قوشقار باتىردىڭ قايقىكەرى
ايتۋعا قاراعاندا كەر ات ءىرى، بەلى قايقى، بىرنەشە كۇن شابىسقا شىدايتىن ءتوزىمدى تۇلپار تۇقىمى بولسا كەرەك. باتىردىڭ ايتقانىن تۇسىنەتىن جان سەرىگى بولسا كەرەك. كوپ جىل سوعىسقا مىنگەن اتى.اڭىزعا قاراعاندا قوشقار ناسىبايشى بولىپتى. ناسىبايى تاۋسىلعاندا تەرىساققان بويىنداعى ناسىبايشى دوسىنان كەراتقا مىنگىزىپ ادام جىبەرىپ، ناسىباي الدىرىپ اتادى دەگەن اڭىز بار. كەتكەن جىگىت كەلگەنشە ۇيگە كىرمەي، توبەگە شىعىپ، قاراپ وتىرادى ەكەن.بىردە، جاۋلاسقان ادامدار قوشقار اۋىلىنىڭ جىلقىسىن ايداپ كەتەدى. قوشقار ولاردى قۋىپ شىعادى. جولداستارى ەرە الماي باتىر جالعىز قۋا بەرگەن. بارىمتاشىلار جولداعى وزەننەن ءوتىپ كەتەدى. بارىمتاشىنىڭ باسى جول توسىپ جالعىز قۋعىنشىنى كۇتىپ، جاعادا تۇرادى. قوشقار كەلگەن كەزدە وزەن وركەشتەنە تاسىپ جاتادى. ەندى قۋعىنشى مەن بارىمتاشى وزەننىڭ ەكى بەتىندە كىجىڭدەسىپ تۇرادى. ءبىر كەزدە بارىمتاشى قالتاسىنان شاقشاسىن الىپ، ەر باسىنا قاعىپ-قاعىپ ناسىبايىن اتادى. «ەر بولساڭ جاس كەزىڭدە ەسەڭدى قايىرارسىڭ» – دەپ مىسقىلدايدى.قوشقار «ونى كەزىندە كورەمىز. قولىڭداعى شاقشاڭدى، لاقتىر مەن دە ناسىباي اتايىن» – دەپتى.- ەر بولساڭ وزەننەن ءوتىپ كەلىپ ات، – دەيدى جورتۋىلباسى.- سولاي ما؟ وي، اقىماق! – دەپ قوشقار قايقىكەردى ءبىر سالىپ، تاسقىن سۋعا قويىپ كەتەدى.
