سوڭعى ۆاليس نەمەسە جاسىرىن سەزىم اڭگىمە
-اسىعىسسىڭ با؟ تاعى دا ءبىراز قاسىمدا وتىرا تۇرشى،-دەدى ول وتىنە قاراپ. جانارىندا مەن عانا سەزىپ، مەن عانا ۇعاتىن اسقان جىلىلىق بار. وسىناۋ مەزەتتى قانشا قيماسامدا مەن كەتۋگە جينالا باستادىم.
-كورشىڭە حابارلاسىپ، سيىرلاردى ساۋا سالشى دەسەڭ قايتەدى؟
-وتىرا بەرگەندە قايتپەكپىن، ەرتەرەك بارىپ، كەشكى اس-سۋىمدى دايىندايىن. كەشكىسىن وتىرىسىمىز بار،-دەيمىن مەن كەتكىم كەلمەسە دە پالتومدى بيپازدانا كيىپ جاتىپ.
-سەنى ءبىراز وتىراتىن شىعار دەگەن ەم…-ول ءالى دە بولسا جۇزىمە ۇمىتتەنە قارادى. ونىسى ماعان، ارينە، جاعىپ-اق تۇر.
-ءسىزدى دە جۇمىسىڭىزدان قالدىرمايىن…-ونى ىنتىقتىرا تۇسكىم كەلدى مە، الدە تىعىنداپ تىعىپ تاستاعان ىشكى ارپالىسىمدى سەزدىرگىم كەلمەدى مە، مەن دە جۇمباقتاۋ جىميدىم.
-مەنىڭ ەندى قولىم بوس. ءبىراز اڭگىمەلەسەرمىز دەپ ەم. اسىقپاعاندا بولار ەدى…-ول مەنىڭ كەتۋگە شىنداپ بەكىنگەنىمە كوزى جەتتى بىلەم، ورىنىنان كوتەرىلە بەرىپ:
-ءوزىم شىعارىپ سالامىن،-دەپ قوسىلا سوڭىمنان ەردى.ەسىكتىڭ كوزىنە جەتە بەرە قاپسىرا قۇشاقتاي الىپ، دەمىن ىشىنە تارتا اق تاماعىمنان سۇعىنا ۇزاق يسكەدى.
اراسىندا جۇپ- جۇمساق ەرىن كۇيدىرە ءسۇيىپ، ونسىز دا ءارى- ءسارى كۇيدە تۇرعان مەنى شىنداپ ەستەن ايىرا باستادى. تۇلا بويدان ءال كەتىپ، اياققا زورعا تۇرعاندايمىن، نە ونى قۇشاقتاۋدى، نە قولىمدى قالتاما سالۋدى بىلمەي ابدىراپ ەسىم شىقتى. ەكى قولىم ارتىق زاتتاي اۋادا ەبدەيسىز ەربەڭدەگەن كۇيى بوس قارمانىپ مەن تۇرمىن. قۇلاعىما ءبىر اۋەن كەلەتىندەي. وسى كەزگە دەيىن ونىمەن ۆاليس بيلەگىم كەلەتىنى ەسىمە ءتۇستى. مەن ءجوندى ارمانداۋدى دا بىلمەيدى ەكەنمىن عوي، ۆاليس بيلەۋ دە ارمان بولىپ پا دەرسىڭ، ءبىراق مەن سونى ارماندادىم جانە سول ارمانىما تۇك تە قينالماي قول جەتكىزگەندەيمىن. ءبىز ۇزاق تۇردىق.
ءۇنسىز. ونىڭ الدەنە ايتىپ جاتقانىن سەزەم،ءبىراق قۇلاعىم تاس بىتەلىپ قالعانداي. مەن تەك ءوز جۇرەگىمنىڭ اتقاقتاي سوققان دۇرسىلىنەن وزگە ەشتەڭە ەستىمەدىم. ىشپەي- جەمەي ماس بولۋ دەگەن وسىنداي بولادى ەكەن عوي. وسى ءبىر ءسات ەشقاشان اياقتالماسا ەكەن دەيمىن. مەن دە ونى قۇشاقتاعىم كەلگەن، ءبىراق وسىناۋ عاجايىپ ءساتتىڭ ىرعاعى بۇزىلارداي، تەك ونىڭ ىعىنا جىعىلا بەردىم، وسىنىڭ ءبارى عاجايىپ ءتۇسىم سەكىلدى. ول سىرتقى ەسىككە دەيىن شىعارىپ سالىپ، قولىن ۇسىندى. الاقانى ىپ- ىستىق ءارى جىپ- جىلى ەدى. تىرلىكتەن ەركەك بالانىڭ قولىنداي جۋانداپ كەتكەن قايىستاي قاتقان قولىمدى ۇسىنۋعا تۇڭعىش مارتە ۇيالا تۇرىپ سزىلا بەرگەنىم سول ەدى، ساۋساقتارىمنان ايالاي ۇستاعان كۇيى وت شارپىعان ەرنىنە ءبىر - اق اپاردى.
ارتىنشا سول وت بەتىمدى شارپىعان ساتتە مەن دە الاۋلاپ الا جونەلگەن ءجۇزىمدى تومەن قاراتتىم. ۇيالعان ءتۇرىم عوي. مەن اسا سۇلۋ بولماسام دا قىلىقتى ەدىم. كەز كەلگەن ەركەك اتاۋلى كەلبەتىمە كوزى سۇرىنبەسە دە، قىلىعىما اياقتارى شالىناتىن. ءبىر كەزدەرى قولىم جەتپەگەن ماحابباتىمنىڭ ماعان دەگەن ماعان نازارى اۋعانىنا دا كوپ بولا قويماعان. سوندا دا سىر الدىرمايىن دەگەم.
سول كۇنى تۇندە وتىرىستان كەلگەن سوڭ كۇيەۋىم قۇشاقتاپ سۇيە باستادى. جاقتىرمادىم. ءتىپتى سۇيگەنى دە، ايمالاعانى دا تىم .........
اڭگىمەنىڭ جالعاسىن استىڭعى 阅读原文دەگەن جازۋدى باسىپ وقىڭىز