ئاتا-ئانىلارنىڭ ھەممىسى بالىلىرىنىڭ ساغلام، خۇشال-خۇرام ئۆسۈپ يېتىلىشىنى ئۈمىد قىلىدۇ، لېكىن سىز بىلەمسىز؟ بەزى نادان تەربىيەلەش ئۇسۇلى بالىلارنىڭ ھاياتىنى نابۇت قىلىشى مۇمكىن! تېز كېلىپ قاراپ بېقىڭ.
ئالدى بىلەن، بالىلارغا مۇستەقىل پىكىر يۈرگۈزۈشنى ئۆگەتمەسلىك ناھايىتى چوڭ بىر مەسىلە. نۇرغۇن ئاتا-ئانىلار بالىلىرىنى تەربىيەلىگەندە، ھەمىشە بالىلىرى ئۈچۈن قارار چىقىرىشقا ئادەتلەنگەن بولۇپ، بالىلىرىنىڭ ھېسسىياتىنى ئويلاشمايدۇ. بالىلارنىڭ پىكرى ئوخشاش بولمىغان تەقدىردىمۇ، ئاتا-ئانىلار ئۇلارنى ئۆزىنىڭ ئويى بويىچە ئىش قىلىشقا مەجبۇرلايدۇ. بۇنداق قىلغاندا بالىلار مۇستەقىل پىكىر قىلىش ئىقتىدارىدىن بارا-بارا ئايرىلىپ، باشقىلارغا تايىنىدىغان بولۇپ قالىدۇ. ئۇلار چوڭ بولغاندىن كېيىن مەسىلىگە يولۇققاندا قانداق ھەل قىلىشنى بىلەلمەي، ئۆزىنىڭ ھاياتىغا مەسئۇل بولالمايدۇ.
ئىككىنچىدىن، بالىلارغا كەلگۈسىنى پىلانلاتماسلىقمۇ دائىم كۆرۈلىدىغان خاتالىق. بەزى بالىلارنىڭ بىر ئۆمۈر جاپاغا چۇشلۇق نەتىجە قازىنالماسلىقىدىكى سەۋەب شۇكى، ئۇلارنىڭ كەلگۈسىگە نىسبەتەن پىلانى يوق، ئىنتىلىشى يوق. ئاتا-ئانىلار بالىلىرىنىڭ كىچىك ۋاقتىدىلا ئۇلارنى ئۆزىنىڭ كىشىلىك ھاياتىنى پىلانلاشقا يېتەكلەپ، ئۆسۈپ يېتىلىشنى ھەربىر باسقۇچقىچە ئىنچىكىلەشتۈرۈشى ھەمدە كىچىك نىشان بېكىتىشى كېرەك. بالىلار نىشاننى تاماملىغاندىن كېيىن، ئۇلارغا مۇۋاپىق مۇكاپات بېرىش كېرەك، بۇنداق بولغاندا بالىلارنىڭ ھەرىكەتلەندۈرگۈچ كۈچىنى قوزغىتىپ، ئۇلارنى تېخىمۇ مۇنەۋۋەر قىلغىلى بولىدۇ.
ئۇنىڭدىن باشقا، بالىلارغا ۋاقىت قارىشى ئۆگەتمەسلىك بالىلارنىڭ ئۆسۈپ يېتىلىشىگە سەلبىي تەسىر كۆرسىتىدۇ. نۇرغۇن بالىلارنى ئاسانلا تاشقى شەيئىلەر جەلپ قىلىۋېلىپ، كۆپ مىقداردىكى ئۆگىنىش ۋاقتىنى ئىسراپ قىلىۋېتىدۇ. ئاتا-ئانىلار ھەمىشە بالىلارنى سۈيلىمەسلىكى، بەلكى ئۇلارغا سۆرەلمىلىكنىڭ ئاقىۋىتىنى بىلدۈرۈشى كېرەك. بالىلارغا ۋاقىتنى ئىنچىكىلەشتۈرۈشنى، ئالاھىدە ۋاقىتتا ئالاھىدە ئىش قىلىشنى ئۆگىتىپ، ئۇلارنىڭ تۇرمۇشىنى تېخىمۇ بېيىتقىلى بولىدۇ.
ئاخىرىدا، بالىغا قەيسەر بولۇشنى ئۆگەتمەسلىكمۇ بىر مەسىلە. جەمئىيەتتە، بالىنىڭ ھەممە ئىشى ئوڭۇشلۇق بولۇۋەرمەيدۇ، ھەر خىل ئوڭۇشسىزلىق ۋە ئازاب-ئوقۇبەتلەرگە دۇچ كېلىدۇ. ئەگەر بالا قەيسەر بولمىسا، جەمئىيەتتە پۇت تىرەپ تۇرۇشى ناھايىتى تەس بولىدۇ. ئاتا-ئانىلار قەتئىي نىيەتكە كېلىپ، بالىلارغا قىيىنچىلىققا ئۆزى يۈزلىنىشنى، مەسىلىنى ئۆزى ھەل قىلىشنى ئۆگىتىشى كېرەك. ئەلۋەتتە، زۆرۈر تېپىلغاندا، ئاتا-ئانىلارمۇ مۇۋاپىق ياردەم بەرسە بولىدۇ.
قىسقىسى، ئاتا-ئانا بولۇش سۈپىتىمىز بىلەن، بىز بۇ تۆت خىل نادان تەربىيەلەش ئۇسۇلىدىن ساقلىنىپ، بالىلارغا مۇستەقىل پىكىر يۈرگۈزۈش، كەلگۈسىنى پىلانلاش، ۋاقىتنى قەدىرلەش ۋە قەيسەر بولۇشنى ئۆگىتىشىمىز كېرەك. شۇنداق قىلغاندىلا، بىز ئاندىن ساغلام، خۇشال، مۇنەۋۋەر بالىلارنى يېتىشتۈرۈپ چىقالايمىز.
