلبەك اعا ماعان ءبىر سىردىڭ ۇشىعىن شىعاردى.
- مىنا جالعىز ءتۇپ اعاشتا ءبىر ايەلدىڭ كوز جاسى قالىپتى، - دەدى ول.
— كىمنىڭ؟ - دەدىم مەن ۇرەيلەنە.
- بەكتەمىر اقساقالدىڭ . . . . . . . .
اڭگىمەنىڭ جالعاسىن استىڭعى 阅读原文دەگەن جازۋدى باسىپ وقىڭىز
