كەلىنىن العان قايىن اعا نەمەسە جامان بولساڭ جارىڭ قاشار

كەلىنىن العان قايىن اعا نەمەسە جامان بولساڭ جارىڭ قاشار

سۋ جاڭا اڭگىمە 

جامبىل قالاسىنان، تۇركىستانعا قاراي پويەزعاوتىردىم. كۋپەدە،  كىشكەنتاي بويلى،سويلەگەنىنەن ويلاناتىنى كوپ اپا وتىردى.  ءبىز بىرگەلىكتە  شاي ءىشىپ  الدىق.  مەن ادەتىمشە جولعا العان كىتابىمدى الىپ وقىپ وتىر ەدىم،  اپاعا مەنىڭ جىلى ءجۇزىم بە،  الدە ماحاببات تۋرالى قولىمداعى كىتاپ پا،  الدە ىشىندەگى شەرىن اقتارعسى  كەلدى مە، مەنى جانىنا وتىرعىزىپ اڭگىمەسىن باستاپ كەتتى.  

ەكى ۇلىمدا جوعارعى وقۋ وقىدى،  ەكەۋىندە ۇيلەندىردىك.  ۇلكەن ۇلىم ماماندىعى بويىنشا جۇمىس ىستەدى.  كىشى ۇلىم،  ماعان كومەك بەردى.  بازاردا كيىم ساتامىز.  قىرعىزدان زات الىپ كەلۋ،  شەكارادان ءوتۋ قيىنداپ كەتتى. جولعا جاراماي،  ۇلىم زات اكەلىپ ءجۇردى. بىردە،  قىرعىزدان الىپ ءجۇردى.  بىردە،  قىرعىزدان  الىپ شىققان زاتتار،  اۆتوبۋسقا سيماي قالىپتى.  مەنىڭ ۇلىم اۆتوپۋستان بارلىق ادامداردىڭ زاتىن ءتۇسىرىپ تاستاپ بارلىعىمىز ادال بولايىق،  ءبىر سۋمكادان قوردايداعى دۇكەنگە قالدىرايىق،  سوندا ەشكىمنىڭ زاتى قالمايدى. كوتەرە باعاسىمەن  ساتۋعا،  قايسى زاتىڭىز كوبىرەك قاجەت، سونى اۆتوبۋسقا سالامىز" دەيدى.  سول  جەردەگى ساۋداگەر كىسىلەر دە،  بالامنىڭ ءسوزىن قۇپتاپ،  ەرىنبەي قايتا ساناپ،الاتىنىن الىپ،  قالدىراتىنىن قالدىرىپتى.  ۇلىما كوپشىلىك راحمەت  ايتىپ،  ونىڭ ادالدىعىن،  ادامگەرشىلىكتى،  اقشادان جوعارى قوياتىنىن،  ۇنەمى ساۋداگەر ادامداردان ەستىپ،  العىسن الىپ ءجۇردىم. 

ۇلىم كوپشىلىككە ۇنادى.  ءبىراق ادال بولعانى بىرەۋلەرگە  جاقپادى ما، ۇلىمدى قاستاندىقپەن ءولتىرىپ  كەتتى.  

اپا ءۇنسىز تەرەزەدەن دالاعا  قاراپ،  كۇشىن جيناعانداي،  اڭگىمەسىن قايتا باستادى.  سەزىمگە تەز  بەرىلەتىن  جۇرەگىم،  كوزىمنىڭ جاسى دومالانىپ كەلە بەردى.  

اپا، قايعىدان باس كوتەرە الماي  قالدىم،  ۇلىمنىڭ ارتىندا،  وقۋىن بىتىرمەگەن جاس كەلىنىممەن،  ەكى جاسار ۇلى قالدى.بار تاپقانىم نەمەرەمنىڭ بۇكىل ايتقانىن ىستەپ،  ءبىر  جىلاتپادىم.  ۇلكەن ۇلىم جۇمىسىنان دەمالىس  الىپ،  ساۋداعا شىقتى.  مەن نەمەرەمنىڭ جانىنان شىقپاي ءوزىمدى جۇباتتىم.  سوڭعى جۇمىستارىنىڭ بارلىعىن  وتكىزىپ،  ىشىمنەن قيماسامدا،  جولداسىم ەكەۋمىز،  كىشكەنتاي كەلىنگە،  رۇقساتىمىزدى بەردىك.  ءالى جاس قوي،  باعىن بايلامايىن دەدىك.كەلىنىمىز،  ەش قايدا بارمايتىنىن،  ۇيدە قالاتىنىن  ايتتى دا،  ورنىنان تۇرىپ،  ءۇي شارۋاسىن ىستەپ جۇرە بەردى.  

ۇلكەن كەلىنىمىز ادەمىشە كەلگەن،اناسىن كوبىرەك تىڭدايدى.  ءالى بالاسى جوق  ەدى.  دارىگەرگە قارالىپ،  ارەكەتىنە كوشتى. ۇلكەن ۇلىممەن ايەلى، بولمەلەرىندە ۇرىس- كەرىستەرى كوبەيە باستادى.  بىردە،  كەلىن نەگە كەتپەيدى " دەگەنىن، قۇلاعىم شالىپ قالدى.ۇلكەن ۇلىمىز وقىعان توقىعانى بار،  ءوزى  ايەلىنە تۇسىندىرەر دەپ ارالاسپادىق. 

ۇلكەن كەلىننىڭ اناسى دا كەلگىشتەپ كەتتى. ءسۇيتىپ ءجۇرىپ،  اناسىمەن بىرگە كەلىن كەتىپ قالدى.  ۇلىم ارتىنان بارىپ،  قاعازعا قولىڭ كەرەك دەسە،  اي- شايعا قاراماي،  ايەلى اشۋعا بۋلىعىپ، مەن ءبىلدىم،  سەن مەنىمەن اجىراسىپ  كەلىندى الايىن دەپ ءجۇرسىڭ،  انا كەلىنىڭ سول  ءۇشىن  كەتپەي وتىر دەگەن سياقتى، كۇيەۋىنە دە، كەلىنگە دە،  بولماعاندى بولدىرىپ،  ءبىراز اۋىر سوزدەر ايتادى.  

كۇيەۋى ەشتەڭە  دەمەستەن قاعازدى الىپ كەتىپ قالادى. 

ۇلكەن بالام كوپ ويلانباي،  جولداسىم ەكەۋمىزدى،  كەلىندى شاقىرىپ الىپ،  ايەلىمەن اجىراسىپ  كەلىنگە .........

اڭگىمەنىڭ جالعاسىن استىڭعى 阅读原文دەگەن جازۋدى باسىپ وقىڭىز