يۈرىكىمدە قالدىڭ ئۆچمەس ئىز بولۇپ
ياشايسەن كىم بىلەن بەختكە تولۇپ
ھاياتىمنى ھاياتىمنىڭ مەزمۇنى ئۆزۈڭ ئىدىڭ
سۆيىمەن دەپ ئاخىرى ئەلۋىدا دېدىڭ
بىر مەيخانا تېپىۋالدىم
قەبرىستاننىڭ ئۇدۇلىدا
گەر ئىزدەپ بارساڭ شۇجايدا بۇلىمەن
ياكى شۇنىڭ ئۇدۇلىدا
قۇلۇمدا قالدى سېنگە ئالغان ئەتىرگۈل،
گۈل دەپ ئاتىيالمايمە سۇنۇپ بولدى ئۇ پۈتكۈل
ئادىمىيلىكنىڭ ئەڭ يۇقىرى پەللىسى ئۆچ ئېلىشقا قادىر تۇرۇپمۇ ئەپۇ قىلىۋىتىشتۇر
